آریا بانو - ورزش 3 /محمد عمری با حضور در باشگاه بار دیگر به نتیجه مدنظر برای تمدید قرارداد و دستیابی به خواستهاش نرسید تا با جملهای نگران کننده برای هواداران این تیم، باشگاه را ترک کند.
، وقتی پرسپولیس محمد عمری را جذب کرد هرگز تصور نمیکرد او بتواند با نمایشی دیدنی حتی نگاه امیر قلعهنویی را نیز به عنوان سرمربی تیم ملی در اولین فصل درخشش خود جلب کند. (هرچند عمری در آن مقطع با اتفاقی تلخ و مصدومیت این دعوت بزرگ و شاید سرنوشت ساز را از دست داد).
با این حال عمری خیلی زود از پیله درآمد و از بازیکنی که با کمترین قرارداد در آن مقطع افتخار پوشیدن پیراهن پرسپولیس را به دست آورده بود و برای هزینه اسکان خود نیز مجبور به رو انداختن به هوادار متمول شده بود، به بازیکنی یاغی تبدیل شد.
اولین جرقه آن به درخواستش برای بالا رفتن مبلغ قرارداد پیش از خدمت سربازیاش مربوط میشود. افشین پیروانی در آن مقطع تلاش زیادی داشت تا مجوز تمدید مشمول شدن این بازیکن را دریافت کند و حتی به نتیجه نیز رسید اما عمری به واسطه عدم افزایش مبلغ قراردادش تصمیم گرفت به پیشنهاد مهدی تارتار برای حضور در ملوان و سربازی پاسخ مثبت بدهد.

عمری در آن مقطع نیز پیش از تصمیم نهایی وارد دفتر رضا درویش شده بود و با پاسخی سخت از سوی مدیرعامل سرخها، روی برنامهای که در نظر گرفته بود مصر شد:" دریافت دفترچه سربازی به مقصد ملوان بندرانزلی"!
از قرارداد محمد عمری اما با پرسپولیس باقی مانده بود و تکرار این درخشش در ملوان و حتی با خودباوری بیشتر، هواداران این تیم را با لحظه شماری برای بازگشت این ستاره جوان مواجه کرد. عمری اما در حالیکه میتوانست همانند خیلی از ستارههای فوتبالی پرشمار که به شکل مختلف مدت سربازیشان را با کسری همراه کردند، زودتر از ملوان و انزلی دل بکند، در نیم فصل گذشته نیز دست روی دست گذاشت. (شاید به این امید که رضا درویش که به زعم او روی دنده لجبازی افتاده، از صندلی مدیرعاملی پرسپولیس کنار برود!)
در نهایت اما سربازی محمد عمری به سر رسید (حداقل از حیث پایان بازه فوتبالی و لیگ)، تا او با پرسپولیس بار دیگر وارد مذاکره برای دستیابی به خواستهاش شود. اینبار اما خواسته او جدیتر نیز مطرح شد چرا که با پیشنهادات اغواکننده و رنگارنگی مواجه شده بود.
پیشنهاداتی که به صورت جدی حتی تا سقف 60 میلیارد برای یک فصل نیز بالاتر میرفت تا این بازیکن که تحت قرارداد پرسپولیس بود، کاملا هوایی شود. ترافیک خط میانی و خصوصا در پست وینگرها نیز باعث شده بود تا او امیدوار شود پرسپولیس رضایتنامه اش را با کمترین دردسر صادر کند.

بازار

اما ماجرا کاملا متفاوت از آنچه که او تصور میکرد پیش رفت. باشگاه پرسپولیس به واسطه قرارداد موجود بین طرفین، زیر بار افزایش چند برابری آن نمیرفت. شاید از جهاتی بتوان حق را به این باشگاه و رضا درویش داد. باشگاه پرسپولیس در روزهایی که هیچکس تصور ستاره شدن محمد عمری را نداشت و او به شکل معمولیترین بازیکن مجوز عقد قرارداد با این تیم را دریافت کرد، به نوعی ریسک کرد. عمری میتوانست در آن مقطع یکی از دهها بازیکنی لقب گیرد که بنا به شرایط و برای پر شدن لیست نفرات جوان وارد باشگاهها میشوند لقب گیرد یا در نهایت در همین وضعیت کنونی از آن به عنوان سکوی پرتابی بزرگ برای درخشش سود ببرد. اما هر باشگاهی معمولا با عقد قرارداد طولانی مدت همانطور که سازمان لیگ به آنها این اجازه را داده، در انتظار گل کردن یکی از دهها بازیکن جوانی است که در ابتدای فصل جذب میکنند، است.
با این حال باشگاه پرسپولیس به واسطه این درخشش و پیشرفت قابل توجه، از قرارداد گذشتهاش عبور کرده و پیشنهاد تمدید دوباره آن را به صورت چند برابر مبلغ قبلی را ارائه داده است. مسلما مبلغ سه میلیارد برای این فصل نیز در آن مقطع عدد دانه درشتی محسوب میشد که هر باشگاهی برای بازیکنی جوان و ناشناخته شاید در نظر بگیرد. اما اکنون باشگاه تا مبلغ بالاتر از 20 میلیارد برای متمم و قرارداد جدید پیش رفته است.
اما همانطور که گفته شد محمد عمری اکنون کاملا بابت پیشنهادات دانه درشت و اغواکننده هوایی شده است. موضوعی که دو طرف را وارد چالشی بزرگ کرده است. اما باید این موضوع را در نظر گرفت که محمد عمری هر چقدر هم اینبار در ماجرا تاخیر بیندازد، در نهایت قرارداد در اختیار باشگاه پرسپولیس قرار دارد و آنها میتوانند در اقدامی حرفهای و بدون چالش او را با همان برگه قبلی و با مبلغی که سه فصل قبل توافق شده بود، در اختیار داشته باشند و در لیست قرار دهند.

مسلما این ماجرا در شرایط کنونی نیازمند تعامل هر دو طرف است. محمد عمری مسلما در ابتدای مسیر پیشرفت قرار دارد. جایی که شاید حتی مهدی طارمی خیلی دیرتر از او شرایط دستیابی به آن را به دست آورد. اما مسلما مهدی طارمی و امثال او نیز در روزهای ابتدایی قرارداد با پرسپولیس و هر تیم دیگری، با مبالغی کف این فرصت را برای خودنمایی به دست آوردند و رفته رفته توانستند جایگاه کنونی در سقف قرارداد و ستاره شدن در دل تیم ملی و اروپا را برای خود شکل دهند. شاید نمونه دیگر این موضوع را بتوان مهدی قائدی عنوان کرد. بازیکنی که هرچند برای جذب او در ابتدا سر و صدای زیادی به پا شد اما قرارداد پنج ساله او با استقلال در فصل سوم به بعد عددی شوخی در قواره نمایش و درخشش او محسوب میشد. موضوعی که در نهایت هرچند نه با مبلغی عجیب که با تعامل طرفین حل شد و این ستاره جنوبی نیز اکنون با قراردادی به مراتب دور از دسترس استقلال در
فوتبال خارج از
ایران کار را دنبال میکند.
باید با این تفاسیر دید ستارهای که در ابتدای مسیر پیشرفت قرار گرفته، با چه مشورت و مسیری کار را دنبال خواهد کرد و برنامهاش با پرسپولیس با چه شرایطی ادامه خواهد یافت. مسلما هرچه که هست او نباید با احساسات میلیونها هوادار امضای 50 میلیاردی را برای کارت پایان خدمت گرو بکشد و از سوی دیگر باشگاه پرسپولیس نیز در شرایطی که شاید برای خیلی از بازیکنان پایینتر از طراز کیفی عمری هزینه کرده و دست به جیب برده، مسیر سختی را برای ادامه همکاری شکل دهد.