بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / لوریس چکناواریان، هنرمند پیشکسوت آهنگساز و از دوستان نزدیک زنده یاد خسرو سینایی از دست دادن یک دوست 60 ساله را تجریه دردناکی عنوان کرد و از این هنرمند فقید با عنوان یک شخصیت منحصر به فرد و یکی از اسطوره‌های سینمای ایران یاد کرد.
به دنبال پیام تصویری پر از احساس چکناواریان برای دوست قدیمی خود، مهرداد اسکویی، هنرمند مستندساز نیز با انتشار مطلبی در صفحه اینستاگرام خود از اهمیت قدردانی ارزش دوستی‌های قدیمی سخن گفته و نوشته است: «لوریس چکناواریان از یک دوستی 60 ساله می‌گوید با خسرو سینایی عزیز. او، منوچهر اطیاب، محمد ابراهیم جعفری، ژاره طباطبایی، پرویز کلانتری، علی‌اکبر صادقی، غلامحسین نامی، محمدعلی کشاورز و نصرت کریمی از دوستان بیش از نیم قرن بودند. دوستی‌های کمیاب و دیریاب در این روزها.»
او در ادامه یادداشت خود آورده است: «این چند نفر به من یاد دادند که قدر دوست‌ها و دوستی‌هایم را بیشتر بدانم. و هر سال و هر پنج سال و هر دهه و هر 25 سال و یک نیم قرن درو هم جمع شویم. شادی کنیم. که چند دوست داریم که مثل شراب در حال کهنه شدن است و لذت نوشیدن دوستی‌هایمان را بچشیم و تجریه کنیم. از امروز شروع کرده‌ام به دوباره‌آموزی، از زیست و نگاه هنرمندانه معلم عزیزم خسرو سینایی. و برای لوریس چکناواریان، منوچهر طیاب، علی‌اکبر صادقی و غلامحسین نامی طول عمر همراه با سلامتی و حال و احوال خوب آرزو می‌کنم و قدرشان را می‌دانم.»
خسرو سینایی که 11 مردادماه بر اثر عفونت ریه و ابتلاء به کرونا در بیمارستان درگذشت، یکشنبه (12 مردادماه) در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) در کنار مزار زنده یاد محمد علی کشاورز و با حضور محدود اعضای خانواده و دوست به خاک سپرده شد.
سینایی حدود یک ماه قبل برای یک عمل جراحی در بیمارستان بیستری بود و بعد از مدتی مرخص شد، اما از هفته قبل به دلیل مبتلا شدن به کرونا با حال وخیم در بیمارستان بستری بود و سرانجام از دنیا رفت.
این مستند ساز و کارگردان سینما متولد سال 1319 است که فیلسازی خود را از سال 1346 آغاز کرد. او سال 62 مستند «مرثیه گمشده» با روایت مهاجرت هزاران لهستانی به ایران را ساخت که جایزه‌ای از رییس جمهور کشور لهستان هم گرفت. یکی از مطرح ترین فیلم‌های سینمایی این کارگردان «عروس آتش» بود که ساال 78 ساخته شد و سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را در جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.
یکی از آخرین مستندهای خسرو سینایی «جزیره رنگین» بود که سال 93 با محوریت جزیره هرمز و خاک‌های رنگی این منطقه ساخته شد. او این فیلم را یک اثر توریستی نمی‌دانست بلکه معتقد بود این فیلم یک پیشنهاد است که می‌تواند تلنگرهای ظریفی به اذهان بزند تا بدانیم مملکت زیبایی داریم و خوب است آن را بشناسیم تا همه چیز فقط در تهران متمرکز نباشد.
«کویر خون»، «مثل یک قصه»، «گفت‌وگو با سایه» و «هیولای درون» از دیگر آثار این فیلمساز هستند.