بزرگنمايي:

آریا بانو - علم و دانش از ناکجا به انسان ها نرسیده است بلکه تلاش ها و اشتباهات زیادی برای رسیدن به آن شده است. به لطف وجود دانشمندانی که هیچ ترسی از آزمایش، ریسک کردن و اشتباه کردن نداشته اند دنیای امروز از امکاناتی چون واکسن، دی ان ای، اشعه ایکس و بسیاری امکانات پزشکی دیگر بهره مند است.
اما مطالعه طبیعت بشر وظیفه ای حساس بود که لازمه آن تحقیقات و آزمایشات روی کودکان بود و با مخالفت های زیادی مواجه می شد زیرا کوچک ترین اشتباهی منجر به عواقب ناگواری در زندگی آن کودکان می شد.
در ادامه با آزار دهنده آزمایشاتی که روی کودکان انجام شده است آشنا شویم.
آزمایش عروسک بوبو… یا کودکان چگونه رفتار بزرگ ترها را کپی می کنند؟

در اواسط قرن 20 روانشناسی به نام آلبرت بندورا تصمیم گرفت کشف کند که بچه ها تا چه حد می توانند رفتار بزرگ ترها را تقلید کنند. او یک عروسک بادی بزرگ را بوبو نام گذاشت و چند فیلم تهیه کرد. در یکی از فیلم ها فرد جوانی عروسک را در آغوش می گرفت و با آن بازی می کرد اما در فیلم دیگر با عروسک با خشونت رفتار می کرد آن را هل می داد و با چکش عروسک را می کوبید.
سپس کودکان را به 2 گروه تقسیم کرد. به یکی از گروه ها فیلم خشونت آمیز را نشان داد، به یکی دیگر از گروه ها فیلم محبت آمیز و به گروه سوم هیچ فیلمی نشان نداد. در مرجله بعد کودکان را وارد اتاقی کردند عروسک بوبو در آن قرار داشت.
گروهی که فیلم خشونت آمیز را تماشا کرده بودند بدون وقفه شروع به ضربه زدن به عروسک کردند. اما دو گروه دیگر هیچ رفتار خشونت آمیزی از خود نشان ندادند.
از این تحقیق چه نتیجه ای گرفته شده است؟ بچه ها رفتار بزرگترها را تقلید می کنند حتی گاهی اوقات به طور ناخودآگاه درست به این کار می زنند. بنابراین هر زمان که متوجه شدید کودکتان کلمات زشت به کار می رد، بچه های دیگر را می زند و بی ادبانه با پدربزرگ و مادرزبزرگش صحبت می کند مراقب باشید که از چه کسی این رفتارها را تقلید می کنند.
نگهداری از شامپانزه به عنوان خواهر کودک خانواده

در سال 1930 دانشمندان تلاش می کردند کشف کنند چه مقدار از اطلاعات موجود در هوش انسان موروثی است. یکی از تئوری های احمقانه علمی این بود که میمون ها به دلیل این که در میان انسان ها زندگی نمی کنند نمی توانند صحبت کنند و رفتارهای خوب را نمی شناسند. دانشمندی به نام کلوگ تصمیم گرفت این تئوری را بررسی کند. او یک ماده شامپازه 7 ماهه به نام گوآ را به خانه خود آورد و به عنوان خواهر پسرش دونالد در خانه نگهداری کرد.
گوآ بعد از مدت ها زندگی با این خانواده فقط یاد گرفت قاشق دست بگیرد و کمی هم زبان انسان ها را می فهمید. در حالی که دونالد رفتارهای زیادی را از گوآ یاد گرفته بود. او پرش می زد، جیغ و داد می کرد، گاز می گرفت و تا یک سالگی فقط 3 کلمه بلد بود بگوید. کلوگ تصمیم گرفت این آزمایش را هر چه زودتر متوقف کند.
عروسک شکسته یا احساس گناه در کودکان

روانشناسان دانشگاه لووا تصمیم گرفتند روی احساس گناه در کودکان آزمایشاتی انجام دهند. به همین منظور آزمایش عروسک شکسته را به کار گرفتند. در این آزمایش یک جوان عروسکی را به یک کودک نشان می داد و به او می گفت که تا چه اندازه عروسک برای او ارزشمند است. عروسک را به کودک می دادند و از او می خواستند مراقب عروسک باشد.
وقتی عروسک را به کودک می دادند مکانیزم داخل عروسک باعث می شد عروسک شکسته شود. بعد از شکسته شدن عروسک قرار بر این بود که جوان چند دقیقه به کودک خیره شود.
حتی نمی توان تصور کرد که در آن لحظه که کودک احساس گناه می کند چه چیزهایی در سرش می گذرد. خیره شدن به کودک در سکوت فقط احساس او را بدتر می کرد. بعد از چند دقیقه جوان سمت کودک می رود تا به او بگوید که تقصیر هیچکس نیست اما دیگر دیر شده آسیب به کودک وارد شده و او همچنان احساس گناه می کند.
تزریق آبله به کودک خود برای کشف واکسن

در قرن 18 پزشکی انگلیسی تبار به نام ادوارد جنر تصمیم گرفت ثابت کند که اگر کسی به آبله گاوی مبتلا شود بعد از بهبودی بدنش در مقابل آبله انسانی مصون می شود. ادوارد برای اثبات این نظریه تصمیم گرفت به پسر خودش میکروب آبله گاوی را تزریق کند. بعد از بهبودی پسرش ریسک بزرگ تری کرد و به کودکش میکروب آبله انسانی تزریق کرد. اگر آزمایشات ادوارد اشتباه از آب در می آمد پسرش با دستان خودش بیمار می شد و از دنیا می رفت. اما ادوارد با این آزمایش موفقیت آمیز مخترع واکسن شناخته شد.
آزمایشات پاولوف روی کودکان

خیلی ها درباره ایوان پاولوف و آزمایشاتی که روی سگ ها برای مطالعه رفلکس غذایی انجام داده است می دانند. پاولوف علاوه بر سگ ها روی کودکان بی خانمان بین 6 تا 15 سال نیز آزمایش می کرد. او با شکلات و خوراکی های خوشمزه بچه ها را وسوسه می کرد که در آزمایشات شرکت کنند. آزمایشاتی که پاولوف روی کودکان انجام می داد هیچ تفاوتی با آزمایشات سگ ها نداشت.
او بعد از این آزمایشات به نتیجه رسید که رفلکس غذایی در کودکان و انسان ها هیچ تفاوتی ندارد اما به دلیل غیراخلاقی بودن آزمایشاتش جایزه نوبل دریافت نکرد.