بزرگنمايي:

آریا بانو - مهر / المپین قایقرانی ایران پس از کسب اولین تجربه مربیگری اش در این رشته گفت: در دنیای ورزشکاری مدالی در المپیک نگرفتم اما امیدوارم در دنیای مربیگری این اتفاق بیافتد و غیر قابل دسترس هم نیست.
احمدرضا طالبیان المپین قایقرانی ایران در المپیک 2012 لندن با ثبت سه مدال طلا نقره و برنز در بازی‌های آسیایی، 12 مدال مختلف از جمله 7 طلا در مسابقات قهرمانی آسیای رشته قایقرانی آب‌های آرام با ورود به دهه سی سالگی وارد عرصه مربیگری شد. عدم حضور طالبیان در مسابقات انتخابی قایقرانی در بندر خمیر شرکت نکرد تا این سوال پیش بیاید که آیا دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی 2010 آیا قصد کناره گیری از دوران ورزشکاری را داشته و می‌خواهد پا به عرصه مربیگری این رشته بگذارد یا خیر؟
احمدرضا طالبیان در گفتگو با خبرنگار ما در خصوص عدم حضورش در رقابت‌های انتخابی قایقرانی بندر خمیر در هفته گذشته گفت: من در آخرین تست برای انتخابی اردوی تیم ملی حضور نداشتم چون این رقابت‌ها در بندر خمیر بود. من اجبارا این تست را ندادم که بتوانم در تهران تمرین کنم. البته شرایط ام طوری نبود که بتوانم در آن رقابت‌ها حضور داشته باشم اما این طور نیست که بخواهم از دنیای ورزشکاری جدا شوم و نباشم.
وی در ادامه پیرامون اینکه «آیا وی که سابقه یک بار حضور در رقابت‌های المپیک را در کارنامه ورزشی خود دارد آیا قصد دارد قید حضور در مسابقات انتخابی المپیک یا ورزشکاری را بزند؟»، گفت: من دوست دارم به عنوان ورزشکار ادامه مسیر بدهم. باید دید برای آینده چه پیش می‌آید و فصل و زمان مسابقات انتخابی المپیک چه زمانی خواهد بود تا آن زمان تصمیم می‌گیرم. من در این مدت آسیب دیده هم نبودم اما به دلیل یک سری مشکلات مجبور بودم در تهران بمانم و اجبارا در تست انتخابی تیم ملی شرکت نکردم.
قایقران رشته آب‌های آرام کشورمان در خصوص اولین تجربه مربیگری خود در لیگ قایقرانی هم بیان کرد: اولین تجربه مربیگری ام در لیگ قایقرانی آب‌های آرام بود که خدا را شکر با نتیجه خوبی گذراندم و همراه با اصفهان در نیم فصل قهرمان شدیم.
«آیا احمدرضا طالبیان قصد دارد وارد عرصه مربیگری شود؟»، وی در پاسخ به این پرسش گفت: تجربه خوبی بود. در آینده چرا که نه بالاخره تا چه سنی می‌توانم به عنوان ورزشکار پارو بزنم تا جایی که بشود در تیم ملی می مانم اما دوست دارم کاری را که می‌کنم در آنجا مفید باشم تا الان پارو زدن ام به خاطر تیمی ملی مفید بود و حالا اگر ببینم در مربیگری مفید هستم در این مسیر ادامه می‌دهم و بعد از دوران ورزشکاری اگر بتوانم کاری انجام دهم بهترین گزینه مربیگری است.
وی در مورد ورودش به عرصه مربیگری تیم ملی هم تصریح کرد: برای حضور در تیم ملی این حرف زود است. مثل هر ورزشکاری که هدفش این است که اول می‌خواهد به تیم ملی بیاید در بحث مربیگری هم مربیان اول در مرحله تیم‌های باشگاهی و استانی فعالیت کرده و بعد به حضور در تیم ملی و کسب چند مدال برای ورزشکارانی که بالای سر آنها هستند فکر می‌کنند.
«برخی از اهالی ورزش بعد از گذراندن دوره ورزشی خود تنها با اکتفای تجربه ورزشی و گذراندن یک دوره مربیگری وارد عرصه مربیگری می‌شوند آیا شما برای حضور در تیم ملی در آینده و موفقیت در عرصه مربیگری همچون دوران ورزشکاری به حضور در عرصه مربیگری بین المللی هم می‌اندیشید؟»، وی در این خصوص گفت: مثال ورزشکار مربی بودن مثال خوبی است. اگر ورزشکاری در اردوهای خارجی و مسابقات متعدد نباشد قطعاً سکو را بدست نمی‌آورد. موفقیت در عرصه مربیگری هم مستثنی نیست و باید علم به روز را هم در کنار تجربه داشته باشد. حتماً باید در دوره‌های بین المللی هم باشد و کسب علم خوب است و به نظرم محدود شدن به یک سری کلاس‌های داخلی اصلاً درست نباشد.
وی پیرامون ادامه فعالیتش به عنوان ورزشکار و حضور در مسابقات انتخابی المپیک توکیو هم بیان داشت: واقعاً نمی دانم با این شرایطی که تو دنیا پیش آمده برنامه پارو زدن داشته باشم یا خیر اما همان طور که گفتم دوست دارم مفید باشم و کمک کنم.
«احمدرضا طالبیان نقطه اوجی را برای خود در عرصه ورزشکاری متصور شده بود آیا به آن رسیده یا نرسیده و برای دوره مربیگری اش هم نقطه اوجی را متصور هست یا خیر؟»
وی در پایان در پاسخ به این پرسش گفت: سابقه حضور در المپیک نقطه اوجی برای هر ورزشکار است که در آن حضور داشته و بتواند مدال بگیرد که این اتفاق در دوره ورزشی من نیافتاده و امیدوارم در دنیای مربیگری بیافتد و غیر قابل دسترس هم نیست.