بزرگنمايي:

آریا بانو - نقد تند و منفی علیه «خوب، بد، جلف 2»
سایز متن الف الف
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6081375
٥٤٨
٢
سینما نوین / برای ما که از دیدن تجربه فیلمسازی پیمان قاسمخانی در سینما خرسند بودیم این انتظار وجود داشت که «خوب بد جلف٢» با توجه به تجربیاتی که او از فیلمسازی در سینما کسب کرده باید یک سر و گردن بالاتر از قسمت اولش باشد ، اما نتیجه متفاوت با انتظارهای ماست و گویی هنوز قاسمخانی در سایه موفقیت «خوب بد جلف١» به‌سر میبرد و برای بیدار کردنش زمان لازم است
بزرگترین مشکل فیلم این است که از نبود یک قصه‌ خوب رنج میبرد و تقریبن تا پایان فیلم ، داستان شکل نمیگیرد. ضمن اینکه عنصر تکرار هم که به دفعات در بخش‌های مختلف داستان مورد تاکید قرار میگیرد و از همین رو سازندگان سراغ شوخی‌های جنسی برای خنده گرفتن از مخاطب رفته‌اند که این مساله به صورت زیادی با «خوب بد جلف١» تضاد زیادی دارد ، چراکه آن اولی هر قدر شریف بود این دومی متاسفانه پر شده از شوخی‌های دو پهلو و حتا بعضن مستقیم!
فاجعه‌آمیز‌تر اینکه بعد از دو ساعت تحمل قصه به ناگاه فیلم با این جمله که این داستان ادامه دارد به پایان می‌رسد و مخاطب حواله داده میشود به قسمت بعدی این سه‌گانه و به نوعی قاسمخانی و تیم سازنده خوب بد جلف با بی‌احترامی هر چه بیشتر ، مخاطب را سر کار میگذارد و او را برای تعقیب پایان قصه خود به قسمت بعدی حواله میدهند!
اگرچه در فیلم لوکیشن‌های متعدد دارد ، اما بازی‌های بد و نچسب بازیگران از فرهاد آییش گرفته تا گوهر خیراندیش به ویژه زوج کمدی جمشیدی - درخشانی تا کارگردانی بسیار سطحی و به نوعی آماتورگونه تا تدوین نچسب تا ضرباهنگ کُند و فاقد تعلیق و هیجان همه و همه بیانگر این مساله مهم هستند که سازندگان ارتش سری با خیال راحت از اینکه گیشه فیلم‌شان تضمین شده است ، بی‌خیال تکنیک ، فرم و محتوا شده‌اند و اثری آبگوشتی را روانه پرده کرده‌اند (البته صد رحمت به سینمای آبگوشتی که حداقل دارای منطق بود) تا پول‌ها به حساب‌هایشان واریز شود و بعد از آن بخش سوم این قصه بی‌سروته را که احتمالن همین الان نیز آماده نمایش است به خورد تماشاگرانی بدهند که میخواهند برای فراموش کردن همه غصه‌های‌شان به دیدن این فیلم بیایند و دو ساعتی را در سالن‌های سینما فارغ از غم‌های روزگار بخندند و شاد باشند ، اما زهی خیال باطل
و نکته پایانی: جشنواره فیلم فجر بهترین بستر تبلیغاتی را برای ارتش سری فراهم کرد و اثری متعلق به سینمای بدنه که بدون حضور در جشنواره هم میتوانست گلیم خودش را از آب بیرون بکشد با لطف مسوولان جشنواره یک پاس گل بسیار زیبا دریافت کرد که نوش جانشان.
یادداشت مصطفی محمودی برای «خوب بد جلف؛ ارتش سری»