آریا بانو - اختلالات سایکوتیک چیست؟
افسردگی سایکوتیک یکی از انواع افسردگی مهم است به این گونه که هنگامی که یک بیماری افسردگی شدید با نشانه هایی از سایکوز (روان پریشی) وجود داشته باشد، نشان داده می‌ شود.
سایکوزها می‌توانند به صورت توهمات (مثل شنیدن صدایی که به آن‌ها می‌گوید آن‌ها آدمهای خوبی نیستند یا بی فایده‌اند)، هذیان (مثل حس شدید بیهوده بودن، شکست یا انجام گناه) یا قطع رابطه با حقیقت به هر روش دیگری باشد.
اختلالات سایکوتیک چیست؟
اختلالات روانی سایکوتیک یک نوع بیماری روانی هستند که شخص مبتلا رابطه خود با واقعیت را از دست می‌دهد. این بیماران در طی بیماری اغلب دچار توهم و هذیان می‌شوند.
توهم یعنی درک غلط که هیچ پایه و اساس حقیقی ندارد که می‌تواند به صورت شنیداری، دیداری، بویایی و یا لمسی باشد. هذیان نیز نوعی اندیشه و افکار غلط و اشتباه است که با حقیقت همخوانی ندارد. بیمار سایکوتیک حتی با بودن شواهدی بر منفی بودن این توهم و هذیان همچنان آن را در ذهن خود نگه می دارد.
شخصی که این بیماری را دارد درست نمی‌تواند فکر کند و پاسخ به احساسات دیگران و درک حقیقت برای او خیلی سخت خواهد بود، بیمار قضاوت صحیحی ندارد و ناتوان از درک درست حقیقت است.

علائم افسردگی سایکوتیک
اشخاص سایکوتیک تماس خود را با حقیقت از دست می‌دهند. این اشخاص امکان دارد صداهایی بشنوند که وجود خارجی ندارند (توهم). همینطور آنها امکان دارد عقاید غیر منطقی و خیلی عجیب داشته باشند. مثلا آنها امکان دارد فکر کنند که دیگران می توانند افکار آنها را بشنوند. یا افرادی تلاش در آسیب رساندن به آنها دارند، یا اینکه به وسیله شیطان تسخیر شده‌اند یا به علت انجام جرمی که در حقیقت هیچ وقت انجام نداده‌اند پلیس در تعقیب آنها هست. مسئله هذیان ها می تواند شامل موارد ذیل باشند:
شهوانی: شخص اعتقاد دارد فرد دیگری عاشق اوست.
حسادت: در مرکز هذیان فرد، خیانت کار بودن همسر یا معشوقه اش می باشد.
خود بزرگ بینی: باور به داشتن استعداد بزرگ پنهان، توانایی یا کشف بزرگ.
زیان و صدمه: توطئه ای ضد شخص وجود دارد، در تعقیب بوده، مسموم شده یا به او دارو خورانده اند و...
جسمی: مایه اصلی هذیان درباره حواس و عملکرد بدنی شخص است.
هذیان ها، به علت اثرات فیزیولوژیک یک ماده و یا یک بیماری دیگری نیست.

علائم رفتاری افسردگی سایکوتیک
- اشخاص مبتلا به افسردگی سایکوتیک امکان دارد بدون هیچ علت واضحی عصبانی شوند.
- آنها امکان دارد زمان بسیاری را به تنهایی یا در رختخواب می گذرانند.
- شب بیداری و خوابیدن در طول روز
- بی خوابیهای پشت سر هم
- حرف زدن با این افراد امکان دارد سخت باشد، به سختی صحبت کنند یا مطالب نا مفهوم و بی‌معنی بگویند.
- وضعیت ظاهری
فرد مبتلا به افسردگی سایکوتیک امکان دارد به ظاهرش توجهی نکند. به طور مثال از انجام دادن کارهایی مانند حمام کردن یا عوض کردن لباس خودداری کند.
تشخیص بیماری سایکوتیک
پزشکان اغلب برای تشخیص این بیماری با فرد صحبت می‌کنند. یک چک آپ کلی از شخص گرفته و همه احتمالات ممکن برای دلایل این بیماری را در نظر می‌گیرند. علاوه بر این امکان دارد از شخص آزمایش خون و تصویربرداری مغزی هم گرفته شود تا از بیماری‌های جسمی احتمالی هم آگاه شده و چنانچه شخص مواد مصرف می‌کند به درستی شناخته گردد.
چنانچه پزشک هیچ نوع علت فیزیکی برای این عوامل پیدا نکند شخص را به یک روانپزشک و یا روانشناس معرفی می‌کند. این متخصصان هم با استفاده از مصاحبه‌های ویژه و ابزار‌های ارزیابی تخصصی، شخص را مورد بررسی قرار می‌دهند تا به این نتیجه برسند که آیا فرد مبتلا به اختلال روانی است یا نه؟

شیوه های درمان بیماری سایکوتیک
روان درمانی
مشاوره اغلب انواع گوناگونی دارد از جمله فردی، گروهی، خانوادگی که می‌تواند به شخص مبتلا کمک زیادی کند. خیلی از بیماری‌های سایکوتیک سرپایی معالجه می‌شوند، به این معنی که نیاز نیست شخص همیشه زیر نظر پزشک بستری گردد. ولی بعضی وقتها که علائم شدید‌تر است و شخص امکان دارد به خود و یا دیگران آسیب برساند، بهتر است که شخص بستری شود.
دارودرمانی
داروهای آنتی سایکوتیک که برای برطرف کردن علایم اسکیزوفرنی به کار می روند، بر دو گرو ه عمده اند: آنتاگونیت های گیرنده دوپامین مانند کلروپومازین، هالوپریدول و آنتاگونیت های توأم سروتونین و دوپامین مثل ریسپریدون و کلوزاپین.
گردآوری: بخش روانشناسی بیتوته