بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / آژانس فضایی ناسا شرکت کوچک هوافضا مستقر در تیلاموک را برای طراحی و آزمایش بالون‌های رباتیک برای اکتشافات علمی آینده در ونوس (ناهید، زهره) انتخاب کرده است. شرکت مذکور در حال کار بر روی پروژه ونوس با برخی از اعضاء گروه ناسا است که در حال حاضر یک پرواز هواپیمای بدون سرنشین با هلی‌کوپتر را در مریخ مدیریت می‌کنند.
به نقل از نیوز، گروه لاچن مایر، مدیرعامل Near Space گفت: شرکت وی امیدوار است که بتواند نمونه اولیه بالون اکتشافی ونوس را در اوایل پاییز روی زمین آزمایش کند.
روز جمعه، لچن مایر بیان کرد که شرایط سخت عملیاتی ونوس یک چالش فنی دشوار اما جذاب را نشان می‌دهد.
لاچن مایر اظهار کرد: «ونوس جو بسیار خصمانه‌ای دارد و خوردگی با اسید سولفوریک به دلیل ابرهای ضخیم ونوس و دمای گرم، تهدیدهای این سیاره محسوب می‌شوند درنتیجه بیشتر مواردی که برای ساخت بالون استفاده می‌شوند به سرعت از بین می‌روند.»
لاچن مایر افزود: «این نبرد به چگونگی مقاوم بودن بالون بستگی دارد و اگر بالون خیلی مقاوم باشد پرواز نخواهد کرد. بنابراین باید در این طراحی نوعی ظرافت وجود داشته باشد.»
کاوشگرهای فضایی که قبلا به سطح خشن نزدیکترین همسایه سیاره‌ای ما ارسال شده بودند، شرایط داغ جهنمی را اندازه‌گیری کرده‌اند و قبل از اینکه دستورات کوتاه را اجرا کنند از بین رفتند. بنابراین، اتصال حسگرها به یک سکوی هوایی با روکش تفلون هوشمند که بتواند در فضای ونوس شناور و با باد حرکت کند، مهم است.
مهندس آزمایشگاه پیشرانش جت، سیدارث کریشناموئرتی در پست وب ناسا گفت: «هنوز هیچ ماموریتی با بالون در ونوس انجام نشده است، اما بالون‌ها روشی عالی برای کشف ونوس هستند زیرا جو آن بسیار خشن و سطح آن بسیار سخت است. بالون‌ها انتخاب مناسبی هستند چون می‌توان به اندازه کافی نزدیک موارد مختلف شد و بسیاری از چیزهای مهم را بررسی کرد، همچنین اگر حسگرها بتوانند به اندازه کافی دوام آورند در یک محیط بسیار مناسب برای درک موارد با مفهوم قرار خواهیم گرفت.»
در حالی که بهره‌برداری از مریخ‌نورد استقامت (Perseverance) در مریخ به‌طور قابل توجهی نگاه علاقه‌مندان به فضا و ناسا را ‌به خود معطوف کرده است، ونوس نیز می‌تواند دوباره در این توجه و هزینه با توجه به کشف اخیر زندگی میکروبی احتمالی خود سهیم شود.
پاییز گذشته، محققان از دانشگاه کاردیف انگلستان اعلام کردند که در هنگام مطالعه جو ونوس توسط تلسکوپ، گاز فسفین را کشف کردند. فسفین توسط میکروب‌هایی که در محیط‌های سخت یا در کارخانه‌های شیمیایی زندگی می‌کنند، تولید می‌شود.
لاچن مایر با توجه به اینکه واقعا ممکن است حیات در این سیاره وجود داشته باشد، گفت: «ونوس ناگهان از اولویتی جدید و سطح بالاتری برخوردار می‌شود.»
وی حدس می‌زند، ماموریت ونوس که هنوز بودجه آن تامین نمی‌شود، می‌تواند طی هشت تا 10 سال آغاز شود. اگر چنین ماموریتی انجام شود، این مورد با پیشگامان بالون‌های وگای اتحاد جماهیر شوروی سابق دنبال می‌شود، دو مورد از این بالون‌ها پیش از این که باتری آنها از بین برود، فضای ونوس را در سال 1985 برای چند روز بررسی کردند.
لاچن مایر گفت: شرکت Near Space مجموعه قراردادها و کمک هزینه‌های چندین ساله برای طراحی و آزمایش آنچه آنان «ایروبات ونوس» می‌نامند، برنده شده است. آخرین جایزه دولتی اعلام شده در چند هفته قبل تا سقف 125هزار دلار به این شرکت به مدت 6 ماه فرصت می‌دهد تا روشی را برای وارد کردن و باد کردن یک بالون در جو ونوس پس از افتادن توسط یک فضاپیما طراحی کند. اگر ناسا این کار را رضایت‌بخش بداند، شرکت Tillamook می‌تواند برای تهیه و آزمایش‌های بیشتر در نمونه‌های اولیه بالون و بسته حسگر خود، درخواستی برای پیگیری بودجه ارائه کند.
این شرکت فضایی چندین دهه تجربه در زمینه ساخت بالون‌ها با ارتفاع زیاد روی زمین دارد و همچنین از محدوده آزمایش Tillamook UAS بهره می‌برد. علاوه بر ناسا، سایر مشتریان Near Space و محدوده آزمایش Tillamook شامل وزارت دفاع، دانشگاه واشنگتن، بوئینگ و سایر شرکت‌های خصوصی هستند.