آریا بانو - لست سکند / به مدت تقریبا 40 سال، عکاس برزیلی، کاسیو واسل‌لوس (Cássio Vasconcellos) از دوربین خود برای ثبت چشم‌انداز متفاوتی از جهان استفاده کرده‌است. او پس از سال‌ها کار به عنوان یک عکاس خبری مورد احترام، حرفه خود را به کار بر روی پروژه‌ها و نمایشگاه‌های شخصی تغییر داده‌است. این مجموعه شامل یک سری عکس است که عکاس، بینندگان را مجبور می‌کند تا در مورد فضا مورد استفاده خود بیشتر فکر کنند.
شروع عکاسی
در آغاز سال 2008، واسل‌لوس از عشق خود به عکاسی هوایی برای ایجاد فتومونتاژ دقیق کمک گرفت. در عکس‌های تکمیل‌شده، اقلام ساخته‌شده در محیط پراکنده هستند. از بزرگراه‌های درهم گره خورده تا وسایل نقلیه پارک‌شده تمیز و منظم، هر کدام از تصویر یک ماز از فعالیت‌ها بود.
ماریانا فرمن می‌نویسد: مجموعه‌ها نتیجه به اشتراک گذاشتن دیدگاه انتقادی هنرمند هستند، کسی که از دیدگاه خاص خود سوالات مهمی مانند شکل اشغال سیاره، طرح صنعتی کلان موجود برای تامین نیازهای جامعه، اشغال زمین و غیره را مطرح می‌کند. کاسیو از طریق این مجموعه قصد دارد تا به شیوه‌ای قوی موضوع جهانی شدن و انفجار کالاهای مصرفی، به ویژه در شهرهای بزرگ، را از مقیاس کوچک به بزرگ مورد بحث و بررسی قرار دهد.

واسل‌لوس با کنار هم قرار دادن هزاران عکس، دنیای خیالی را خلق می‌کند که به نظر واقعی می‌رسد. و برای انجام این کار، او به بینندگان این فرصت را می‌دهد که درباره نشانه‌هایی که انسان‌ها در دنیا بر جای می‌گذارند، کمی تامل کنند. مجموعه‌های زیبا، برانگیزاننده فکر و سورئال، دعوت بشریت برای فکر کردن در مورد نحوه تعامل خود با این سیاره است.

ما در این مطلب از لست سکند این فرصت را داشتیم که با واسل‌لوس در مورد این که چگونه کارش را در عکاسی شروع کرد، دشوارترین بخش اجرای مجموعه‌هایش و اینکه انتظار او از اینکه مردم از این مجموعه چه چیزی را یاد بگیرند، صحبت کنیم.

چطور با عکاسی آشنا شدید؟
 
من در سن 15 سالگی با پدرم شروع کردم و هیچ وقت دست از عکاسی برنداشتم. این کار برای من یک حس ماورای طبیعی داشت و من نمی‌دانستم چطور کاری غیر از عکاسی انجام دهم. والدین من در ابتدا خیلی مرا تشویق کردند، به خصوص پدرم که در کار هنر بود.
چه چیزی الهام بخش مجموعه‌هایتان بود؟

الهام‌بخش مجموعه من همان چیزی است که در اطراف دائما با آن مواجه هستیم: فضا و چیزی که بشر به آن نیاز دارد و چیزهای که روی زمین با آنها زندگی می‌کنیم. این‌ها بسیار ترسناک هستند، به خصوص مقدار زباله و قراضه که تولید می‌کنیم، و این‌‌ها خیلی مرا تحت‌تاثیر قرار می‌دهند
در تصاویر، که از صدها یا هزاران عکس هوایی که در مجموعه خود دارم ساخته شده‌اند، من هر چیزی که می‌بینم را دوباره تفسیر می‌کنم. تفکر نماد عصر ماست.
چه تحقیقاتی برای گرفتن تصاویر انجام می‌دهید؟

من تحقیقات زیادی در گوگل ارث انجام می‌دهم تا جالب‌ترین مکان‌ها را علاوه بر آن‌هایی که قبلا عکاس کرده‌ام، کشف کنم.
چالش‌های کارتان چیست؟
چالش بزرگ ایجاد این نوع تصاویر، علاوه بر پیچیدگی تکنیکی و زمان‌گیر بودن آن، گرد هم آوردن تمام این عکس‌های مختلف و ایجاد یک چشم‌انداز بسیار معتبر است که باعث اطمینان بیننده از وجود واقعیت باشد.
به عنوان مثال، تصاویر فرودگاه از من در حدود یک سال کار عکاسی و حدودا 800 ساعت کار با کامپیوتر گرفت، که با تصویر برداری شروع شد، که در حال حاضر فکرش هم به خودی خود بسیار دشوار است. من مجبور بودم بر فراز فرودگاه‌های مختلف پرواز کنم و همیشه از زاویه بسیار سختی عکس بگیرم، که 90 درجه به پایین است.

مونتاژ تصاویر در کامپیوتر نیز بسیار پیچیده بود، چون من باید چراغ‌ها و نسبت‌های تمام عناصر را با هم مطابقت می‌دادم. اما در نهایت، به نظر می‌رسد که این فرودگاه واقعا وجود دارد، حتی با معماری عجیب آن.
چه چیزی یاد گرفتید و چه چیزی باعث تعجب شما شد؟
ما معمولا می‌گوییم که هنر از زندگی الهام می‌گیرد، اما من وقتی یک مقاله در روزنامه خواندم که زندگی نیز از هنر تقلید می‌کند، بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم. در این مورد، من یک "تقلید" از اولین کارم در این مجموعه دیدم. در سال 2008، من تصویر عظیمی به ابعاد 2.2 * 12 متر ساختم که به نظر می‌رسید یک حیاط با 50،000 وسیله نقلیه است که کاملا غیرقابل‌تصور و ناموجود بود.

هدف این بود که چیزی سوررئال بسازم که به خاطر کیفیت مونتاژ عکاسی معتبر باشد. اما به اندازه آنچه نمایش داده می‌شد وجود نداشت . و در سال 2018، در روزنامه این تصویر از یک منطقه حتی بزرگ‌تر در صحرای آمریکا را دیدم که برای ذخیره خودروهای دیزلی VW مورد استفاده قرار می‌گرفت. حقیقت از آنچه فکر می‌کردم ممکن است، فراتر رفت.
چگونه می‌توانید امیدوار باشید که این عکس‌ها تفکر مردم در مورد منظره شهری را تغییر دهند؟

امیدوارم که این تصاویر بتوانند به افراد کمک کنند تا در روش فعلی زندگی‌شان تاثیر بگذارد، و بسیاری از زخم‌های متمایز که ما در سیاره ایجاد می‌کنیم را متوقف کند.
و الان مشغول به چه کاری هستید؟
من در حال حاضر مشغول کار بر روی تصویر دیگری از مجموعه دیگر هستم، با استفاده از زمان قرنطینه برای اختصاص تمام‌وقت خودم به این تصویر جدید، به نظر بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین کار من خواه