بزرگنمايي:

آریا بانو - جام جم / مهرداد میناوند روی تخت بیمارستان است. حالش خوب نیست. همه دعا می‌کنند او به زندگی بازگردد. مهرداد همیشه یکی از جذاب‌ترین چهره‌های فوتبال بوده. خبرنگاران او را دوست دارند. مرور می‌کنیم بخشی از جملات قصار او را در فوتبال.
پیراهن تیم‌ملی برای من با ارزش‌تر از پیراهن رئال مادرید و منچستر یونایتد است.(بعد از جام جهانی 98)به من گفتند 40میلیون تومان بده و مسافر جام‌جهانی باش. دو سه نفر رفتند.
یک هفته قبل از بازی اشتروم گراتس و منچستر و تقابل با بکهام خوابم نمی‌برد. راستش را بگویم ترسیده‌بودم ولی بعد از بازی که 2 بر یک باختیم، مربی به من گفت عالی بودی. یکی از بهترین روزهای زندگی‌ام بود.
به رضا شاهرودی گفتم توی گوشم هم بزنی سرم را
بالا نمی‌آورم.(وقتی تازه به پرسپولیس رفت)
عدد شانس من در فوتبال 9 بود.
نقطه کور زندگی من این بود که خیلی جاها ناخواسته قضاوت شدم.
الگوی فنی و اخلاقی من مجتبی محرمی است.(قبل از حضور در پرسپولیس)
اگر شاهرودی قبل از جام‌ملت‌های 96 از مایلی‌کهن به‌خاطر دیر آمدن سر تمرین تیم‌ملی عذرخواهی می‌کرد، دوران فوتبال ملی‌ام اینقدر درخشان نمی‌شد.
به خاطر استرس کورتون زدم. موهایم ریخت. وزنم رفته‌بود بالای 120کیلو.
خیلی از مغازه‌هایم در شمال شهر را جمع کردم تا به قول معروف به اصلم برگردم، یعنی جنوب شهر.
می‌توانیم به اروپا کارشناس فوتبال صادر کنیم و حتی لژیونر داشته‌باشیم.
باور نمی‌کنید با این اتفاقاتی که در فوتبال می‌افتد، انگار هر روز یک چیزی از تن من کنده می‌شود.
در دربی 3 بر صفر سال 75 یک شوت به تیر دروازه زدم که هنوز دارد می‌لرزد!
من و منصوریان در دربی مامور مهار هم بودیم. سایه‌به‌سایه هم حرکت می‌کردیم. بین نیمه رفتم دستم را بشویم دیدم علی منصوریان پشت سر من است. بازی که تمام شد دیدم علی ول کن نیست. رفتم خانه دیدم دارد می‌آید. خلاصه سر سفره شام نشستم دیدم علی هنوز دارد من را می‌گیرد! شام را خورد، 4، 5 روزی هم خانه ما مهمان بود. هی می‌گفتیم بازی تمام شده برگرد خانه‌ات، مگر ول می‌کرد. یک هفته خانه ما بود، کل برنج‌هایمان را خورد!
اسیر ترکیب‌چینی علی پروین بودم. فقط می‌گفت، مهاجم برو تو زمین هافبک پشتته، آقای هافبک مدافع هم پشت توئه. آقای مدافع تو هم نگران نباش، گلر هست.
در فوتبال کره‌جنوبی مگر 11 بازیکن تبانی نکردند؟ کره می‌توانست لاپوشانی کند اما اعلام کرد. آقا در همین فوتبال ما و در همان تیم (ب) پرسپولیس من چیزهایی دیدم که زدم بیرون. از خدای بالای سرم خجالت می‌کشیدم.
یک فوتبالی ناکاربلد و کج سلیقه هم تأثیر عمده‌ای روی خداحافظی من گذاشت.
شبکه‌یک اتریش یک روز از زندگی من گزارش تهیه کرد که حتی نماز خواندن من را نشان داد. این جزو اعتقادات من است. متأسفانه در ایران سر همین نمازخواندن به من گفتند ریاکار.
در 60 صفحه یک‌سری از واقعیت‌ها از جمله ماجرای برکناری ایویچ را نوشته‌ام. بعد از مرگم باید آن را بخوانید.
اسنادی از جام ملت‌های 2000 لبنان دارم که اگر رو کنم فوتبال تکان می‌خورد. یادم هست علنا جلسه می‌گذاشتند کی به کی پاس ندهد!