آریا بانو - مشهد جغرافیای ویژه‌ای‌ست، خصوصا در چهار دهه گذشته، وجود بارگاه مطهر امام هشتم شیعیان، مشهد را از دیرباز تبدیل به یک نقطه ثقل کرده و با وقوع انقلاب اسلامی این موقعیت سوق‌الجیشی بیشتر از پیش تقویت شده و مشهد علاوه بر قدرت مذهبی، دارای قدرت اقتصادی و بعد قدرت سیاسی شده.
برترین‌ها: مشهد جغرافیای ویژه‌ای‌ست، خصوصا در چهار دهه گذشته، وجود بارگاه مطهر امام هشتم شیعیان، مشهد را از دیرباز تبدیل به یک نقطه ثقل کرده و با وقوع انقلاب اسلامی این موقعیت سوق‌الجیشی بیشتر از پیش تقویت شده و مشهد علاوه بر قدرت مذهبی، دارای قدرت اقتصادی و بعد قدرت سیاسی شده. وجود نهادی مثل آستان قدس رضوی در کنار پایگاه مذهبی بی‌همتا، کارخانه تولید سیاست‌مدارانی را برپا کرده که حالا جایگاه‌های قدرتمند سیاسی ایرانی را قبضه کرده‌اند، قالیباف رئیس مجلس شده و بهانه این مطلب همین است.
مشهد رسما عنان کار را به دست گرفته است و تلاش می‌کند در سمفونی سیاست ایران ساز خود را بزند.
بعد از گذشت دو دوره از ریاست‌جمهوری روحانی در خیابان پاستور نگاهی به سرنوشت سیاسی رقبای مشهدی او از جمله محمدباقر قالیباف، سیدابراهیم رئیسی و سعید جیلی انداخته‌ایم.
ابراهیم رییسی؛ از آستان قدس تا قوه قضائیه
سید ابراهیم رییس الساداتی معروف به سید ابراهیم رییسی، روحانی 58 ساله خراسانی است که با سابقه طولانی در دستگاه قضایی شانس خود را برای حضور در دستگاه اجرایی کشور محک زد.
حضور او در دستگاه قضا با سوابقی همچون دادستانی شهرهای کرج، همدان و تهران، ریاست سازمان بازرسی کل کشور، معاونت اول قوه قضاییه و دادستانی کل کشور، در سال 94 با حکم رهبری انقلاب به عنوان متولی آستان قدس رضوی به پایان رسید و البته دادستانی دادسرای ویژه روحانیت بعنوان تنها سمت قضایی او برایش باقی ماند.
رییسی با حضور در آستان قدس رضوی هرگونه شک و شبهه ای را در مورد ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری از خود دور کرده بود. او حتی چند ماه پیش از انتخابات 96 هنوز تصمیمی برای حضور در رقابت ها نداشت و اصولگرایان هم به دنبال کاندیدای شاخص خود در این انتخابات بودند، اما به یکباره تصمیم به حضور در عرصه را گرفت تا همراه قالیباف جامعه اصولگرایی را نمایندگی کنند.
اما این تمام اتفاقات پسا انتخاباتی ریاست جمهوری برای ابراهیم رییسی نبود. مجمع تشخیص مصلحت نظام که در تمام روزهای پر تلاطم انتخابات ریاست جمهوری ایران بدون رییس اداره می شد، رییسی را به یکی از گزینه های احتمالی تصدی آن تبدیل کرده بود. هرچند رییسی به مقام ریاست آن مجمع دست نیافت اما در تابستان همان سال برخلاف ادوار گذشته که روسای جمهور سابق به عضویت مجمع در می آمدند اینبار مغلوب انتخابات ریاست جمهوری به عضویت این مجمع دست یافت. نام رییسی در کنار سایر اعضای این مجمع در دوره جدید فعالیتش قرار گرفت.
پس از فوت ایت الله هاشمی شاهرودی و انتصاب آملی لاریجانی به سمت رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام خبرهایی مبنی بر جایگزینی سید ابراهیم رئیسی به سمت ریاست قوه قضائیه منتشر شد که در نهایت 16 اسفند 1397 رئیسی با حکم رهبر انقلاب رسماً به ریاست قوه قضائیه منصوب شد.
قالیباف؛ از سکونت در بهشت تا صندلی ریاست بهارستان
محمدباقر قالیباف، دیگر خراسانی رقیب روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 96 بود. این مشهدی 56 ساله که 12 سال شهردار تهران بود جمنایی ها را پشت سر خود می دید که او را با اکثریت آرا به عنوان کاندیدای اصولگرایی انتخاب کرده بودند.
همزمانی حضور قالیباف و رییسی، می توانست از آن دو زوجی را بسازد که در نمایندگی جریان اصولگرایی بتوانند در برابر زوج روحانی - جهانگیری ایستادگی کنند. اما آنچه که در مناظره های انتخاباتی رخ داد خیلی برای این زوج اصولگراها خوش یمن نبود. قالیباف با تمام سوابق نظامی و انتظامی خود در برابر تیم جهانگیری و روحانی کاری از پیش نبرد تا در کمال ناباوری به نفع ابراهیم رییسی از رقابت های انتخاباتی انصراف دهد. ناکامی قالیباف البته تنها در انتخابات ریاست جمهوری نبود.
او با انتخابات شورای شهر تهران نیز مجبور شد با چیدمان جدید کرسی های این شورا، سکونت در خیابان بهشت را پایان دهد. پس از آن قالیباف ماند و حدس و گمان هایی که برای سمت جدید او عنوان می شد. عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام همچون دیگر مغلوب انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری نصیب او شد و در نهایت با کاندیداتوری در انتخابات مجلس یازدهم و پیروزی در مارتن پارلمان یازدهم به عنوان سرلیست تهران وارد مجلس شد و با 230 رأی نمایندگان مجلس ریاست یک سال آینده پارلمان را برعهده گرفت.
سعید جلیلی از کاندیداتوری تا مجمع تشخیص مصلحت

سعید جلیلی در سال 1344 در شهر مشهد به دنیا آمد. سومین رقیب مشهدی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری عضو شورای راهبردی روابط خارجی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و نماینده رهبر معظم انقلاب در شورای عالی امنیت ملی است. وی از سال 1386 تا 1392 نیز دبیر شورای عالی امنیت ملی و رئیس گروه مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران با کشورهای غربی بود. اوج و شاخص فعالیت چند ساله جلیلی در شورای عالی امنیت ملی، موضوع مذاکرات هسته‌ای در دولت احمدی نژاد بود. شعار وی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 حیات طیبه بود و با کسب بیش از چهار میلیون رأی سوم شد.
سعید جلیلی در بیانیه‌ای که بعد از شکست در انتخابات ریاست جمهوری 1392 منتشر کرد ایده تشکیل دولت در سایه را مطرح نمود، ولی توسط رسانه‌ها زیاد جدی گرفته نشد. تا اینکه وی در بیانیه بعد از انتخابات ریاست جمهوری 1396به کاندیدای مورد حمایت خود ،سید ابراهیم رئیسی، پیشنهاد تشکیل دولت در سایه را داد که با شکست وی در انتخابات به نتیجه نرسید. نهایتا سعید جلیلی در حکمی که از سوی رهبر معظم انقلاب صادر شد، به عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام درآمد.