آریا بانو - باشگاه خبرنگاران / سوگندنامه پزشکان آن‌ها را ملزم به انجام تمام تلاش خود برای حفظ سلامت بیماران می‌کند، با این حال همانطور که از تاریخ غنی پزشکی پیداست، این قانون همیشه رعایت نشده است. از همان روز‌های ابتدایی، افراد کنجکاو روش‌های مختلفی را برای تسکین درد یکدیگر و بیماری‌های مختلف امتحان کرده‌اند.
متاسفانه در طول زمان اشتباهات، تصمیمات ناآگاهانه و انتخاب‌های بی‌رحمانه زیادی انجام شده که عوارضشان بیش از فواید آن‌ها بوده است؛ با این وجود حتی ظالمانه‌ترین وقایع پزشکی نیز درسی شد که راه را برای پزشکی مدرن امروزی هموار کرد. در ادامه لیستی از عجیب‌ترین درمان‌های پزشکی ارائه شده است که آگاهی از آن‌ها سبب می‌شود تا مدیون پیشرفت‌های پزشکی امروزی باشیم. این روش‌های درمانی شامل رویه‌های وحشیانه لوبوتومی تا معجون‌های وهم آور حاوی آرسنیک و هروئین بود و حالا خیال ما راحت است که دیگر امروزه این درمان‌ها کاربردی ندارند.
استعمال سیگار

در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن 20 زمانی که اثرات مخرب نیکوتین هنوز کشف نشده یا به طور گسترده‌ای پذیرفته نشده بود، سیگار کشیدن نه تنها برای اهداف تفریحی بلکه به عنوان یک درمان پزشکی نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت. این روش برای بیماری‌های مختلف از جمله آسم استفاده می‌شد.
هروئین

در ابتدا هروئین در طی تلاش برای تولید دارویی مشابه مرفین، اما با قدرت و اعتیاد کمتر اختراع شد، اما کاملا عکس این اتفاق رخ داد. معلوم شد که هروئین تقریبا دو برابر مرفین قوی‌تر است. از هروئین بعد‌ها برای معالجه سرفه و سایر بیماری‌ها مانند کمر درد و بی‌خوابی استفاده شد. از سال 1898 تا 1910 شربت‌های سرفه به عنوان جایگزین مورفین غیر اعتیاد آور به بازار عرضه و به سرعت یکی از بالاترین میزان اعتیاد در بین مصرف کنندگان آن شد.
مت آمفتامین یا همان مخدر شیشه

مت آمفتامین برای اولین بار در سال 1893 توسط یک شیمیدان ژاپنی سنتز شد. در ابتدا قبل از اینکه اثرات سوء دارو مورد توجه قرار گیرد، از مت برای درمان انواع بیماری‌ها مانند نارکولپسی و آسم استفاده می‌شد.
ریه آهنین

قبل از تولید واکسن موثر در دهه 1950، اپیدمی فلج اطفال زندگی بسیاری را ویران کرد. هنگامی که شیوع بیماری در سال 1952 به اوج خود رسید، 57.628 فرد آلوده در آمریکا وجود داشت. این یکی از ترسناک‌ترین بیماری‌های قرن بیستم بود. در روز‌گاران گذشته یکی از موثرترین روش‌ها برای نجات جان انسان‌ها اختراع شد، اما یکی از وحشتناک‌ترین آن‌ها نیز بود. تصور کنید نمی‌توانید نفس بکشید و در یک کابینت بزرگ فلزی مانند تابوت قرار دارید که مجبورید هفته‌ها یا حتی تمام زندگی خود را در آنجا بمانید. این کابینت «ریه آهنین» لقب گرفت و هزاران نفر را نجات داد که پس از فلج شدن عضلات قفسه سینه به دلیل فلج اطفال قادر به تنفس نیستند.
کرم نواری

لوبوتومی
در اوایل قرن 20 زمانی که روش‌های درمان بیماری‌های روانی کمیاب بود، یک روش تهاجمی به نام لوبوتومی اختراع شد. علیرغم فقدان شواهد مبنی بر اینکه این روش که طی آن مسیر‌های عصبی در لوب‌های مغز قطع می‌شود، تاثیرات مثبتی در درمان بیماری‌ها دارد، لوبوتومی به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفت. مبارزات فعال برای اثربخشی لوبوتومی و گسترش اطلاعات نادرست در رسانه‌ها، بسیاری را بر این باور داشت که لوبوتومی یک روش معجزه آساست، اما سال‌ها بعد این رویه به عنوان یکی از شرم‌آورترین و ناخوشایندترین وقایع تاریخ پزشکی شناخته شد. 
مالاریوتراپی
در ابتدای قرن بیستم بیمارانی که از سیفلیس رنج می‌بردند با ناهنجاری درمانی تحت درمان قرار گرفتند. افراد بیمار برای ایجاد تب عمدا به مالاریا آلوده شده بودند. ظاهرا تب بالا برای از بین بردن باکتری‌های سیفلیس حساس به دما کافی بود. تخمین زده می‌شود که حدود 15 ٪ از کسانی که تحت مالاریوتراپی قرار گرفتند بر اثر مالاریا مردند، این در حالی است که در برخی دیگر این روش موثر بود.
نشستن در داخل لاشه پوسیده نهنگ

در قرن نوزدهم یک درمان جدید و پیشرفته برای روماتیسم در سواحل جنوبی استرالیا معرفی شد: نشستن در داخل یک لاشه نهنگ پوسیده. اعتقاد بر این بود که اگر شخصی به مدت 30 ساعت در داخل نهنگ مرده بماند، تا 12 ماه از درد‌های مفصلی خلاص می‌شود. واضح است که هیچ مدرک علمی برای پشتیبانی از قدرت بهبودی نشستن در داخل یک نهنگ مرده وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد مردم آنقدر ناامید بودند که در واقع آن را امتحان کنند.
آب رادیوم

گرچه ممکن است نوشیدنی‌های انرژی زا را به عنوان یک روند جدید در نظر بگیریم، اما این نوشیدنی‌ها تقریبا یک قرن است که وجود دارند و اگر فکر می‌کنید آن‌ها سالم‌تر از الان بودند، اشتباه می‌کنید. نوشیدنی‌های انرژی زای فروخته شده در دهه 1920 حاوی مقادیر زیادی کافئین و تورین مانند اکنون نبودند، اما در عوض حاوی انرژی واقعی رادیوم بودند. یکی از بدنام‌ترین نمونه‌ها RadiThor است که به سادگی رادیوم در آب حل می‌شد.
پزشکی جسد

صد‌ها سال تا دهه 1890، استفاده از بدن انسان به عنوان یک ماده مخدر در دارو‌های مختلف معمول بود. اما از کدام قسمت‌های انسانی برای درمان بیماری‌ها استفاده شده است؟ باید گفت تقریبا همه آن‌ها. به عنوان مثال کبد انسان برای کسانی که از صرع رنج می‌بردند تجویز شد. اما شایع‌ترین آن‌ها خون، چربی، استخوان و گوشت بود. در طی قرون 16 و 17، بسیاری از پزشکان به طور فعال داروی جسد را برای بیماران خود تجویز می‌کردند. یکی از محبوب‌ترین درمان‌ها در گذشته، مومیایی‌های قاچاق مصری بود. بقایای مومیایی شده معمولا پودر شده و به عنوان درمانی برای صرع، کبودی و خونریزی استفاده می‌شد.
خونریزی

خونریزی به عنوان یکی از قدیمی‌ترین اقدامات پزشکی شناخته می‌شود، قدمت آن به 3000 سال قبل از مصر باستان برمی‌گردد. این روش در اروپا در قرون وسطی برای درمان بیماری‌هایی مانند آبله، صرع و طاعون معمول بود. با این حال به اینجا ختم نشد. خون ریزی معمولا در طول قرن نوزدهم نیز انجام می‌شد و حتی امروزه نیز استفاده می‌شود. در اواخر قرن نوزدهم هنگامی که پزشکان سرانجام اعتراف کردند تخلیه خون از بدن می‌تواند خطرناک باشد و فواید سلامتی زیادی ندارد، این درمان بی‌اعتبار شد. خونریزی بیمار را در معرض ایست قلبی، از دست دادن خون بیش از حد قرار می‌دهد و علاوه بر احتمال عفونت و کم خونی، می‌تواند فشار خون پایین را به طور خطرناکی ایجاد کند.
بخار جیوه

امروز ما به خوبی از اثرات جدی سلامتی که ممکن است ناشی از جیوه باشد، آگاه هستیم. استنشاق بخار جیوه می‌تواند به اندام‌های داخلی فرد مانند ریه‌ها و کلیه‌ها آسیب برساند و حتی می‌تواند کشنده باشد. اگر بلعیده شود نمک‌های غیر آلی جیوه می‌تواند باعث مسمومیت کلیه شود. با این وجود در طول تاریخ، از این ماده شیمیایی برای طولانی شدن عمر و حفظ سلامتی استفاده می‌شد. برای چند صد سال جیوه ماده اصلی در انواع محصولات مورد استفاده برای درمان بیماری‌هایی مانند مالیخولیا، سفلیس و آنفلوانزا بود.
آرسنیک

آرسنیک یکی از قدیمی‌ترین دارو‌هایی است که به دوران باستان برمی‌گردد. با این حال حتی اگر خواص سمی آرسنیک شناخته شده بود، این ماده شیمیایی برای درمان بیماری‌های مختلف تا قرن 20 استفاده می‌شد. ترکیبات آرسنیک مواد تشکیل دهنده بسیاری از تنتورها، مومیایی‌ها و قرص‌ها بودد که برای درمان بیماری‌هایی مانند تریپانوزومیازیس یا بیماری خواب و سیفلیس استفاده می‌شدند.
عمل حفاری

عمل حفاری برش یا تراشیدن سوراخ‌های جمجمه یک شخص، از دوران ماقبل تاریخ وجود داشته است. اعتقاد بر این است که این عمل یکی از قدیمی‌ترین اقدامات جراحی است، با این حال دانشمندان مطمئن نیستند که نیاکان ما چرا این عمل را انجام داده‌اند. در طب غربی تا قرن نوزدهم از ترپاناسیون به طور گسترده‌ای برای درمان ضربه‌های سر استفاده می‌شد.
موش مرده

قبل از اختراع داروی ضد درد موثر، افراد در طول تاریخ روش‌های مختلفی را برای تسکین درد خود امتحان کرده‌اند. در این میان یکی از بدترین و بی‌نتیجه‌ترین درمان‌ها توسط مصری‌ها استفاده شده است. آن‌ها برای تسکین درد دندان، موش‌های مرده را له می‌کردند و آن‌ها را با برخی مواد دیگر مخلوط کرده و به صورت خمیر در می‌آوردند و سپس روی دندان خراب می‌گذاشتند. جای تعجب نیست که خمیر نه تنها به تسکین درد کمک زیادی نمی‌کند بلکه اغلب باعث عفونت نیز می‌شود.
دود تنباکو
تنقیه دود تنباکو در قرن هجدهم برای درمان بیماری‌های مختلف انجام می‌شد. در دوره‌های گذشته این روش برای بیمارانی که از سردرد، نارسایی تنفسی، سرماخوردگی یا گرفتگی شکم رنج می‌بردند، انجام می‌شد، این روش حتی برای احیای افرادی که از تب حصبه یا وبا در حال مرگ بودند نیز مورد استفاده قرار گرفت. اعتقاد بر این بود که نیکوتین می‌تواند غدد فوق کلیه بیمار را تحریک و آدرنالین تولید کرده و آن‌ها را احیا کند. جای تعجب نیست که این روش به سختی جواب داده است.