غزل شماره 358 حافظ: غم زمانه که هیچش کران نمی‌بینم
گوناگون
بزرگنمايي:
آریا بانو - غزل شماره 358 حافظ در ایام جوانی شاعر و به استقبال غزل خواجو سروده شده و زمان سرودن آن هنگام متواری بودن شاه ابواسحاق است. حافظ می‌گوید غم روزگار بی‌انتهاست و چاره‌ای بجز نوشیدن شراب ارغوانی ندارد. هرگز خدمت پیر می‌فروش را ترک نمی‌کنم، چراکه مصلحتم در خدمتگزار او بودن است. قدر وقت را بدان و شرابی را که در جام است بنوش.
سرویس فرهنگ و هنر
غم زمانه که هیچش کران نمی‌بینم
دواش جز می چون ارغوان نمی‌بینم
به ترک خدمت پیر مغان نخواهم گفت
چرا که مصلحت خود در آن نمی‌بینم
ز آفتاب قدح ارتفاع عیش بگیر
چرا که طالع وقت آن چنان نمی‌بینم
نشان اهل خدا عاشقیست با خود دار
که در مشایخ شهر این نشان نمی‌بینم
بدین دو دیده حیران من هزار افسوس
که با دو آینه رویش عیان نمی‌بینم
قد تو تا بشد از جویبار دیده من
به جای سرو جز آب روان نمی‌بینم
در این خمار کسم جرعه‌ای نمی‌بخشد
ببین که اهل دلی در میان نمی‌بینم
نشان موی میانش که دل در او بستم
ز من مپرس که خود در میان نمی‌بینم
من و سفینه حافظ که جز در این دریا
بضاعت سخن درفشان نمی‌بینم
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
بهتر است بیشتر در مورد کاری که شروع کرده‌ای فکر کنی. با مشورت و اندیشه بیشتر می‌توانی به نتیجه بهتری دست یابی. بیهوده به خاطر کاری که حاصلی ندارد، خود را به دردسر مینداز.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 359 - خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
-
پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۳۹۷ - ۲۰:۲۸:۵۹
-
۲۰۹ بازديد
-
-
آریا بانو
لینک کوتاه:
https://www.aryabanoo.ir/Fa/News/108054/