آریا بانو - خراسان / درباره سعید معروف، کاپیتان خوش‌فکری که به تیم آرامش تزریق نکرد
سعید معروف را با بازی‌های چشم‌نوازی می‌شناسیم که نماد نسل طلایی والیبال کشور است، آن‌قدر سعید معروف و پاس های نابش در ذهن ما دلبری کرد که رفتارهای دیگرش را ندیدیم. معروف با داور، بازیکن حریف و ... رفتارهایی داشت که ما با خوش‌بینی معتقد بودیم به‌نفع تیم است حتی اگر در شأن کاپیتان تیم نباشد و همیشه فکر می‌کردیم فقط
دامن رقیب را می‌گیرد؛ اما ویدئوی کوتاهی که به‌نظر می‌رسد مربوط به لحظات حساس بازی
ایران و ژاپن است، نشان می‌دهد معروف وقتی تعویض شده با حالت قهر مانندی از نیمکت دور شده و درست موقعی که تیم به یک دست بودن و رفاقت نیاز دارد در کنار حلقه بازیکنان برای
گوش دادن به صحبت مربی نیست. معروف فقط یک کاپیتان معمولی نیست. در خیلی از تیم‌ها و رشته‌ها یک بازیکن با سابقه بیشتر کاپیتان می‌شود اما لیدر و مرکز ثقل تیم نیست؛ بازیکنان به او احترام می‌گذارند اما از او الهام نمی‌گیرند. اما معروف یک کاپیتان معمولی نبود. او ستاره، مرکز ثقل و الهام بخش دیگر بازیکنان بود و این رفتار او اگر طبق آن‌چه در ویدئو دیدیم بوده باشد، باید گفت او به‌جای تزریق آرامش، ایجاد همدلی و حفظ کاریزمای مربی برای دیگران، درست در نقطه مقابل همه آن‌ها رفتار کرده است. در یک کار گروهی چنین رفتاری از کسی که به اصطلاح هِدگروه است یک فاجعه محسوب می‌شود. افسوس که سال‌ها سیگنال‌هایی این‌چنینی از معروف دیدیم و به‌جای نقد، با تشویق‌های‌مان رفتارش را تشدید کردیم تا در مهم‌ترین لحظات
دامن خودمان را هم بگیرد.
نویسنده : سیدسورنا ساداتی | روزنامه‌نگار موفقیت