بزرگنمايي:

آریا بانو - آخرین خبر / همزمان که سرود بارسلونا در ورزشگاهی که مانند چشمان بازیکنان تیم خالی و بی‌رمق بود طنین انداخت، لیونل مسی اولین بازیکنی بود که از زمین خارج شد و به تنهایی به سمت تونل رفت. تقریبا نیمه شب آخرین روز مالی سال بود و این سال هم به پایان رسیده بود. مدیران باشگاه توانستند تا جولای دوام بیاورند و یک فصل دیگر را نیز سپری کنند اما این تنها کاری بود که آن‌ها انجام داده بودند. تمام امیدها برای کسب لالیگا از بین رفته بود. جرارد پیکه قهرمانی در این رقابت‌ها را «بسیار سخت‌» توصیف کرده بود. تساوی 2‌- 2 برابر اتلتیکو‌مادرید که سومین تساوی در 4 بازی اخیر بود، این امر را تقریبا غیرممکن کرد. در آن‌سوی زمین سرخیو بوسکتس درباره احتمالات صحبت می‌کرد و این چیزی است که بازیکنان وقتی حرف دیگری ندارند، آن را به میان می‌آورند. بارسلونا وقتی در صدر جدول بود و هنوز گزینه مشخصی نداشت، تصمیم به اخراج ارنستو والورده گرفت. 6 ماه گذشته و حالا آن‌ها با 4 امتیاز کمتر از رئال‌مادرید در رده دوم ایستاده‌اند. اما این حتی بدترین قسمت ماجرا هم نیست. ناکامی، با این‌که هنوز قطعی نشده، یک چیز است و سقوط چیز دیگری است. حس تسلیم مدت‌هاست که در این تیم رخنه کرده و ضربه وقتی وارد شده بود که آن‌ها در صدر ایستاده بودند و عملکرد خوبی داشتند. وقتی سوت پایان بازی به صدا درآمد، ستین به سمت نیمکت برگشت، چند کاغذ را برداشت و چند لحظه همان‌جا ایستاد. هدایت بارسلونا برای مردی که از مریدان یوهان کرایف است، اصلا آن‌طور که تصور می‌کرد، پیش نرفت. با این‌حال نمی‌‌توان گفت که او به‌طور کامل شگفت‌زده شده چون کرایف نیز درگیری‌هایی داشت و ستین می‌دانست که گزینه اول بارسلونا نبود. او مشکلات خودش را داشت اما بیشتر مشکلات تیم به پیش از حضور او برمی‌گشت. آنتوان گریزمان، سومین بازیکن گران‌قیمت تاریخ باشگاه بارسلونا، در دیدار برابر اتلتیکو تنها 4 دقیقه فرصت حضور در زمین را پیدا کرد. عثمان دمبله، دومین خرید گران‌قیمت این تیم، در فهرست نبود. او بار دیگر مصدوم شده و زندگی حرفه‌ای‌اش در کاتالونیا از کنترل خودش و سایرین خارج شده است. فیلیپه کوتینیو، گران‌قیمت‌ترین خرید باشگاه، نیز به صورت قرضی در بایرن‌مونیخ حضور دارد چون آن‌ها موفق به فروشش نشدند. او خیلی زود بازخواهد گشت و باشگاه بار دیگر سعی می‌کند تا از دست او خلاص شود و به یک نقشه دیگر نیاز خواهد داشت. کوتینیو قرار بود جانشین آندرس اینیستا شود، همان‌طور که آرتور ملو به عنوان جانشین ژاوی به بارسلونا پیوسته بود. اما آرتور سرانجام به یوونتوس رفت و در‌حالی که هنوز گرمکن ورزشی بارسا را بر تن داشت به تورین سفر کرد. بارسلونا مدعی شد که یوونتوس با قراردادی به ارزش 72 میلیون یورو به علاوه بند پاداش افزوده‌10‌میلیون یورو این بازیکن را به خدمت گرفته اما این انتقال در‌واقع یک معاوضه بود که میرالم پیانیچ را به نوکمپ منتقل کرد؛ اقدامی مربوط به حسابرسی که از خود این بازیکنان خلاقانه‌تر بود و دلیلش نه فوتبالی، بلکه مالی بود. این تصمیمی بود که اعضای هیئت‌مدیره برای فرار از بدهکاری به‌دلیل کسری بودجه گرفتند؛ هرچند مقطعی. این بازیکنان تنها جانشینان شکست خورده و تنها برنامه‌‌های به سرانجام نرسیده نیستند. نیمار، بازیکنی که قرار بود در‌کنار لیونل مسی بازی کرده و درنهایت جانشین او شود، باید حالا رهبری تیم در میدان را بر‌عهده می‌گرفت. اما صبر او تمام شد و بارسلونا نتوانست جلوی جدایی این بازیکن در سال 2017 را بگیرد. از آن زمان آن‌ها در مارپیچی از شکست و نوستالژی گرفتار شدند و استیصال آن‌ها را به نقطه‌ای رساند که تلاش کردند بار دیگر او را به نوکمپ برگردانند اما پول کافی نداشتند. از آن بدتر این بود که درآمد 222 میلیون یورویی از فروش این بازیکن مدت‌ها قبل خرج شد؛ حتی با این‌که یکی از مدیران تاکید کرد که این کار به‌اندازه‌ای غیرمسئولانه بود که آن‌ها باید به همین دلیل استعفا می‌دادند. هیچ‌کس این کار را نکرد. هرچند کسی به دلیل این اتفاق حاضر به استعفا نشد اما 6 مدیر در بهار امسال از تیم جدا شدند که به این معنا بود که 11 نفر از 21 عضو هیئت‌مدیره که حکم مدیریت جوزپ ماریا بارتومئو را به امضا رسانده بودند، از این تیم جدا شدند. 4 مدیر ورزشی و به همین تعداد مدیر روابط عمومی نیز در این جمع بودند. آغاز این اتفاقات به پیش از این دوران برمی‌گشت. لوییس سوارز، ایوان راکیتیچ و مارک آندره تراشتگن در سال 2014 جذب شدند. بارسلونا از آن زمان 28 بازیکن را باارزش تقریبی یک میلیارد یورو جذب کرده است. آن‌ها کسانی بودند که به تیم اضافه شدند-شکست در متقاعد کردن یک مهاجم برای پیوستن به این تیم به داستانی کمدی تبدیل شد-و هیچ‌کدام از آن‌ها موفقیت کاملی نداشتند. انتقال هیچ‌کدام از این بازیکنان کار آسانی نبود، بنابراین باشگاه تصمیم گرفت تعدادی از آن‌ها که می‌توانست را به فروش برساند و در این بین همیشه بازیکنانی که باید به فروش می‌رسیدند، قرار نداشتند. آردا توران تا چهارشنبه صبح بازیکن بارسلونا بود. او در 3 سال اخیر در هیچ دیداری با پیراهن این تیم به میدان نرفت. گریزمان درنهایت یک سال دیرتر از آنچه قرار بود به این تیم پیوست و با توجه به این‌که هیچ جای مشخصی در ترکیب تیم برای او وجود نداشت، امیدهای اولیه بر باد رفت.