بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / احمد آرام به مسئولان فرهنگی دولت جدید پیشنهاد می‌کند که برای فرهنگ این کشور عجولانه تصمیم نگیرند و می‌گوید: بهتر است که مشاوران بسیار خوبی را انتخاب کنند، بنشینند و ببینند که به چه وسیله‌ای می‌شود فرهنگ را نجات داد.
این داستان‌نویس درباره وضعیت فرهنگ و ادبیات در دولت دوازدهم و خلاءهایی در این زمینه که نیاز به حمایت دارند، اظهار کرد: انتظار جامعه ادبی خیلی بالا است و در واقع در تمام زمینه‌ها انتظار دارد که همکاری وسیعی با ادبیات صورت بگیرد. در حال حاضر، وضعیت اسفناک این است که قیمت کتاب روزبه‌روز بالاتر می‌رود، به دلیل این‌که کاغذی وجود ندارد و همکاری‌ای در این زمینه نیست. به نظر من، اولین گامی که هر دولتی باید بردارد، این است که مسئله کاغذ و چاپ کتاب را حل کند. چون در حال حاضر، مردم همان‌طورر که خیلی چیزها را از سبد خانواده بیرون برده‌اند، دارند کتاب را هم از سبد خانواده خارج می‌کنند.
او افزود: در دولتی که به پایان رسید، با وجود گرانی کاغذ، از ناشر حمایت نشد و نویسندگان و مولفان هم سرگردان بودند که کتاب‌های‌شان را به دست چه کسی بدهند. در نتیجه، سردرگمی عجیبی به وجود آمد. حالا این‌که در آینده و در این دولت چه خواهد شد، خیلی قضیه پیچیده‌ای است. من شناخت زیادی ندارم و گاهی از این طرف و آن طرف، صحبت‌های وزیر ارشاد را می‌شنوم. اما این‌که این کارها تا چه اندازه عملی شود، مشخص نیست.
احمد آرام وضعیت فعلی ادبیات معاصر را حاد و ومصیبت‌بار دانست و گفت: باید به فکر این باشند که یا ادبیات معاصر را نگه دارند یا این‌که آن را به امان خدا رها کنند. با این حال، در حال حاضر اصلا نمی‌دانم برنامه‌شان چیست و قضیه برای من خیلی پیچیده است.
این داستان‌نویس درخصوص وضعیت ادبیات معاصر که به گفته او مصیبت‌بار است، توضیح داد: هیچ سرانجامی در چاپ و نشر آثار ادبیات داستانی نیست. اگر به قدیم برگردیم، شمارگان کتاب در دهه 40 حداقل سه‌هزار جلد بود اما الان به جایی رسیدیم که تقریبا به 50 جلد رسیده است و این مسئله بسیار حادی است، مسئله‌ای که من نمی‌دانم چطور حل خواهد شد. اما هرچه وضعیت اقتصادی بدتر شود، بر ادبیات، هنر و فرهنگ هم اثر خواهد گذاشت. اما درباره این‌که چطور حل خواهد شد، نمی‌توانم نظر خیلی صریحی در این زمینه بدهم.
آرام همچنین با اشاره به اهمیت شکوفایی فرهنگ در یک جامعه، درباره انتظاراتش از دولت جدید گفت: بحث بر سر این است که یک دولت تا چه اندازه محتاج فرهنگی است که به مردم نزدیک باشد. وقتی می‌گوییم فرهنگ، یعنی در دل این فرهنگ ادبیات، موسیقی، تئاتر و سینما وجود دارد و البته تمام چیزهایی که فکر می‌کنید مردم می‌توانند در کنار آن‌ها زندگی خوبی داشته باشند هم در دل فرهنگ وجود دارد. اما من نمی‌دانم که تعریف دولت جدید از فرهنگ چیست؛ آیا فرهنگی که می‌خواهند توسعه دهند، فقط مخصوص یک قشر خاص است یا تمام مردم؟
او سپس ادامه داد: این مسئله در هاله بسیار تاریکی قرار گرفته است. البته وقتی فرهنگ در یک جامعه شکوفا باشد، جامعه رخوت را از خود دور می‌کند و بهتر فکر می‌کند. روحیه مردم جامعه‌ای که تئاتر، موسیقی و سینما در آن شکوفا باشد، خوب می‌شود. اما اگر این‌ها نباشند، مردم سردرگم هستند؛ مردمی که به فرهنگ کشورشان علاقه دارند.
احمد آرام همچنین با بیان این‌که پیشنهاد می‌کند دولت جدید عجولانه برای فرهنگ این کشور تصمیم نگیرد، اظهار کرد: بهتر است که مشاوران بسیار خوبی را انتخاب کنند، بنشینند و ببینند که به چه وسیله‌ای می‌شود فرهنگ را نجات داد. در حال حاضر، مردم فقط به فکر این هستند که بتوانند به سلامت از یک روز سخت عبور کنند و ببینند فردا چه اتفاقی خواهد افتاد. در نتیجه وقتی این مردم سختی‌های روزمره را در کنارشان می‌بینند، دیگر اصلا به این‌که چه فرهنگی دارند، علاقه‌ای نشان نمی‌دهند.
او در پایان از یک معضل بزرگ گفت و اظهار کرد: فرهنگ در این جامعه محو شده و این یک معضل بسیار بزرگ است؛ معضل که چه عرض کنم، یک تراژدی است. تنها جایی که می‌تواند به این تراژدی درست نگاه کند، وزارت ارشاد است که باید دقیق و منصفانه به این قضیه فکر کند. اگر قرار باشد که فرهنگ، سینما و ادبیات را سیاسی ببینیم، به نتیجه مطلوبی نخواهیم رسید، بلکه فقط در جامعه یک خستگی به وجود می‌آید. می‌توانم به صراحت بگویم در جامعه دوقطبی به وجود می‌آید و به یک نتیجه درست و کلی هم نخواهیم رسید.