بزرگنمايي:

آریا بانو -  طلاق نگرفتن به خاطر فرزند درست است یا خیر
٢٦٨
١
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/5770440
-->
بیتوته / خیلی از زنان هنگامی که حس می کنند زندگی مشترک شان به بن بست رسیده است و دیگر راهی برای ادامه زندگی با شوهر خویش ندارد به این فکر می افتند که آیا با داشتن فرزند باید طلاق بگیرند یا هم چنان در آن زندگی بمانند.
طلاق گرفتن هرگز اسان نیست، به ویژه زمانیکه بچه ها در گیر هستند. اگر زندگی زناشویی به یک زندگی نا به سامان تبدیل شده است، بسیاری از والدین بر این باورند که ماندن با هم بخاطر بچه ها میتواند بیشتر از آنکه به نفع آنها باشد به آنها اسیب برساند. در هر صورت، اگر هنوز امیدی به بقای رابطه زناشویی وجود داشته باشد، و هردوی والدین مایل باشند که برای بهبود بخشیدن به رابطه خویش سعی کنند، بچه ها میتوانند از در کنار هم ماندن نهاد خانواده، بسیار سود ببرند. والدین باید شرایط منحصر به فرد خویش را در نظر گرفته و مشخص کنند که کدام انتخاب بهترین اثر را برای خانواده خواهد داشت.
عملکرد والدین در موضوع طلاق چه تاثیری روی فرزندان دارد؟
پدر و مادری که زندگی را با نزاع ادامه می‌دهند احتمالا طلاق و مسئله حضانت را هم با درگیری ادامه می دهند. همین رفتار هم صدمات جبران ناپذیری روی فرزند ما می گذارد. به دلیل آن که والدین در این شرایط توجهی به نیاز کودکان ندارند و صرفا به دنبال پیروزی و خاتمه دعوا به نفع خود هستند. به احتمال زیاد این وضعیت در ملاقات های پس از طلاق هم ادامه پیدا می کند. بدین ترتیب در این شرایط عملا جدا شدن یا نشدن پدر و مادر تاثیری در شرایط فرزندان ندارد.
در نتیجه پدر و مادر باید در موضوع طلاق، منطقی، باملاحظه و هوشمندانه عمل کنند تا دنیای متفاوتی برای فرزندان ایجاد کنند. این که والدین چه طور و چه موقع موضوع طلاق را برای فرزندانشان توضیح دهند تأثیر چشمگیر در پذیرش این مسئله توسط فرزندان دارد. بدین ترتیب آینده فرزندان متعلق به نوع عملکرد والدین در موضوع طلاق است. اگر والدین در موضوع طلاق، هوشمندانه و منطقی عمل کنند، طلاق دیگر تبدیل به بحرانی تلخ و نابود کننده برای آنها و فرزندان شان نمی شود.
آیا فرزندان طلاق برای ازدواج گزینه ی مناسبی هستند؟
اصطلاح فرزند طلاق دارای بار منفی است. بسیاری از والدین فرزندان خویش را از ارتباط با افرادی که فرزند طلاق هستند منع می کنند. خیلی ها معتقدند زندگی فرزندان طلاق قطعاً منجر به جدایی و طلاق می شود. این اشخاص طلاق را یک ننگ و علامت شکست می دانند. آنها فکر می کنند کسی که فرزند طلاق است، قطعاً در زندگی خویش انسانی شکست خورده و ناموفق است.
تمام این تصورات میتواند درست باشد. ولی نمی توان در مورد آنها نظر قطعی داد. همان طور که اشاره گردید عملکرد والدین در مسئله طلاق بسیار حیاتی و تعیین کننده است. بنابراین درصورتی که طلاق درست انجام شده باشد، نباید آنرا بعنوان یک بحران تلخ و نابود کننده به حساب آورد. پس سعی کنیم با شنیدن واژه طلاق روی افراد دیگر برچسب نزنیم و آن فرزندان طلاق را افرادی از پیش شکست خورده تصور نکنیم.
جدایی برای کودک همیشه سخت نیست
تنش های شدید و دائمی، خوش آیند هیچ انسان بزرگ سال یا خردسالی نیست. هر انسان سالمی ترجیح می دهد از این شرایط خارج شود. بسیاری از اسیب هایی که فرزندان طلاق از جدایی پدرومادرشان می بینند نه به خاطر این است که چرا پدرومادر از هم جداشده اند آن ها نمی گویند ای کاش پدرومادر هرطور شده باهم زندگی می کردند. حسرت بزرگ بچه ها این است که به چه دلیل این تنش ها وجود دارند و چرا پدرومادر خوش‌حالی ندارند.
به نظر میرسد که اگر زن وشوهری می خواهند یک رابطه را به خاطر فرزندشان ادامه بدهند ابتدا باید رابطه را از بحران خارج کنند، تغییر کنند و اختلاف و درگیری ها را رفع کنند. اگر میتوانید تغییری در خودتان ایجاد کنید، رابطه را بهبود بدهید و آینه ای برای یک رابطه متمدانه برای فرزندتان باشید باید با هم زندگی کنید و زندگی خودتان و فرزندانتان را بسازید.
زمانی که تصمیم به جدایی میگیرید فرزندانتان مهم ترین چیزی هستند که باید به آن توجه کنید. هرچقدر هم که در زندگی مشترکتان مشکل داشته باشید باز هم باید در مورد این مسئله با همسرتان حرف بزنید و اثرات جدایی را بر فرزندانتان بررسی کنید. همچنین این سوالات را از خودتان بپرسید و باتوجه به نیازهای فرزندتان تصمیم درست بگیرید:
1ـ آیا فرزند من متوجه مشکلات زناشویی ما هست؟
2ـ آیا وی در این منزل و در کنار ما حس امنیت و رفاه می کند؟
3ـ اگر این تصمیم وی را شوکه می کند؟ آیا او از این تصمیم ناراحت می شود؟
4ـ کدام مهم تر است؟ خوش‌حالی من؟ خوش‌حالی فرزندم یا حال خوب هردوی ما؟
مهم ترین وظیفه شما بعنوان والد این است که امنیت و آسایش فرزندتان را فراهم کنید. اگر شرایط زندگی زناشویی تان این امنیت و رفاه را تامین نمی کند باید به این فکر کنید که به وظیفه تان عمل نکرده اید.
چطور تصمیم بگیرید؟
هیچ کارشناس حوزه خانواده به شما توصیه نمی کند با وجود خشونت های رایج در خانواده رابطه زناشویی تان را به خاطر کودکان حفظ کنید. در شرایطی که شما تحت خشونت خانگی قرار دارید تصمیم برای جدایی تلاشی جدّی به خاطر بچه هاست. یکی از دلایلی که بسیاری از زن ها و مردها رابطه زناشویی را به بهانه بچه ها ادامه می‌دهند این است که امید به اصلاح و تغییر شریک زندگی شان دارند. رفتارهای خشونت آمیز میتوانند اصلاح شوند. ولی معمولاً به ندرت اشخاص خودشان را تغییر می دهند. بدین ترتیب اگر خشونت بسیار گسترده است، سعی برای تصحیح نتیجه ای نداده است بهترین تصمیمی که میتوانید برای زندگی خودتان و فرزندانتان بگیرید تصمیم و اقدام فوری برای جدایی است.
آیا این رابطه اصلاح ممکن است؟
زمانی که متوجه می شوید روابط شما رو به وخامت گذاشته است برای درک بهتر شرایطی که در آن قرار دارید و تصمیم درست باید از مشاور خانواده کمک بخواهید. درصورتی که توصیه های مشاور تاثیری در روابط شما نداشته باشد و سعی محسوسی برای تغییر این شرایط نشود تصمیم برای جدایی به احتمال زیاد همان توصیه ای است که مشاوران خانواده در پایان به شما پیشنهاد خواهند داد.
مزایای طلاق گرفتن با وجود داشتن فرزند
به راستی طلاق بر روی فرزندان چه تأثیری دارد؟ ادامه به رابطه ای پر از تشنج و خشم بی تردید اثرات جبران ناپذیری بر فرزندان خواهد گذاشت. بسیاری از اشخاص توانایی مدیریت این وضعیت را نداشته و نمی توانند محیطی آرام برای خویش و خانواده شان فراهم سازند. شاید جدایی والدین از یکدیگر در این فضای مسموم بتواند بهترین گزینه برای نجات بچه باشد.
مزایای جدایی والدین از هم با وجود فرزند عبارتند از:
1. عدم یادگیری مهارت های نامناسب زندگی
برخی از متخصصان خانواده بر این باورند که یکی از جدّی ترین خطرها برای فزرندانی که در خانواده ای پر از خشم، سرخوردگی و درد زندگی می کنند این است که مهارت های نامناسب زندگی خانوادگی را یاد گرفته و به نسل بعدی منتقل می کنند. والدینی که نمی توانند تضادهای خویش را شناسایی و آن ها را حل کنند و یا این که یکی از آن ها با شیوه فرزند پروری دیگری مخالف است، باعث ایجاد تأثیرات بد روی کودک می شوند.
2. جلوگیری از خطر نادیده گرفته شدن فرزند
در خانواده هایی که والدین درگیر مشکلات فردی خویش هستند، فرزندانشان با خطر نادیده گرفته شدن روبرو می شوند. این غفلت میتواند فیزیکی( نگذاشتن وقت کافی برای غذای سالم فرزندانشان) یا احساسی( والدینی که با هم در رویدادهای مهم فرزندانشان شرکت نمی کنند و ...) باشد.
3. تربیت فرزند در یک خانه
اگر والدین نتوانند با هم و بصورت تأثیر گذاری بعنوان پدر و مادر همکاری کنند یا درصورتی که احساس می کنند تربیت فرزندان در دو خانواده بهتر انجام می شود، طلاق گزینه ی بهتری خواهد بود و این مسئله بخاطر فرزندان نباید به تعویق انداخته شود.
تحقیقات ماویس هترینگتون و جان کلی نشان می دهد که نزدیک به 80% از همه فرزندان طلاق، شبیه فرزندانی که در خانواده های سالم بزرگ شده اند، خوشحال و موفق هستند؛ بنابراین اگر طلاق و همکاری والدین بعد از آن درست انجام گیرد ، فرزندان میتوانند موفق باشند. چالش کلیدی در این است که اطمینان حاصل شود که پدر و هم مادر میتوانند به خاطر فرزندانشان با یکدیگر همکاری کنند و بطور موثری به تربیت آن ها بپردازند. چنین نگرش و تعهدی، سختی فرآیند طلاق را کم تر نموده و بیش تر تربیت موفق فرزندان را محقق می کند.