بزرگنمايي:

آریا بانو - سلامانه: در چند روز اخیر شاهد ویدئویی از کودک آزاری چند جوان و برخورد تحقیرآمیز آنان با کودک کار بودیم. مرد جوانی‌ای که دستش را زیر پای کودک زباله‌گردی می‌اندازد و او را بلند می‌کند و به داخل سطل زباله هل می‌دهد.
کمی آن‌طرف‌تر هم دوستش دوربین به دست، از این «بامزه‌بازی» البته از نظر خودشان فیلم می‌گیرد و بلند بلند می‌خندند و یکی از آن سه نفر، وقتی که متوجه سنگینی نگاه پسرک زباله‌گرد می‌شود، می‌گوید دوربین مخفی بود!
از زشتی کار این افراد که بگذریم این سوال پیش می‌‌آید که چرا برخی افراد به خودشان اجازه می‌دهند با دست انداختن بقیه به او بخندند و قهقهه سر دهند؟ ایراد کار کجاست؟!
در این باره نظر الهه رضایی‌فرد، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی را در گفت‌وگو با سلامانه پرسیده‌ایم که در ادامه می‌خوانید. به دنبال پخش این ویدئو و برخورد تحقیرآمیز این دو جوان با کودک، این مسئله در شبکه‌های اجتماعی بازخورد متفاوتی داشت. هر کس از دیدگاه خود به بررسی آن پرداخت اما در پاسخ به این سوال که علت چیست و چه فعل و انفعالاتی در فرد اتفاق می‌افتد که به کودکی آزار می‌رساند و از آن لذت می‌برد، باید گفت عوامل متعدد فردی و اجتماعی عامل این مسئله می‌شود که در ادامه به آنها اشاره می‌شود.
خصوصیات فردی : علاقه به آزار دیگران، یکی از نشانه‌های سادیست است. معمولا افرادی که مشکلات شخصیتی دارند، ممکن است از لحاظ اجتماعی کاملا موجه باشند ولی یکی از نشانه‌های سادیست را که لذت از آزار روانی دیگران است، داشته باشند. با اینکه فراوانی این اختلال با تمامی معیارهای تشخیص بیماری، اندک است اما تعداد کسانی که یکی از نشانه‌های این اختلال را داشته باشد، رو به افزایش است.
ویژگی‌های تربیتی و خانوادگی افراد هم عامل مهمی در بروز این رفتارهاست. کسانی که در دوران کودکی مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند یا الگوهای نامناسبی در زمینه برخورد مناسب با دیگران داشته‌اند، در بزرگسالی و مناسبت‌های اجتماعی، رفتار درستی نشان نمی‌دهند.
آموزش ضعیف: افرادی که آموزش درستی در مورد روابط اجتماعی و ارتباط موثر نداشته‌اند، به احتمال بیشتری در آینده به آزار دیگران روی می‌آورند.
کاهش همدلی و همدردی در جامعه: متاسفانه امروزه با پدیده کاهش همدلی و همدردری در جامعه باید به عنوان یک معضل اجتماعی برخورد کرد. همدلی و همدردی در محیط آموزشی و در اثر یادگیری شکل می‌گیرد. ضعف همدلی به دلیل نبود آموزش و الگوی مناسب، دلیل عمده ی دیگر برای رفتارهای نابهنجار محسوب می‌شود. 
نقش رسانه: الگوی نادرست در رسانه‌ها و فضای مجازی، همراه با زیرپا گذاشتن مسائل مختلف انسانی به عنوان شوخی، در افرادی می‌تواند باعث یادگیری رفتارهای اینچنینی شود.
چه باید کرد؟
راهکار اصلی و اولیه معرفی اینگونه افراد به مراکز درمانی و مشاوره‌ای برای بهبود و افزایش مهارت‌های زندگی از جمله مهارت همدلی و مهارت ارتباطی است. همچنین برخورد مجدد فرد خاطی با کودک و عذرخواهی از او جهت بازگرداندن حس اعتماد به نفس از دست رفته این کودک آسیب دیده، می‌تواند از راه‌های مفید باشد. همچنین نباید از نقش مدارس در بهبود مهارت همدلی و احترام به افرا دفارق از جایگاه اجتماعی - اقتصادیشان غافل شد.
به امید روزهای پرمهر که شاهد چنین وقایعی نباشیم.