بزرگنمايي:

آریا بانو - باشگاه خبرنگاران / قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۚ قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَیْرُهُ ۖ هُوَ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَکُمْ فِیهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ ۚ إِنَّ رَبِّی قَرِیبٌ مُجِیبٌ
و باز ما به سوی قوم ثمود برادرشان صالح را به رسالت فرستادیم، صالح به قوم خود گفت:‌ای قوم، خدای یگانه را که شما را جز او خدایی نیست پرستش کنید، او خدایی است که شما را از زمین بیافرید و برای عمارت و آباد ساختن آن برگماشت، پس شما از خدای خود آمرزش طلبید و به درگاه او توبه کنید که البته خدای من (به همه) نزدیک است و شنونده و اجابت کننده است.
تفسیر آیه 61 سوره هود
امام زین‌العابدین (ع) در مسجدالحرام نشسته بود که فردی از اهالی کوفه به او گفت: «آیا علی (ع) گفته است: برادرانمان به ما ستم کردند»؟ امام زین‌العابدین (ع) به او فرمودند: «ای بنده خدا! آیا این آیه را در کتاب خدا نخوانده‌ای که فرمود: «و بر قوم عاد برادرشان هود را فرستادیم» (هود/50 (و خداوند قوم عاد را هلاک کرد و هود (ع) را نجات داد و یا آیه: «و بر قوم ثمود برادرشان صالح را فرستادیم.» (هود/61) را نشنیده‌ای که خداوند قوم ثمود را نابود گردانید و حضرت صالح (علیه السلام) را نجات‌داد»؟!
حضرت صالح (ع) سومین پیامبری است که پس از حضرت نوح و هود علیهما السلام به رسالت رسیده است.
پیام‌های آیه 61 سوره هود
1-رابطه انبیا با مردم، رابطه‌ای برادرانه بوده است. «أَخاهُمْ»
2-بهتر است مبلّغ، از اهالی همان منطقه‌ی مورد تبلیغ باشد. «أَخاهُمْ»
3-هدف همه انبیا، پرستش خدای یگانه است. «اعْبُدُوا اللّهَ، ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ»
4-دلیل و فلسفه عبادت خداوند، لطف بیکران او به انسان هاست. «اعْبُدُوا، أَنْشَأَکُمْ»
5-سرچشمه آفرینش انسان از خاک است. «أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ»
6-اسلام، دین جامع بین دنیا و آخرت است. (هم آباد کردن زمین، هم استغفار و توبه) «وَ اسْتَعْمَرَکُمْ فِیها فَاسْتَغْفِرُوهُ»
7-خواست خداوند، عمران و آبادی زمین است. «وَ اسْتَعْمَرَکُمْ فِیها»
8-معبود موحّدان، دارای فهم و شعور، علم و قدرت، شنوایی و جوابگویی به آنهاست که این موارد در بُت‌ها نیست. «قَرِیبٌ مُجِیبٌ»
9-برگشت به سوی خداوند، آسان و توبه زمینه‌ی تقرّب به خداست. «تُوبُوا إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی قَرِیبٌ مُجِیبٌ»
10-اگر استغفار و توبه بود، خداوند می‌پذیرد. «تُوبُوا ... قَرِیبٌ مُجِیبٌ»
11-خداوند به همه نزدیک است، این ما و افکار و رفتار ماست که سبب دوری ما از خداوند می‌شود. «رَبِّی قَرِیبٌ مُجِیبٌ»