بزرگنمايي:

آریا بانو - سلامانه: یک روانپزشک و زوج‌درمانگر با عنوان این مساله که یکی از عوامل شایعی که منجر به امتناع یکی از زوجین از حضور در جلسات زوج درمانی می‌شود، دیدگاه اشتباهی است که بعضی افراد اساسا در مورد زوج درمانی دارند، گفت: اغلب از دیدگاه این افراد، مشاوره زوج به نوعی معادل جلسات محاکمه در دادگاه خانواده است و آنها همواره نگرانند که از مبادا از جانب زوج‌درمانگر سرزنش شده و محکوم و متهم شوند.
دکتر بهاره صباغ‌ابریشمی در گفت‌وگو با سلامانه اظهار داشت: معمولا در اتاق درمان اغلب با خانم‌هایی مواجه هستیم که به دنبال حل مشکلات زندگی مشترک خود هستند و ذکر می‌کنند همسرم پیشنهاد مشاوره را نمی‌پذیرد. صرف نظر از اینکه علل این مساله می‌تواند بسیار متفاوت باشد.
وی با بیان اینکه یکی از ساده‌ترین و در عین حال مهم‌ترین موضوعاتی که باعث می‌شود طرف مقابل رفتن به پیش مشاور را قبول نکند، نحوه طرح پیشنهاد مشاوره و زمان مناسب آن است، توضیح داد: اگر پیشنهاد خانم، برای زوج‌درمانی به گونه‌ای مطرح شود که این پیام را برای مخاطب داشته باشد که او کار اشتباهی انجام داده و باید به مشاوره برود تا در آنجا علیه او شکایت شود و مشاور حق را به خانم بدهد و او را دعوا کند و تعهد بگیرد که رفتار اشتباه قبلی دیگر تکرار نشود، مسلما طرف مقابل شما این پیشنهاد را نمی‌پذیرد.
دکتر صباغ‌ابریشمی با تاکید بر اینکه زوج‌درمانی عرصه گفتگو و اولین قدم در حل مشکلات زوجین محسوب می‌شود و نه اتاق جنگ و به عنوان آخرین مرحله قبل از مراجعه به دادگاه، خاطرنشان کرد: اگر خانمی سعی کند که ترس و نگرانی همسر خود را از حضور جلسات مشاوره کم کند و مشکل را جمع ببند و آن را صرفا به طرف مقابل ربط ندهد، احتمال پذیرش این پیشنهاد بالاتر می‌رود، مثلا این گونه مطرح کند که «به مشاوره برویم جهت بهتر شدن رابطه» و یا اینکه «ما یک مساله مشترک داریم، بهتر است باهم به مشاوره برویم و راهکارهایی جهت رفع مشکلاتمان از کسی که در این زمینه تحصیلات آکادمیک دارد، بگیریم»، طبیعی است در چنین شرایطی فرد میل و رغبت بیشتری برای حضور در جلسات مشاوره خواهد داشت.