بزرگنمايي:

آریا بانو - نمناک / نوشتن اشعار کوچک و دلنوشته هنگام ارسال نامه و متن برای عزیزان یا کسانی که دوستشان داریم می تواند عمق محبت ما را به آنها برساند. در این جرگه، شاعران و نویسندگان از بقیه گوی سبقت را در ربوده اند. می توانیم با نگاه به آثار و کتابهای این عزیزان هم از آنها بهره ای برده باشیم و هم بعد از مدتی در حد توانمان چشمۀ ذوق و قریحه مان را به جوش و خروش اندازیم.
1.اشعار عاشقانه از معروفی
معروفی طبق زندگی نامه اش، به خاطر علاقه ای که از کودکی به ادبیات داشت پا به جرگۀ نویسندگی گذاشت. در روایت داستان او را صاحب سبک می دانند. «سمفونی مردگان» او از شاهکارهای ادب فارسی است. در اینجا می توانید درباره عباس معروفی و اشعار عاشقانه اش بیشتر مطالعه نمایید.
در ادامه با هم برخی از اشعار کوتاه و دل انگیز او را مرور می کنیم :
تو لیلی نیستی
من اما
مجنون حرف هات می شوم
دیوانه ی دست هات
مبهوت خنده هات
گل قشنگم
شیرین نیستی
ولی من
صخره های شب را
آنقدر می تراشم
تا خورشیدم طلوع کند
و تو
در آغوشم بخندی
******
هیچکی به اندازۀ من
خدا را دوست ندارد
هیچکس به اندازه تو
مرا دوست ندارد
و هیچکس به اندازه خدا
تو را دوست ندارد
می بینی؟
می بینی در چه چرخه ای
عاشقت شده ام؟
******
دستهات دلم را برد
گفته بودم؟
حالا دستهای تو
تمام ثروت من است.
*****
آنجا کسی
منم
که دست لای موهای تو می برم
خیال می کنی
باد زیر موهات دویده
دارد دلت را از حا می کند
ولی منم
منم که به تک تک انگشتهات
بوسته می زنم...
******
همانقدر که نرگس پیام آور بهار است،
تو بهارآور خیالی
گفته بودم؟
2. شعر عاشقانه به سبک پابلو نرودا
پابلو نرودا شاعر نوگرا دیپلمات و سناتور اهل شیلی است. او مفتخر به دریافت جایزۀ نوبل ادبی هم شده است و در این مطلب می توانید چند شعر مشهور از او را بخوانید. مترجمان زیادی آثار فراوانی از او به فارسی ترجمه کرده اند. با هم دو شعر زیبای او را بخوانیم:
مجالی نیست تا برای گیسوانت جشنی بپا کنم
که گیسوانت را یک به یک
شعری باید و ستایشی
دیگران
معشوق را مایملک خویش می پندارند
اما من
تنها می خواهم تماشایت کنم
در ایتالیا تو را مدوسا صدا می کنند
(به خاطر موهایت)
قلب من
آستانه ی گیسوانت را، یک به یک می شناسد
آنگاه که راه خود را در گیسوانت گم می کنی
فراموشم مکن!
و بخاطر آور که عاشقت هستم
مگذار در این دنیای تاریک بی تو گم شوم
موهای تو
این سوگواران سرگردان بافته
راه را نشانم خواهند داد
به شرط آنکه، دریغشان مکنی
*****
اگر اندک . . .
اندک . . .
دوستم نداشته باشی
من نیز تو را
از دل می برم
اندک . . .
اندک . . .
اگر یکباره فراموشم کنی
در پی من نگرد
زیرا
پیش از تو فراموشت کرده ام
3. دلنوشته ای عاشقانه از نیما
علی اسفندیاری، معروف به نیما یوشیج، شاعر معاصر و بنیان گذار شعر نو ایران است. نیما با چاپ مجموعه تأثیرگذار «افسانه»، جنب و جوش عظیمی به پا کرد. وی در این مجموعه عامدانه تمامی ساختارهای کلاسیک شعر فارسی را کنار زد.
از جمله آثار او «داروک» و «مهتاب» را می توان ذکر کرد.
نامه هایی از او به یادگار مانده است که برای برادرش می نوشت. در این بین، پنج نامه را نیز به همسرش نوشته است. در زیر یکی از این نامه های زیبا را با هم می خوانیم:
"به عزیزم عالیه
به من گفته ای بدون خبر بازگشت نکنم؟ ببین این ابرهای سفید را که از جلوی ماه رد می شوند از مغرب به مشرق خبر می برند ، ولی صبر لازم است. درباره ی خودم نمی دانم برای خبر آوردن لازم است تا آخر عمر صبر کنم، یا نه؟
هنوز تو را می بینم در مقابل در ایستاده ای. رو به بالا بنا به عادت نگاه می کنی. کی خبر مرا به تو می آورد؟
نسیم خنکی که مو هایت را تکان می دهد صدای من است. بارها از تو می گذرد و تو او را نخواهی شناخت!
عالیه! یک قطره ی شفاف در این وقت سحر روی دست تو می افتد. گمان نکن باران است. طبیعت پر از کاینات است. وقتی که عاشق از معشوقه اش دور می شود، بعد ها خیلی چیزها شبیه به آثار وجود آن دور شده، از نظر می گذرند، قطره ی باران که در خاموشی شب خیلی محزون به زمین می اید شبیه به اشک آن عاشق است.
چه قدر رقت انگیز است که گل به محض شکفتن، پژمرده شود! قلب در دست اطفال همین حال را دارد.
مگر تو نمی خواهی مرا از خودت دور کنی. اگر جز این است، به من بگو امشب بدون خبر می توانم بازگشت کنم، یا نه؟
مخبر تو
نیما
12 اردیبهشت 1305"
همچنین می توانید به خلاصه ای از سرگذشت فاضل نظری و اشعار کوتاه عاشقانه او هم نگاهی بیندازید و از میان اشعار این شاعر صاحب سبک قرن معاصر، دوبیتی های زیبایی را برای بیان احساسات خود بیابید. در پایان، مقاله را با بیتی از مولوی به پایان می رسانیم:
ای خدا وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان نکن...