بزرگنمايي:

آریا بانو - مجله ایلیاد / جای تعجب نیست، اگر بگوییم فرش‌های خانه شما منبع گسترده‌ای از خاک، آلرژن‌ها و میکروب‌ها است. هم‌زمان با راه رفتن ما بر روی فرش، بسیاری از این ذرات به هوا پرتاب می‌شوند که برخی از دانشمندان را به تعجب واداشته است که چه مقدار از این مواد وارد بدن انسان می‌شود؟ دانشمندان برای بررسی دقیق این مساله، کودکی را مثال زدند که تازه به‌صورت چهار دست‌و‌پا حرکت می‌کند و اصطلاحاً روی زمین می‌خزد.
فرزندان انسان قبل از اینکه بتوانند کامل بایستند، چندین ماه با دست و پا می‌خزند و محیط اطراف‌شان را کاوش می‌کنند. اما آن‌ها در مقایسه با بزرگسالان کوچک هستند، بنابراین احتمال دارد که گرد و خاک کمتری به هوا بفرستند. برای رسیدن به پاسخ، گروهی از محققان آمریکایی و فنلاندی ابتدا به کودکی نیاز داشتند که بتواند بارها و بارها روی فرشِ درون محیط محفظه هوای کنترل‌شده‌ای بخزد. بنابراین، آن‌ها پیش رفتند و چیزی ساختند.
در حالی که ما از این تلاش‌های ارزشمند که منجر به ساخت آن کودک رباتیک شد قدردانی می‌کنیم، چیزی که خیلی غیرطبیعی است، این است که باید کاملاً محتاط و هوشیار باشیم. با این وجود، نوزاد خزنده‌ی مکانیکی ساده‌ی این گروه که حاوی تعدادی حسگر هوا است، بدون توجه به ظاهرش، در مجموع 25 آزمایش خزش بر روی پنج فرشِ خانه‌های مسکونی واقعی در هلسینکی را با موفقیت پشت سر گذاشت. برای مقایسه‌ی داده‌ها، محققان همچنین داوطلبی بالغ مجهز به لباس کامل و ماسک فیلتردار را آماده کردند تا 25 آزمایشِ دیگرِ راه رفتن را با مدت زمان مشابه و در شرایط مشابه انجام دهد.
پژوهشگر ارشد، «براندون بوور» از دانشگاه پوردو توضیح می‌دهد: «ما از دستگاه‌های پیشرفته‌ی افسانه‌ای برای ردیابی ذرات بیولوژیکی شناور در هوای اطراف نوزاد، در زمان واقعی، به‌صورت ثانیه به ثانیه استفاده کردیم.» آن‌چه محققان یافتند این بود که به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، نوزادان هم مانند بزرگسالان چهار برابر ذرات بیولوژیکی که از فرش به هوا رفته را استنشاق می‌کنند؛ غلظت این ذرات هوازی در اطراف نوزاد می‌تواند تا حدود 20 برابر بیشتر باشد. بور می‌گوید: «آن‌ها واقعا با خزیدن در اطراف خود، این ابر غلیظ میکروبی را ایجاد می‌کنند.» اما قبل از اینکه شما در مورد سلامت نوزاد رباتی یا نوزاد در حال خزیدنِ خودتان منقلب شوید، محققان می‌گویند آن‌قدرها هم که بد به‌نظر می‌رسد، نیست.
بور می‌گوید: «بسیاری از مطالعات نشان داده است که قرار گرفتن در معرض میکروب‌ها و ذرات حاملِ آلرژن در این بخش از زندگی، نقش مهمی در رشد و نمو و محافظت در برابر آسم و بیماری‌های آلرژیک دارد.» آنچه که او به آن اشاره دارد، مفهومی به نام «مکانیسم دوستان قدیمی» است که ایده‌ای پیشرو در میان متخصصان آلرژی است که نشان می‌دهد، وقتی در اوایل زندگی در معرض طیف متنوعی از میکروب‌های بسیار مضر قرار بگیریم، به ما کمک می‌کند تا سیستم ایمنی منظمی توسعه دهیم.
به‌طور کلی، این گروه واقعاً به سیستم تازه طراحی‌شده‌ی خود افتخار می‌کند که به ما امکان می‌دهد اطلاعات بیشتری در موردِ بودنِ نوزادان در معرض میکروب‌ها بدانیم و محققان امیدوار هستند که در این زمینه کار خود را ادامه دهند. فقط امیدوار باشیم که دستگاه اندازه‌گیری بعدی آن‌ها، کمتر ترسناک باشد.