بزرگنمايي:

آریا بانو - زومیت /نتایج مطالعه‌ی جدیدی نشان می‌دهد تعاملات الکترواستاتیکی پیوند پروتئین اسپایک با سلول‌های میزبان را تقویت می‌کند و این یافته راه‌گشای طراحی درمانی مؤثر برای بیماری کووید 19 است.
پژوهشگران دانشگاه نورث‌وسترن آمریکا آسیب‌پذیری جدیدی در پروتئین اسپایک ویروس کرونای جدید کشف کرده‌اند که ممکن است راه ساده‌ای برای درمان بیماری کووید 19 ارائه دهد. پروتئین اسپایک حاوی محل اتصال ویروس است که به سلول‌های میزبان می‌چسبد و به ویروس کمک می‌کند وارد بدن شود و آن را عفونی کند. پژوهشگران با استفاده از شبیه‌سازی‌هایی در مقیاس نانومتر، مکان دارای بار مثبتی (معروف به مکان برش چند بازی) را کشف کردند که در فاصله‌ی 10 نانومتری محل واقعی پیوند روی پروتئین اسپایک قرار داشت. مکان دارای بار مثبت ایجاد پیوند محکم میان پروتئین ویروس و گیرنده‌های سلول‌های انسانی را ممکن می‌سازد که بار منفی دارند.
پژوهشگران با بهره‌برداری از این کشف، مولکولی با بار منفی طراحی کردند تا به مکان برش دارای بار مثبت متصل شود. مهار این مکان ‌از اتصال ویروس به سلول‌های میزبان مانع شد. مونیکا اولورا دلاکروز هدایت این پژوهش را برعهده داشته است. وی گفته است:
کار ما نشان می‌دهد که مهارکردن این مکان برش ممکن است به‌عنوان درمان پیش‌گیرنده و مؤثری عمل کند که توانایی ویروس را ازنظر عفونی‌کردن انسان‌ها کاهش دهد. نتایج ما آن دسته از مطالعات تجربی را توجیه می‌کند که نشان می‌دهند جهش‌های پروتئین اسپایک SARS-CoV-2 روی قابلیت انتقال بیماری اثر دارند.
مکان‌های برش چند بازی SARS-CoV-2 که از اسیدهای آمینه تشکیل شده‌اند، از زمان شروع کووید 19 به‌خوبی درک نشده‌اند؛ اما پژوهش‌های گذشته نشان می‌دهد که این مکان‌های اسرارآمیز ازنظر بیماری‌زایی و انتقال ضروری هستند. پژوهشگران مطالعه دریافتند که مکان برش چند بازی در فاصله‌ی 10 نانومتری از گیرنده‌های سلول‌های انسانی قرار دارد؛ یافته‌ای که بینش غیرمنتظره‌ای فراهم کرد. بائوفو کیائو، یکی از پژوهشگران مطالعه گفت: «انتظار نداشتیم تعاملات الکترواستاتیکی را در مقیاس 10 نانومتر ببینیم. در شرایط فیزیولوژیکی، تمام تعاملات الکترواستاتیکی در فواصل طولانی‌تر از یک نانومتر دیگر رخ نمی‌دهد.» دلاکروز نیز اشاره کرد: «عملکرد مکان برش چند بازی همچنان ناشناخته مانده است؛ اگرچه به‌نظر می‌رسد که به‌وسیله‌ی آنزیمی (فورین) که در ریه‌ها فراوان است، شکافته می‌شود و نشان می‌دهد مکان برش برای ورود ویروس به سلول‌های انسانی حیاتی است.»
پژوهشگران مطالعه‌ی حاضر قصد دارند با اطلاعات جدید خود با شیمی‌دانان و داروسازان دانشگاه نورث‌وسترن همکاری کنند تا داروی جدیدی تولید کنند که بتواند به پروتئین اسپایک متصل شود. نتایج این پژوهش هفته‌ی گذشته در مجله‌ی ACS Nano منتشر شد.