آریا بانو - ایسنا / سیارک نزدیک به زمین بنو از زمان کشفش در سال 1999 دانشمندان را به عنوان یک کپسول زمان از نخستین روزهای منظومه شمسی و همچنین کلیدی برای درک احتمالی منشا حیات، مجذوب خود کرده است. ناسا برای مطالعه عمیق این سیارک، فضاپیمای اسیریس-رکس را به آن ارسال کرد. این کاوشگر نمونه‌هایی را از سیارک بنو در سال 2020 برداشت و آنها را در سال 2023 به زمین رساند.
سیارک بنو با حدود 500 متر عرض در میانش، مملو از ترکیبات کربنی و معدنی است که بیش از 4.6 میلیارد سال پیش شکل گرفته‌اند. به گفته ناسا، بنو ممکن است در کمربند سیارکی اصلی میان مریخ و مشتری پیش از نزدیک شدن به زمین شکل گرفته باشد.
بازار 
به طور متوسط هر 6 سال یکبار بنو با حرکت به نزدیک‌ترین فاصله‌اش تا زمین به فاصله حدود 299 هزار کلومتری از سطح زمین می‌رسد. این مدار قابل دسترسی هدف ماموریت اسیریس-رکس بوده است که به دانشمندان این امکان را داد تا شیمی، زمین‌شناسی و تاریخ این سیارک را از نزدیک مطالعه کنند.
تصویر میکروسکوپ الکترونی از نمونه سیارک بنو در مرکز جانسون ناسا در هیوستون گرفته شده است. در آنجا برخی از نمونه‌های سیارک بنو مورد مطالعه قرار می‌گیرد.
دانشمندان با استفاده از میکروسکوپ الکترونی و ابزارهای دیگر شروع به ترسیم نقشه ترکیبات سیارک بنو با جزئیات کرده‌اند. براساس بررسی‌های آنها، سیارک بنو ترکیبی از غبار ستاره‌ای پیش از خورشید همراه با ترکیبات آلی است. این نشان می‌دهد که سیاره مادر بنو متشکل از موادی نشات گرفته از مکان‌های مختلف بوده از جمله خارج از منظومه شمسی ما بوده است. پیش از آن که این ترکیبات در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری جمع شوند.
محققان با مطالعه میکروسکوپی سیارک بنو همچنین موفق شدند که زمین‌شناسی این سیارک را که طی سالها در اثر واکنش با آب و یخ تغییر کرده است، مطالعه کنند. تصور می‌شود اجداد بنو متشکل از مقادیر زیادی از یخ بوده‌اند که آب شده و واکنش‌های شیمیایی که این مواد معدنی را تغییر داده‌اند و باعث ایجاد چنین ترکیبات شیمیایی در این سیارک شده‌اند که دارای مواد معدنی حاوی آب هستند که 80 درصد سیارک را تشکیل می‌دهند. این فرآیند به ستاره‌شناسان کمک می‌کند تا نحوه شکل‌گیری سیارک و تغییر مواد تشکیل دهنده آن از جمله مواد احتمالی لازم برای تشکیل حیات طی زمان پبش از رسیدن آنها به زمین را درک کنند.