بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / زندگی مدرن به فوبیاهای بشر تنوع داده، ترس از امتحان کردن غذاهای جدید، ترس از فجایع زیست‌محیطی، ترس از قضاوت شدن در شبکه‌های اجتماعی و ...
از ابتدای تولد افراد، ترس با آن‌ها زاده می شود چراکه همین ترس باعث گوش به زنگی مداوم آن‌ها می شود تا خود را برای مقابله با خطرات احتمالی آماده نگه دارند ، به همین دلیل نوزاد بشر با یک ترس ذاتی از تاریکی، ارتفاع و حیوانات وحشی پا به این دنیا می‌گذارد اما زندگی مدرن، قرار گرفتن در معرض انواع اخبار و اطلاعات، به ترس‌های بشر تنوع داده و انسان مدرن با ترس‌هایی روبه‌رو است که شاید برای نسل قدیم بی‌معنا باشد. در این مطلب به پنج نوع ترس جدید می‌پردازیم و آن‌ها را تک به تک بررسی می‌کنیم.
1- نئوفوبیای غذایی ترس از امتحان کردن غذاهای جدید
این نوع ترس به هراس از امتحان کردن غذاهای جدید و ناآشنا گفته می‌شود که شیوع روزافزونی در میان افراد به خصوص کودکان دارد. البته باید اشاره کرد که شکل افراطی این موضوع در افرادی که مبتلا به وسواس یا اوتیسم هستند، بیشتر دیده می‌شود به طوری که فرد علایق غذایی کاملا محدودی دارد و هر گونه اصرار بر خوردن غذای جدید باعث بروز قشقرق و خشم در او می‌شود. در این موارد، ما روان‌شناس‌ها توصیه می‌کنیم امتحان غذاهای جدید در حجم بسیار کم و به صورت محدود شروع شود تا فرد(به خصوص کودک) کم‌کم بتواند با طعم‌های جدید کنار بیاید. در گام اول فقط غذای مد نظر را بو کند، سپس فقط بجود و بدون قورت دادن غذا را تف کند و در گام آخر مقدار بسیار کمی را قورت دهد. بعد از عادت کردن به این مراحل می‌توان از فرد انتظار داشت که حجم معقولی از آن غذا را بدون ناراحتی بخورد.
2- ادیتیوولتا فوبیا ترس از قضاوت شدن در شبکه‌های اجتماعی
از منظر روان شناختی، این هراس به معنی ترس از قضاوت شدن یا تحت نظارت‌های موشکافانه دیگران قرار گرفتن است. دنیای مدرن به افراد این امکان را می‌دهد که از طریق فضای‌مجازی به راحتی نظر خود را درباره دیگران به زبان بیاورند و همین باعث می‌شود تا افراد احساس کنند مانند سابق حریم شخصی ندارند و مدام در حال ارزیابی توسط دیگران هستند. در نتیجه ممکن است زندگی خود را بر پایه استانداردهای تعریف شده توسط دیگران بنا کنند و هر روز بیشتر از علایق شخصی خود فاصله بگیرند. استفاده اصولی از شبکه‌های اجتماعی و برخورد آگاهانه با اظهارنظرهای دیگران، یکی از راه‌های مدیریت این فوبیاست.
3- اکواضطراب ترس از فجایع زیست‌محیطی
این ترس از عواقب ناشی از تغییرات اقلیمی است که بیشتر در نسل جوان مشاهده شده و حتی به حملات پانیک(وحشت زدگی) از فکر گرمایش کره‌زمین و پایان یافتن منابع طبیعی آن منجر می‌شود. در گذشته افراد با این حجم از اطلاعات زیست محیطی از اقصی نقاط دنیا مواجه نبوده‌اند و در نتیجه حتی به فکرشان خطور نمی‌کرده که شاید روزی منابع کره‌زمین رو به اتمام باشند اما این روزها افرادی که مضطرب هستند و حتی ترس از مرگ دارند، با شنیدن این قبیل اخبار به شدت بدحال می‌شوند. نشانه‌هایی که از علایم ابتلا به یک فوبیای جدید خبر می‌دهند.
4- کربوفوبیا هراس از مصرف کربوهیدرات‌ها
افزایش رژیم‌های غذایی مختلف و زودگذر و فشار اجتماعی زیاد در یافتن راهی برای تناسب اندام، موجب شده برخی افراد تمامی کربوهیدرات‌ها را برای تناسب اندام مضر بدانند و برای خوردن هرگونه کربوهیدرات هراس داشته باشند. سیب‌زمینی، آجیل، موز، نان و ... منابع سرشاری از کربوهیدرات‌ها هستند. رژیم‌های سخت باعث ایجاد اختلال‌های تغذیه‌ای مانند بی‌اشتهایی روانی می‌شود و کار تا جایی پیش می‌رود که بر اثر دریافت نکردن مواد غذایی ضروری حیات فرد به خطر می‌افتد.
5- نوموفوبیا ترس از جدایی از تلفن‌همراه
بسیاری از افراد در صورت به همراه نداشتن تلفن‌‌شان به دلیل خراب شدن، جا گذاشتن در خانه و ... دچار اضطراب و پریشانی بیش از حدی می‌شوند که استرس زیادی را به آن‌ها تحمیل می‌کند. در صورتی که شما هم در چنین مواقعی با نگرانی زیاد به تماس‌ها و پیام‌های از دست رفته خود فکر می‌کنید، ممکن است دچار نوموفوبیا باشید. این نوع هراس را می‌توان از دو منظر بررسی کرد. در درجه اول ممکن است اضطراب به این دلیل باشد که فرد تصور می‌کند به زودی و در جایی احتیاج به کمک خواهد داشت و بدون گوشی نمی‌تواند از کسی کمک بخواهد و در نتیجه دچار مشکل می‌شود. همین باعث می‌شود گوشی تلفن همراه خود را همواره در کنار خود داشته باشدتا در مواقع ضروری و بیماری بتواند با اطرافیان خود به سرعت ارتباط برقرار کند! ترسی که همیشه و برای همه افراد منطقی نیست. در گام بعدی ممکن است ترس دور بودن از گوشی به این دلیل باشد که فرد احساس می‌کند، به زودی خبر مهمی را از دست خواهد داد و از سیل اتفاقات و اخبار دور خواهد ماند که این موضوع هم به تمایل ذاتی انسان‌ها برای شنیدن اخبار و گوش به زنگی برای رویدادهای منفی و دفاع از خود بر می‌گردد و باید مدیریت شود.
نویسنده : دکتر ساحل گرامی|روان‌شناس