آریا بانو - شرق / حواشی این روزهای برنامه‌های نمایش خانگی و برخوردها و بازتاب‌های مختلف درباره آنها، بهانه‌ای شد تا با سیدجواد هاشمی گپ بزنیم. او می‌گوید پیش از شرکت در «شِفرونی» تنها بخش‌هایی از آن را دیده بودم و تصورم این بود که قرار است آشپزی سختی انجام دهم، مثلا پخت قورمه‌سبزی!
حواشی این روزهای برنامه‌های نمایش خانگی و برخوردها و بازتاب‌های مختلف درباره آنها، بهانه‌ای شد تا با سیدجواد هاشمی گپ بزنیم. او می‌گوید پیش از شرکت در «شِفرونی» تنها بخش‌هایی از آن را دیده بودم و تصورم این بود که قرار است آشپزی سختی انجام دهم، مثلا پخت قورمه‌سبزی! پیش‌تر در دو قسمت از «شام ایرانی» و یک برنامه آشپزی تلویزیونی حضور داشتم، اما در نهایت متوجه شدم قرار است فلافل بپزم. با یک جست‌وجوی کوتاه با مراحل تهیه آن آشنا شدم و استرسی برای آشپزی نداشتم. البته پیش از ضبط، یک آشپز حرفه‌ای آموزش مختصری به ما داد تا بتوانیم نتیجه بهتری بگیریم!
جذابیت و فضای رقابتی موجود در این برنامه چقدر برای شما مطرح بود؟
در برنامه‌های این‌چنینی، جذابیت رقابت برای ما شرکت‌کنندگان چندان اهمیت ندارد. هرچند مخاطبان معمولا مشتاق‌اند بدانند چه کسی برنده می‌شود یا جایزه می‌گیرد، اما برای ما جنبه سرگرمی و فضای پرانرژی آن مهم‌تر است. حضورم در این مسابقه به دلیل خلاقیت سوژه، جذابیت اجرا و البته رفاقتم با نیما شعبان‌نژاد و مهران غفوریان بود که از دوستان قدیمی‌ام هستند.
فضای برنامه تا چه اندازه بداهه و خلاقانه بود؟
تمام برنامه بر پایه بداهه‌گویی پیش می‌رفت. هیچ متنی از پیش نوشته نشده بود و تمام گفت‌وگوها و واکنش‌ها در لحظه شکل می‌گرفت. همین ویژگی باعث شد «شِفرونی» تجربه‌ای زنده، طبیعی و جذاب برای ما و مخاطبان باشد.
نیما شعبان‌نژاد را در جایگاه جدید چطور دیدید؟
نیما شعبان‌نژاد مجری و بازیگری است که به‌خوبی بداهه را می‌شناسد. پیش‌از‌این در رئالیتی‌شوهای دیگر، مجری حضور نداشت یا اگر هم بود، تجربه‌ای متفاوت داشتیم. نوع اجرای او و فضایی که ایجاد کرده بود، کیفیت کار را بالا برد. ضمن اینکه پخت غذا در ارتفاع و روی الاکلنگ، موقعیتی خاص و چالش‌برانگیز بود. البته من هم در پخت انواع غذاها تجربه دارم، اما به طور خاص در پخت غذاهای لبنانی حرفه‌ای نیستم. البته فلافل غذایی آشنا برای ماست، زیرا در جنوب کشور نیز بسیار رایج است و بارها آن را تهیه کرده‌ام.
خودتان در پخت چه غذاهایی مهارت دارید؟
در تهیه میرزاقاسمی، باقالی‌قاتوق، کتلت، کوکو، انواع غذاهای سیب‌زمینی و البته غذاهایی که با تخم‌مرغ درست می‌شود؛ مانند نیمرو، خاگینه و املت، تبحر دارم.
درباره حادثه‌ای که هنگام ضبط برای مهران غفوریان رخ داد، توضیح دهید. آن هم اتفاقی بود؟
ابتدا تصور نمی‌کردم اتفاق جدی باشد، چون مهران آرام با دکور پایین افتاد. بعدها فهمیدم برای حفظ تعادل از دستش استفاده کرده و همان باعث خراش و خون‌ریزی شد. وقتی پشت صحنه دیدم دستش خون آمده، بسیار نگران شدم. از تیم تولید خواهش کردم آن صحنه در نسخه نهایی استفاده نشود، اما در تدوین باقی ماند. با این حال، آن حادثه برای همه ما تجربه‌ای ارزشمند بود تا در طراحی صحنه و ایمنی دقت بیشتری داشته باشیم. خوشبختانه مهران با خونسردی و شوخ‌طبعی برنامه را ادامه داد.
آیا تاکنون خودتان هم سر صحنه دچار حادثه شده‌اید؟
بله، در چند فیلم دفاع مقدسی حادثه برایم پیش آمده است. شدیدترین آن در فیلم «سجاده آتش» بود که بر اثر اصابت ترکش سنگ، راهی بیمارستان شدم. البته در ژانر جنگی وقوع حادثه طبیعی است، اما در رئالیتی‌شوها این موضوع تازگی دارد!
به نظر شما چرا این روزها رئالیتی‌شوها در شبکه نمایش خانگی محبوب شده‌اند؟
موفقیت این برنامه‌ها به دلیل ترکیبی از ایده‌های بومی و اقتباس از نمونه‌های بین‌المللی است. در همه جای دنیا، رئالیتی‌شوها مخاطب دارند، اما در ایران نوع طنز و شوخ‌طبعی موجود در آنها موجب استقبال بیشتر مردم شده است. بینندگان امروز به دنبال لحظه‌هایی برای خندیدن و رفع خستگی‌اند. البته تأسف‌برانگیز است که برخی برنامه‌های فاخر و پرزحمت، صرفا به دلیل نداشتن فضای طنز یا چهره‌های مشهور، کمتر دیده می‌شوند. با همه اینها به نظرم رئالیتی‌شوها باید یک گام جلوتر از مخاطب حرکت کنند. صرفا خنداندن مردم کافی نیست. لازم است تهیه‌کنندگان برای آموزش، ارتقای سلیقه و حتی نگاه فرهنگی جامعه، برنامه‌ریزی دقیق‌تری داشته باشند تا تماشای این برنامه‌ها به رشد فکری و فرهنگی بینندگان نیز کمک کند.
در‌حال‌حاضر مشغول چه کاری هستید؟
در مرحله پیش‌تولید فیلم سینمایی «کُره‌الاغ پا‌کوتاه» در ژانر کودک و نوجوان هستم که نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی آن را خودم برعهده دارم. بخشی از بودجه تأمین شده و در حال مذاکره با سازمان‌ها و اسپانسرهای مرتبط هستم. این فیلم در صورت تولید، نهمین اثر سینمایی‌ام در این ژانر خواهد بود.
بازار ![]()