بزرگنمايي:

آریا بانو - سینما دیلی/ یک- در جامعه‌ی سیاست‌زده‌ی امروز، نوشتن از ابراهیم حاتمی‌کیا سخت است، بسیار سخت. اما به شخصه بر این گمانم که میتوان مواضع سیاسی حاتمی‌کیا را دوست نداشت؛ میتوان فیلم‌های آخرین‌اش را نپسندید؛ و اصلا میتوان مخالف تمام مواضع و گفتارش بود؛ اما نمیتوان نگفت که این مَرد، در همه‌ی این 3 دهه، تنها هرآنچه را که «عقیده» داشت گفت، و تنها هرآنچه را که «عقیده» داشت ساخت. حاتمی‌کیا، هیچگاه نقاب به صورت نزد.
دو- در دورانِ ریاکارانی که هر روز به شکلی در میایند، در دورانِ حزبِ بادهای هزارچهره و مصلحت‌اندیش، حاتمی‌کیا همه‌ی این سال‌ها تا توانست خلافِ جهتِ رودخانه رفت و آتشِ رادیکالیزمِ کلام‌اش، بیش از همه دامانِ خودش را گرفت‌. او می‌توانست چیزی نگوید، می‌توانست همه‌ی این سال‌ها سکوت کند، می‌توانست موج‌سوار شود، و می‌توانست محبوبِ همه‌ی جریان‌ها باشد، اما او به مسیری پای نهاد که از ابتدا، عواقب‌اش روشن بود.
سه- 98 برای حاتمی‌کیا سالی ویژه بود. او با ساخت «خروج» و اکرانش در جشنواره و با نشست مطبوعاتیِ پُرحاشیه‌ی این فیلم، دائما در صدر اخبار بوده است. نشست خبریِ «خروج»، نمونه‌ی بارز آن چیزی است که جایش همیشه در سینمای ایران خالی بود. کدام سینماگر و حتی مدیر سینمایی را سراغ دارید که در این سرزمین، شجاعتِ ورود به میزانسنِ اینچنین را داشته باشد؟ نشست مطبوعاتی‌ای که بسیاری متصور بودند حاتمی‌کیا پای به آن نخواهد گذاشت و در میانِ انبوهِ رسانه‌های منتقد و مخالف‌اش حضور نخواهد یافت. حاتمی‌کیا اما آمد؛ تند و صریح هم آمد. با تک‌تک منتقدانِ جوان‌اش به بحث نشست و دو ساعت به جای مونولوگ‌های یک‌طرفه، دیالوگ‌های تند و دوطرفه را برگزید. هر زمان که مجری جلسه خواستار اتمام جلسه بود، حاتمی‌کیا خواستار ادامه‌ی بحث شد و دوباره بحث با مخالفان و منتقدان، بی‌سانسور و با صدای بلند، شکل گرفت. بدین‌سبب، نشست پرسش و پاسخ «خروج»، از هر نظر، تبدیل به یکی مهترین، بی‌پرده‌ترین و پرماجرترین نشست‌های مطبوعاتی تاریخ جشنواره فجر شد.
چهار- «امانوئل کانت» می‌گوید: «آنچه که حق است را انجام دهید، حتی اگر جهان شما را نابود کند!». ابراهیم حاتمی‌کیا همیشه آنچه را که به گمانش حق بود به زبان آورد و آنچه را که به گمانش حق بود فریاد زد. و ما، فارغ از درستی یا غلطِ تک‌تک مواضع‌اش، احترام می‌گذاریم به او، و احترام می‌گذاریم به هرآنکس که نقاب به صورت نمی‌نَهند و تزویر نمی‌کند، و به هرآنکس که سر به گریبان نمی‌کشد و عقیده‌اش را فریاد میزند.
نویسنده: حسین لامعی