بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / من 14 ساله هستم. مادر و دیگر خاله‌هایم هر روز به من می‌گویند که زودتر عروس شو، وگرنه سنت بالا می‌رود و پسری با تو ازدواج نخواهد کرد. چه کنم؟
پاسخ
با عرض سلام خدمت شما مخاطب گرامی. به نظر می‌رسد در بحث ازدواج با خانواده دچار اختلاف نظر شده‌اید که البته حق هم دارید. در ادامه به بررسی مسئله شما به صورت دقیق‌تر می‌پردازم.
از بلوغ روانی و اجتماعی چه می‌دانید؟
یکی از بحث‌هایی که این روزها راجع به آن اظهارنظرهای متفاوتی می‌شود، محدوده سنی ازدواج جوانان است. سن ازدواج باید مبتنی بر سه اصل بلوغ جسمانی، بلوغ روانی و بلوغ اجتماعی باشد. منظور از بلوغ جسمانی دوران توانمندی فرد از نظر تولیدمثل است که برای دختران از حدود سنین 12 تا 14 سالگی و در پسران از حدود 14 تا 16 سالگی شروع می‌شود. بلوغ روانی، عنوانی است که روان شناسان از آن با عنوان رشد شخصیت نام می‌برند. کلا عقیده بر این است که فرد باید از لحاظ شخصیتی، توانمندی، پختگی و رشد به مرحله‌ای برسد که نه تنها راجع به خود شناخت کافی پیدا ‌کند و بتواند مصالح خود را تشخیص بدهد بلکه راجع به فردی که در نظر دارد با او ازدواج کند نیز شناخت کافی به‌دست آورد. بلوغ اجتماعی به معنی توانمندی لازم برای اداره امور خانواده، همسر و فرزندان است. این امر، مستلزم برآورده‌شدن نیازهای اقتصادی، بهداشتی،‌ علمی، آموزشی و ... برای گذراندن زندگی است تا فرد بتواند با آن، مسکن و حداقل نیازهای خانواده را تامین کند.
بهترین سن ازدواج، بستگی به فرد دارد
باتوجه به نکات مطرح شده، بهترین سن برای ازدواج بستگی به هر فرد و شخصیت وی دارد. یک فرد ممکن است در 20 سالگی زمینه‌های فوق را یک‌جا و کامل پیدا کند. در حالی که فردی دیگر در سنین بالاتر هم نتواند به آن‌ها دست یابد. درباره خانم‌ها نیز به همین شکل است. یک دختر جوان ممکن است در 18 سالگی به رشد کامل جسمانی رسیده باشد اما رشد روانی و شخصیتی او کامل نشده و توانایی ایجاد یک رابطه درست با همسر، فرزند، اطرافیان خود و از جمله خانواده جدیدی که با او پیوند می‌خورد یعنی خانواده شوهر نداشته باشد. در این صورت تبعات آن نه تنها به فرد و خانواده بلکه به جامعه هم کشیده می‌شود. جامعه‌ای که نیازمند افراد فعال، آگاه، پخته و توانمند است. بنابراین ما فقط سن را ملاک اولیه و اصلی برای تشکیل خانواده یا ازدواج قرار نمی‌دهیم.
این دلایل را با خانواده‌تان مطرح کنید
البته باید اشاره کنم که خرده‌گیری و سختگیری و این نکته را‌که افراد فکر کنند ابتدا باید همه امکانات را فراهم و تمام دوره‌های تحصیل را طی کنند، شغل پردرآمدی داشته باشند و بعد ازدواج کنند ، تایید نمی‌کنیم. صحبت ما درباره حداقل‌هاست. اگر فرد بتواند به توانمندی‌های شخصیتی، اجتماعی، اقتصادی و ... برسد، می‌تواند ازدواج کند که این اتفاق می‌تواند در شروع دهه سوم زندگی باشد که بسیار هم مطلوب است. با این حال، هر فرد باید به طور جداگانه شرایطش بررسی شود. در انتها باید بدانید که به نظر من، سن شما سن مناسب ازدواج نیست و می‌توانید این دلایل را با خانواده خود مطرح کنید. به احتمال زیاد، دخالت خاله‌هایتان هم در این موضوع درصورتی که با مادرتان در این زمینه به جمع‌بندی برسید، کمتر خواهد شد. صحبت‌های آنان را هم به دل نگیرید و برای‌تان استرس‌آور نباشد تا بتوانید، بهترین تصمیم را بگیرید.
نویسنده : احترام اسماعیل‌زاده | روان‌شناس عمومی