بزرگنمايي:

آریا بانو - دکتر سیامک زند رضوی با بیان اینکه مردسالاری در جامعه ما عقب نشینی کرده است، اظهار کرد: اگر مردانی به اشتباه بخواهند آن پدرسالاری سنتی و تاریخی را به همسر یا دخترشان تحمیل کنند با مقاومت زنان مواجه می شوند و گاهی این مقاومت به شکل خشونت متقابل از طرف زنان نمود پیدا می کند.
خاستگاه‌ها چیست؟
زندرضوی درباره‌ ریشه‌یابی افزایش خشونت در رفتارهای زنان و دختران تصریح کرد: امروز با نسلی روبه رو هستیم که عموما مادربزرگ هایشان متولد دهه 40 شمسی هستند؛ این مادربزرگ ها نسبت به نسل قبلشان باسوادتر هستند و تحصیلات بیشتری دارند، در صورت تمایل امکان اشتغال خارج خانه پیدا کردند، امکان دریافت دستمزد و استقلال اقتصادی داشتند که از جمله پیامدهای آن، امکان انتخاب همسر را خارج از مناسبات خویشاوندی پیدا کردند و در نهایت خانواده هایی را تشکیل دادند که هم زن و هم مرد از نظر اقتصادی نان ‌آور خانه بودند و در آن خانه کسی به کسی نمی توانست زور بگوید و مردسالاری سنتی در کشور ما از همین زمان رفته رفته عقب نشینی کرده است.
این جامعه شناس همچنین با اشاره به تحولات و سیاست های کنترل جمعیت دهه 40 تاکید کرد: امکان پزشکی فاصله گذاری میان فرزندان در این دوره شکل گرفت، درنتیجه خانم ها با کنترلی که داشتند توانستند زندگی را به شکلی مدیریت کنند که وقت بیشتری برای فراغت، تحصیل و آموزش خود اختصاص دهند.
وی معتقد است: آن مادربزرگ دهه 40 دخترانی را به دنیا آورده است که ما امروزه با نوه هایشان سروکار داریم که بعضا متولد دهه 80 هستند، این نوه ها در دامن آن مادر و مادربزرگ رشد کردند و دیگر پدیده پدرسالاری یعنی اینکه پدر خانه یا مرد خانه همانند برادر و همسر بتواند برای زن، دختر و خواهر تصمیم بگیرد را دیگر پذیرا نیستند.
زندرضوی با بیان اینکه اگر مردانی به اشتباه بخواهند آن پدرسالاری کمرنگ شده را به همسر یا دخترشان تحمیل کنند با مقاومت زنان مواجه می شوند، افزود: معمولا هنگامی که با این کشمکش مواجه می‌شویم می‌گوییم «خشونت خانوادگی اتفاق افتاده است» درحالی که این مقاومتی از سوی زنان در مقابل خواسته های مردانی که به طور سنتی انتظار تبعیت از زنان را دارند روی داده است.
مقاومت در قامت رفتار همراه با خشم
وی با اشاره به اینکه تبعیت بی چون و چرای زن از مرد در خانه و در نتیجه در جامعه شکسته است، ادامه داد: اگر گروهی از پسران بخواهند به دختران زور بگویند، آنان از خود مقاومت نشان می دهند که گاهی این مقاومت به شکل رفتاری همراه با خشم و خشونت نیز نمایان می شود.
خانواده ها کلیشه های جنسیتی را کنار بگذارند
این جامعه شناس در ادامه با اشاره به اهمیت نقش خانواده ها در این موضوع تاکید کرد: مهمترین نکته در تربیت فرزندان - ضمن اینکه تفاوت های جنسیتی را باید به طور اصولی و عادلانه باید پذیرفت- این است که هر مادری بین کودک و نوجوان دختر و پسرش هیچ فرقی نگذارد، کلیشه های جنسیتی همانند اینکه دختران بازی آشپزی کنند و پسران بازی مهندسی یا پزشکی کنند را کنار بگذارند و همان امکان بازی که دختران دارند را برای پسران هم فراهم کنند وبرعکس آن نیز رخ دهد.
بچه هایمان را مسئولیت پذیر کنیم
او ادامه داد: به محض اینکه بچه ها به 6-7 سالگی رسیدند مسئولیت هایی برایشان تعریف کنند تا کار خانگی در خانه برای هر دو جنس لذتبخش و نهادینه شود؛ همچنین مردها در کارهای خانه به همسر و مادر خود کمک کنند، اینگونه دیگر جامعه ای پدرسالار و مردسالار به شکل کهن نخواهیم داشت؛ هرچند پدرسالاری عقب نشینی های زیادی کرده اما هنوز در خشم و مقاومت زنان در مقابل خشونت مردان خود را نشان می دهد.
اقدام در مقابل خشونت کلامی پسران بود
این جامعه شناس همچنین با اشاره به یکی از کلیپ هایی که اخیرا از یکی از دختران خبرساز شده بود یادآور شد: برداشت من از آن چیزی که در فضای مجازی دیدیم یک مقاومت خشم آلود دختران در مقابل خشونت های کلامی از سوی پسران بود.
چرایی رفتارهای خشن
استادیار بازنشسته دانشگاه باهنر کرمان در ادامه در تشریح دلایل افزایش رفتارهای خشونت آمیز در جامعه به طور کلی ضمن بیان اینکه البته این پدیده دلایل متعدد و متفاوتی دارد اظهارداشت: یکی از این عوامل به موضوع پرهیز از خشونت توسط دستگاه های متولی حافظ نظم در ارتباط با مردم در جامعه مربوط می شود که اهمیت دارد. به همان درجه ای که دستگاه های مسئول، خویشتنداری را کنار بگذارند و خشن عمل کنند، پیامد آن نهادینه شدن خشونت در جامعه خواهد بود.
وی افزود: به هر درجه ای که دستگاه هایی که مسئول حفظ نظم هستند با آرامش نظم را ایجاد کنند و دست به خشونت نزنند، جامعه به طور کلی به سمت خشونت سوق داده نمی شود.
فضای مجازی موضوع را نمایان می کند
این استادیار دانشگاه نقش رسانه ها و فضای مجازی را در این زمینه مهم تلقی و تاکید کرد: شبکه های اجتماعی در اطلاع رسانی این پدیده ها بسیار مهم هستند و به نوعی یک دیده بانی و داوری از سمت شهروندان درقالب "خرد جمعی" اتفاق می افتد که مساله را در مقیاس وسیع عمومی می کنند و به جایی می رسانند که من و شما امروز در این زمینه صحبت کنیم.
وی تصریح کرد: البته باید حواسمان باشد که این دوربین ها همه جا نیستند و ما تنها یک نمونه شکار شده از پدیده روزمره را در جامعه می بینیم.
نوع مواجهه با پدیده های اجتماعی
این جامعه شناس با بیان اینکه بدترین کار هم این است که این مساله را به موضوعی قضایی و پلیسی تبدیل کنیم، تصریح کرد: این کار بدترین نوع برخورد است برای اینکه در اصل این یک مساله اجتماعی است و باید در سطح خود حل و رفتار شود.