آریا بانو - خانه مفهومی سرشار از امنیت و عشق در اشعار و متون فارسی است. در واقع خانه پناهگاهی برای فرار از خستگی های روزانه و ملالت های زندگیست. در این مطلب به سراغ متن و شعر در مورد خانه رفته ایم و مجموعه ای بسیار شیرین و زیبا را برایتان گردآوری کرده ایم؛ همراه ما باشید.
در این مطلب می خوانید:
شعر در مورد خانه (غمگین و شاد) شعر در مورد خانه پدری (شعر نو)
شعر در مورد خانه (غمگین و شاد)
“شعر در مورد خانه عشق”
باید به خودم بیایم ، بلند شوم از روی خاکسترِ خاطراتِ کهنه ات ؛
باید دستی به سر و روی خانه بکشم …
یک وجب خاک روی همه چیز نشسته است !
باید رنگِ پرده ها را عوض کنم ،
تو رنگِ تیره را دوست نداری ،
باید رنگِ پرده ها روشن شود …
باید گُل بخرم !
گلِ شبنم که تو دوست داری …
باید خانه را پر از گل شبنم کنم !
باید به خودم برسم ،
عطر بزنم ،
لاک و رژِ قرمز …
باید موهایم را ببافم !
تو موهای بافته شده ی من را دوست داری …
باید لباس های پاییزی را توی کمد بچینم ،
پاییز نزدیک است …
تو ، غیرِ منتظره ای ؛
ممکن است برگردی !!!
باید خانه را برای برگشتنت آماده کنم …
پاییز نزدیک است ،
معجزه را نشانم بده …
برگرد به خانه !
🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
خانه را به آرامشش بنگر، نه به بزرگیش

جملات زیبا و شعر در مورد خانه
خانه آنجاست که دل خوش باشد.
پنجره ها را بسته ام.
نمی خواهم ذره ای از هوای نفسهایت، از درزهای خانه هدر رود. نفس می کشم. نفس می کشم و ذرات تو را در ریه هایم ، بو می کشم.
هوای خانه؛ هوای توست. هوای وطن است. هوای مزرعه ها و دشت هاست. هوای دریا، کوه، بیشه… حیف است اسراف شود.
چشمهایم را بسته ام.
نمی خواهم پرده ای از قامتت، از لای پلکهایم هدر شود. تاریکی را لمس می کنم و نگاهت را در پشتِ حافظه ام، مزه مزه می کنم.
چراغِ خانه، خنده های توست. ماهَست و خورشید. حیف است فراموش شود.
گلهای قالی جغرافیای نامعلومِ قدم های توست ، بهنگام وداع. گلها را بر تن کرده ام. حیف است گام های تو ، گم شود در هیاهوی فرش.
من، در این گوشه از جهان با چشمهایی بسته و پنجره هایی درز گرفته ؛ خاطره ات را بو می کشم و تو….
🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
رواق منظر چشم من آشیانه توست
کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست
به لطف خال و خط از عارفان ربودی دل
لطیفه ​ های عجب زیر دام و دانه توست
🌟 شعر در مورد خانه کوتاه 🌟
من فکر می کنم در غیاب ِ تو
همه ی ِ خانه های ِ جهان خالیست !
🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
بی تو من ماندم و این خانه و این سرنوشت
بی تو من دیگر نمیدانم چه باید گفت و چه باید نوشت…
🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
آبی یعنی آرامش…
کاش سقف خانه‌ی کوچکمان آبی بود..
اگر بود.. انتظار رنگ دیگری داشت :… رنگ آرامش

شعر در مورد خانه عشق و دوست
کاش آرام بگیرد دل دیوانه
کاش آتش نکشد طاق ودر این خانه
کاش کمتر طلب یار دل آزار کند
کاش منت نکشد گلشن خود خارکند
کاش اَشکش سرازیر نگردد زِغمت
کاش قلبش به درآورده نگوید سخنت
🌟 جمله و شعر در مورد خانه 🌟
سفر ما را جای تازه نمی برد. جای قبلی را برایمان تازه می کند. بعد از سفر می فهمی خانه ای که در آن زندگی می کنی نور کافی ندارد. اشیا خوب چیده نشده اند. زیاد چفت همند. پرده ها بدرنگ هستند. چشمت می افتد به ساعت روی دیوار؛ اشانتیون یکی از کارخانه هاست. کار بهادر است؛ اگر جمجمه مفت هم بدهند به دیوار میخ می کند. نگاه می کنی به تنها تابلویی که روی دیوار اتاقت هست و تعجب می کنی که چطور سال ها به این ترکیب بدرنگ نگاه می کردی و یک بار به صرافت نمی افتادی عوضش کنی. همان روز اول که برمی گردی متوجه می شوی بد زندگی کرده ای؛
دلت می خواهد همه چیز را عوض کنی.
بخشی از کتاب “ماه کامل می شود”
🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
پستوی خانه آوار دلتنگی های من است وقتی باران می بارد
شیشه ای که بخار گرفته بود و نگاهی که به موازات خطوط رفتن ها،چمدان می بست
کمرنگ شدنهای چهره کودکی و خاطراتش مرا نابینا می کرد و درد ، مصداق شیشه و سنگ می شد
پرستوها کوچ کردند، ولی چرا کلاغ ها دست بردار رفتن آنها نیستند
زیر سیگاری پدر،دیگر از سیگارهای نصف و نیمه پر نبود و دکور بالکن شده بود
باد می وزید و شب پره های عاشق یکی یکی با شمع خودکشی می کردند
باران دیگر مجالی برای ناودانی نمی گذاشت تا سکوت اختیار کند
دختر همسایه در بالکن گاهی می ایستاد و قهوه می خورد، من تماشایش را دوست داشتم و این را خوب میدانست
روزی آمد که دیگر نه باران بارید و نه باد وزید و نه دختر همسایه در آن محله بود….
کودکیم پایان یافت و من چشم گشودم به جهانی که من را به جایی می برد که جنس دلها آهنی و جای آنها ویترین مغازه های اسباب بازی بود.
🌟 شعر در مورد خانه 🌟
“شعر نو درباره خانه قدیمی”
هر چه خانه را می تکانیم
خاطره های
خالی از هم خاطره ها
بیرون نمی ریزند
چگونه توانستیم
اینهمه سال دوام بیاوریم ؟
در دنیایی
که هیچ چیزش
دوامی نداشت
آنها که گفته بودیم «بی تو می میرم»
مرده اند
و چه کرگدنهای پوست کلفتی بوده
دلهای ما !
🌟 شعر در مورد خانه و خانواده 🌟
تو خورشید جهان منی و این خانه از تو روشن است
همیشه باش … همیشه روشن … همیشه برای من !!
🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
برای بی کسی ام بس همین که حرف دلم را
نشد برای کسی جز اثاث خانه بگویم
🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟
پاهایمان را به اندازه کدامین
گلیم نداشته دراز کنیم
وقتیکه خانه قحطی زده مان
شالوده سُستی از فقر دارد…

متن، جمله و شعر در مورد خانه
شعر در مورد خانه پدری (شعر نو)
دلم تنگ است ،
نمی دانم برای چیست این دل تنگی !
برای درب آن خانه،
که نامش را بیاد دارم ،
و هر گز فراموشش نخواهم کرد نامش را
( خانه پدری )
برای شمعدانی های رنگارنگ کنار حوض ،
ویا سنبل های آبی رنگ در باغچه ،
برای بوی زعفران و دارچین غذاهایش !
دلم تنگ است :
برای باغبان پیر باغ انگوری ،
که در بالای بام سایبانش
آرمیده و آهسته هر دم
به سیگارش پکی آرام می زد ،
برای خواب پشت بام ،
همان خانه
برای خوردن یک استکان چای ،
مخصوص با سماور نفتی ،
در کنار مادر و قند های پهلویش ،
برای نمناکی دیوارهای ،
اطراف حیاط و اتاق های تو در تو،
و کوچه پس کوچه های تنگ شهر و زادگاهم،
همراه با هیاهوی بچه های پشت دیوار هر خانه ،
دلم تنگ است برای کودکی هایم ،
برای خاطرات همره بابا ،
انتظار شیرین متل های نا گفته مادر !
برای دعواهای کودکانه با برادر هام ،
و توپ و تشر های ظاهری مادر ،
دلم تنگ است :
برای کمانچه زن تنها و پیر دوره گرد ،
داخل کوچه
با دلی غمبار و نوای دل انگیزش ،
هر دم نوای تازه سر می داد ،
دلم تنگ است :
برای خاطرات دوره دبستانم ،
وان بچه ها و همکلاسی های
پاک و ساده دل و رعنا ،
و نیمکت های مالامال ،
از بر نوشته ها و یادگاری هاش ،
و نوشتن یادگاری بدل تنگی
بر در و دیوار ،
دلم تنگ است :
برای دود چوب های نیم سوز
داخل تنور همسایه ،
وب وی نان های داغ و تازه آن خانه
و کلوچه های خوش مزه درون سفره رنگی ،
نمی دانم برای چیست این دلتنگی
نمی دانم ،
بهرام معینی (داریان)
سخن آخر
امیدواریم از خواندن این جملات لذت برده باشید. شما می توانید نظرات و انتقادات خود را در پایین همین مطلب با ما در میان بگذارید. همچنین پیشنهاد می کنیم در این راستا، مطلب « جملات زیبا و متن در مورد آدم های خوب و خاص زندگی » را نیز از نظر بگذرانید.