بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / وقتی نامزدم با چاقو خودزنی کرد و خون زیادی روی فرش ها و لوازم خانه ریخت، من از ترس و وحشت به گوشه اتاق پناه بردم. او تعادل روحی و روانی اش را از دست داده بود تا این که ...
دختر جوان با ابراز پشیمانی از ازدواج با یک عشق خیابانی، زندگی آشفته اش را فقط یک عذاب روحی دانست و با تاکید بر این که هیچ کدام از عشق و عاشقی های خیابانی عاقبت خوشی نداشته است، درباره سرگذشت خودش به کارشناس اجتماعی کلانتری میرزاکوچک خان گفت: حدود دو سال قبل، بعد از مرگ مادربزرگم دچار نوعی افسردگی شده بودم و حال مناسبی نداشتم.
مدام با خودم درگیر بودم و آینده ای مبهم و تاریک آزارم می داد. به همین دلیل گاهی به یک کافی نت سر می زدم که در نزدیک منزلمان فعالیت می کرد.
مدت زمانی را به دانلود فیلم ها و برخی موسیقی های مورد علاقه ام می گذراندم. متصدی جوان کافی نت متوجه درگیری های روحی ام شد و من هم که به دنبال کسی برای درد دل بودم، خیلی زود سفره دلم را باز کردم و از دلگیری ها و ناراحتی هایم برایش گفتم.
او هم که فرزند طلاق بود از سختی های روزگار ناله می کرد و در نهایت به من پیشنهاد داد مدتی در کافی نت او مشغول کار شوم و به گذشته فکر نکنم. «هوتن» قول داد خیلی زود فوت و فن کارش را به من بیاموزد و از من حمایت کند.
خلاصه این گونه بود که آشنایی من و هوتن به ارتباط کاری و عاطفی کشید تا جایی که حالم خیلی بهتر شده بود و دختری شاداب و سرزنده بودم.
هنوز یک ماه از این ماجرا نگذشته بود که هوتن به من پیشنهاد ازدواج داد. من هم که به او علاقه مند شده بودم موضوع را با مادرم در میان گذاشتم.
او در این مدت به بهانه های مختلف گل هایی به من هدیه می داد و من هم تحت تاثیر جملات عاشقانه و عشق های هیجانی قرار گرفته بودم، به طوری که زندگی و آینده را در میان همین هدیه های زیبا و جملات عاشقانه جست و جو می کردم.
هوتن با حرف هایش کاخی رویایی برایم می ساخت که من ملکه آن کاخ بودم. بالاخره مادرم نیز تحت تاثیر چرب زبانی های هوتن با این ازدواج موافقت کرد و من و او با جاری شدن خطبه عقد نامزد شدیم اما همه این عشق و عاشقی و دلدادگی ها سه ماه بیشتر طول نکشید.
وقتی آن هیجانات جوانی و هوی و هوس های گوناگون جای خود را به زندگی واقعی داد، دیگر ورق برگشت و آن روی سکه نمایان شد. او در این مدت هیچ گاه برایم خرید نکرد و مخارجی برای زندگی نپرداخت. به هر بهانه ای کتکم می زد و تهدید به طلاق می کرد.
پدر و مادر هوتن هر کدام بعد از جدایی به دنبال سرنوشت خودشان رفته بودند و او کسی را برای مشورت نداشت. به همین دلیل مادرم همواره سعی می کرد به هوتن کمک کند و می گفت حتی اگر نمی تواند مخارج عروسی را بپردازد به او فشار نیاوریم.
با وجود این زندگی ما در سرازیری سقوط قرار گرفته بود و او به مردی دهن بین و بد دل تبدیل شده بود و به من سوءظن داشت. او معتقد بود همان گونه که به راحتی با او ارتباط برقرار کردم، در آینده نیز عاشق حرف های قشنگ و لبخندهای خیابانی جوان دیگری می شوم.
خلاصه رفتارهای خشن او به حدی رسید که روزی با چاقو خودزنی کرد و همه جای منزل آلوده شد. من وحشت کرده بودم و امنیت جانی نداشتم تا این که پنهانی به مادرم پیامک دادم و او مرا نجات داد.
تازه فهمیدم که این عشق های خیابانی حتی اگر به ازدواج هم برسد، پایانی تلخ خواهد داشت. تا به حال فرصت های زیادی در اختیار نامزدم قرار دادم تا رفتارش را تغییر دهد اما هیچ فایده ای نداشته است.
هنوز نفهمیدم او چرا با من ازدواج کرد، در حالی که خودش نیز هدفی برای آینده اش نداشت. آن قدر از این زندگی بی سر و سامان در همین دو سال نامزدی خسته شده ام که خواب و خوراک ندارم و نمی توانم به این زندگی تحقیرآمیز و زجرآور ادامه بدهم.
بارها به هوتن گفتم پول و خانه و خودرو به دست می آید اما مهم اخلاق و رفتار یک مرد است که همسرش را به زندگی امیدوار کند ولی او فقط مرا عذاب می دهد و خانواده ام را اذیت می کند.
حالا هم قصد دارم هنوز دیر نشده از او طلاق بگیرم چرا که نه تنها نمی توانم با چنین مردی زیر یک سقف زندگی کنم بلکه احساس خطر می کنم و امنیت جانی ندارم. شایان ذکر است، پس از آن که همسر این زن جوان در جلسات مشاوره کلانتری حضور نیافت، به دستور سرهنگ باقی زاده حکاک (رئیس کلانتری میرزاکوچک خان مشهد) این پرونده برای رسیدگی قضایی به دادگاه ارسال شد.