چاپ

آریا بانو - ایمنا / آندریا بوچلی، متولد 22 سپتامبر 1958 در لاجاتیکوی ایتالیا، تنورخوان معروف ایتالیایی است که شهرت خود را از ترکیب منحصربه‌فرد خود از اپرا و موسیقی پاپ دارد.
خواننده اپرای ایتالیایی "آندره‌آ یا آندریا آنجل بوچلی" در 22 سپتامبر 1958 در روستای کوچک لاجاتیکو در استان توسکانی به دنیا آمد. وی از کودکی به موسیقی علاقه داشت، از شش سالگی نواختن پیانو و پس از آن فلوت و ساکسیفون را آغاز کرد.
بوچلی از ابتدا به گلوکوم (آب‌سیاه) مادرزادی مبتلا بود و در سن 12 سالگی، به دنبال ضربه شدیدی که در فوتبال به او وارد شد، خونریزی مغزی کرد و کاملاً نابینا شد. ضعف بینایی عاملی برای دلسردی وی نبود و بوچلی برای ادامه تحصیل در رشته حقوق وارد دانشگاه پیزا شد. در این مدت برای تأمین هزینه‌های تحصیلش پیانو می‌نواخت و آواز می‌خواند. پس از اخذ مدرک برای مدت یک سال به‌عنوان وکیل منصوب دولتی فعالیت کرد. پس از آن با فرانکو کورلی، تنورخوان اپرای اهل ایتالیا آشنا شد و تصمیم گرفت در زمینه موسیقی و تحصیل صداپیشگی اقدام کند.
آغاز و آثار آن دریا بوچلی
آندریا بوچلی آغاز موسیقیایی خود را در سال 1992 تجربه کرد، زمانی که ستاره موسیقی پاپ ایتالیایی، "زوچرو فورناسیاری" از او خواست نسخه نمایشی " Miserere " را ضبط کند، آهنگی که برای خواننده مشهور لوچیانو پاواروتی طراحی شده بود. پاواروتی تحت تأثیر صدای بوچلی قرار گرفت و دوستی آن‌ها آغاز شد. سال بعد بوچلی با امضای قراردادی، اولین آلبوم خود "دریای آرام شب" (1994) را منتشر و توجه اکثر اروپاییان را به خود جلب کرد.
آندریا بوچلی در سال 1995 آلبوم "بوچلی" را منتشر کرد که حاوی تک‌آهنگ Con te partirò بود. وی بعدها این آهنگ را با عنوان "زمان خداحافظی" به صورت دوئت (دونفری نواختی) با سارا برایتمن به زبان انگلیسی بازخوانی کرد. هر دو نسخه این تک‌آهنگ بسیار پر موفقیت بود. محبوبیت بوچلی در ایالات‌متحده‌آمریکا با انتشار آلبوم رومانزا (1997) شکل گرفت که مجموعه‌ای گردآوری‌شده از آلبوم‌های قبلی او بود و با بیش از 15 میلیون نسخه در سراسر جهان و پخش زنده مکرر از شبکه‌های تلویزیونی فروش رفت.
آندریا بوچلی در ابتدا ادعا می‌کرد که اولین سبک محبوبش اپرا است ولی بعدها در تلاش برای گسترش دامنه مخاطبانش، در سال 1997 آریا (تک‌خوانی همراه موسیقی- ژانری که مطبوعات از آن با عنوان "پاپرا" یاد می‌کند) را نیز به موسیقی محبوبش اضافه کرد. برخی از منتقدین موسیقی این تلفیق را بسیار سبک وزن توصیف کردند تا مورد توجه دنیای اپرا قرار نگیرد. با این حال بوچلی در سال 1999 با اجرای "بیوه شاد" سه آریا خواند. در اواخر همین سال نیز اولین اپرای آمریکایی خود را در نقش اصلی ورتر ژول ماسن در تئاتر اپرای میشیگان انجام داد.
در حالی که "سکرد آریا" یا "آریای مقدس" بوچلی در سال 1999 با فروش فوق‌العاده‌ای به‌عنوان یک موسیقی کلاسیک رو به رو بود، وی در همین سال با فرش "سونیو" که شامل دوئت با ستاره موسیقی پاپ سلن دیون ("دعا") بود، موفقیت تجاری بسیار زیادی کسب کرد.
از جمله آثار اولیه آن دریا بوچلی در قرن 21 عبارتند از "وردی" (2000)، "آسمان توسکانی" (2001)، "موسیقی سکوت" (2001)، "احساس" (2002)، "آن دریا" (2004)، "آموره" (2006) (متمرکز بر موسیقی پاپ که شامل حضور مهمانان کریستینا آگیلرا و استیوی واندر بود)، "زیر آسمان صحرا" (2006)، "اینکانتو" (2008)، "ویور زنده در توسکانی" (2008)، "مجموعه تعطیلات کریسمس من" (2009) و "آلبوم زنده کنسرتو: یک شب در پارک مرکزی" (2011). علاوه بر آثار ضبط شده، بوچلی تورهای موسیقی زیادی برگزار کرد. اولین تور او در فیلارمونیک نیویورک در سال 2006 و دومی در اپرای متروپولیتن در سال 2011 انجام شد.
آندریا بوچلی در دهه 2010 آلبوم‌های ضبط شده استودیویی زیادی داشت که از جمله آن‌ها "سی" یا چرا در 2018 بود که شامل دوئت با پسرش و جاش گروبان می‌شد. در سال 2017 بوچلی و "اد شیران" دو آهنگ به زبان‌های انگلیسی و ایتالیایی خواندند که ویدئوی پرطرفدار شماره یک یوتیوب شد. جدیدترین آلبوم ستاره تنورخوانی، آدریا بوچلی با عنوان "باور" شامل دوئت جدیدی با آلیسون کراوس و قطعه‌ای نشنیده از هنرمند فقید، انیو موریکونه است که در سال 2020 منتشر شد.
ستاره هالیوودی آندریا بوچلی
دوم مارس 2010 برای آندریا بوچلی روز مهمی بود، چرا که در این روز ستاره خود در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود را دریافت کرد. این پیاده‌رو یکی از جاذبه‌های گردشگری کالیفرنیا است، بین بلوار هالیوود و خیابان وین در هالیوود قرار دارد و میزبان بیش از 2 هزار و 600 ستاره با عناوین موسیقی‌دانان، بازیگران، کارگردانان، گروه‌های تئاتر و حتی شخصیت‌های تخیلی است. هر سال حدوداً 20 ستاره به آن اضافه می‌شود و 17 درصد از ستاره‌هایش به صنعت موسیقی اختصاص دارد.