چاپ

آریا بانو - باشگاه خبرنگاران/ نزدیک به 110 سال قبل، تایتانیک که بزرگ ترین کشتی زمان خودش بود، به آب انداخته شد. تایتانیک مسافرانش را به سفری می برد که قرار بود بسیار عالی و باشکوه باشد اما در نهایت به یک فاجعه ختم شد. تایتانیک جان بیش از 1،500 نفر را گرفت و این تراژدی منبع الهام آثار هنری مختلفی شد. اما از همه مهم تر صنعت دریانوردی را واداشت تا جلوی تکرار تاریخ را بگیرد.
در ادامه می خواهیم ببینیم اگر تایتانیک صد سالی دیرتر ساخته شده بود چه می شد و آیا باز هم این فاجعه رخ می داد.
تایتانیک اصلاً چرا غرق شد؟
قبل از اینکه جواب سؤال اصلی را بدهیم، یعنی اینکه اگر تایتانیک حالا غرق می شد چه اتفاقی افتاد، بیایید اول ببینیم این کشتی اصلاً چرا غرق شد. اگر دارید به این فکر می کنید که تایتانیک به خاطر برخورد با یک کوه یخ غرق شد، فکرتان درست است اما زنجیره ای از اتفاقات بود که باعث شد تایتانیک از این برخورد جان سالم به در نبرد.
1- سرعت کشتی خیلی زیاد بود
بر اساس داده های رسمی، سرعت حرکت تایتانیک در آخرین ساعات پیش از برخورد با کوه یخ حدود 40/7 کیلومتر بر ساعت بود. معلوم نیست به چه دلیل سرعت کشتی تا این حد زیاد بود. با این حال، بعضی محققان می گویند ناخدای تایتانیک، ادوارد جی. اسمیت می خواست از یک کشتی دیگر به اسم «المپیک» که خواهر بزرگ تر تایتانیک محسوب می شد و در همان زمان در راه بود، جلو بزند. به همین دلیل اسمیت سرعت حرکت کشتی را خیلی زیاد می کند، گرچه می دانسته از جایی عبور می کنند که کوه یخ وجود دارد. سرعت حرکت کشتی، از بسیاری جهات، به یکی از دلایل دوام نیاوردن کشتی در برابر این برخورد تبدیل شد.
2- اپراتورهای ارتباط رادیویی کشتی توجهی به هشدارها نکردند
قبل از اینکه اصلاً کوه یخ ظاهر شود، تایتانیک سیگنال های رادیویی ای دریافت کرده بود که نسبت به وجود کوه های یخ هشدار می دادند. اما اپراتورهای کشتی به این پیام ها اعتنا نکردند چون برای یک شرکت ارتباط از راه دور هم کار می کردند و مشغول انتقال پیام ها به مسافرین بودند.
3- خدمه ی کشتی دوربین دو چشمی نداشتند
برخورد با کوه یخ کاملاً ناگهانی رخ داد چون دیده بان های کشتی دوربین دو چشمی نداشتند. کلید اتاقی که دوربین های دوچشمی را آنجا نگه می داشتند، پیش افسر دوم کشتی، دیوید بلیر بود. بلیر در ساوتهمپتون از کشتی پیاده شد و کلیدها را به افسر دیگر کشتی نداد. به همین دلیل، دیده بان ها هیچ وسیله ای نداشتند تا با آن کوه یخی که پیش روی کشتی بود را ببینند. افسر بلیر کلیدها را به عنوان یادگاری پیش خود نگه داشت و این کلیدها در سال 2007 در یک مزایده به فروش رفتند.
4- قایق نجات به اندازه ی کافی نبود
تایتانیک فقط 20 قایق داشت که برای نجات همه ی مسافرین و خدمه ی کشتی کافی نبود. در واقع تعداد قایق ها کمتر از ظرفیت کشتی بود. تعداد قایق های نجات تایتانیک به این دلیل کم بود که خدمه نگران بودند جرثقیل های کشتی نتوانند همه ی آن ها را بالا بکشند. به همین دلیل، بیشتر از 1،500 نفر از مسافرین کشتی نتوانستند سوار قایق های کشتی شوند.
اگر تایتانیک حالا ساخته شده بود چه؟
اگر تایتانیک به جای 1912 در سال 2021 ساخته شده بود چه؟ اصلاً با کوه یخ برخورد می کرد و اگر برخورد می کرد، نجات می یافت؟
1- تایتانیک حالا قایق کافی برای نجات همه ی مسافران را داشت
تراژدی تایتانیک اثر زیادی بر سیاست گذاری های حوزه ی دریانوردی گذاشت. یکی از این سیاست ها که بسیار ضروری هم هست اهمیت قایق های نجات است. از سال 1914 هیئت های تحقیق و تفحص نیروی دریایی آمریکا و انگلیس کشتی ها را موظف کردند به اندازه ی تمام مسافرین و خدمه ی کشتی قایق نجات داشته باشند. این الزام به تصویب کنوانسیون بین ‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا هم رسیده است.
2- به تایتانیک حتماً درباره ی کوه های یخ هشدار داده می شد
در سال 1912 بلافاصله پس از حادثه ی تایتانیک، دولت آمریکا لایحه ی ارتباط رادیویی را تصویب کرد. بر اساس این لایحه که مورد حمایت کنوانسیون بین ‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا هم قرار گرفت، باید با کشتی های مسافربری به صورت شبانه روزی و هر 7 روز هفته ارتباط رادیویی برقرار باشد. این لایحه کشتی ها را موظف به دریافت تمامی سیگنال های ارسالی از سوی کشتی های مجاور هم می کند.
3- قفل بودن انبار دوربین های دوچشمی دیگر مشکل ساز نمی شد
کشتی های مدرن به اسکنرها و رادارهای پیشرفته مجهزند. این رادارها از یک آنتن چرخشی برای انتشار امواج میکرو و شناسایی کشتی ها، خشکی ها و دیگر اجسام نزدیک به کشتی استفاده می کنند. این رادارها به کشتی ها کمک می کنند زودتر از یک برخورد احتمالی باخبر شوند.
نتیجه
پس همانطور که می بینید تایتانیک اگر در سال 2021 ساخته شده بود احتمال غرق شدنش کمتر بود. این بدان معنی است که اگر تصمیم می گرفتید به یک سفر دریایی بروید، در یک کشتی مدرن احساس امنیت می کردید. و اگر هم در یک موقعیت استثنایی، رادار از کار می افتاد و هیچکس سیگنال های کشتی تان را دریافت نمی کرد، به احتمال زیاد راحت در قایق نجات می نشستید و اتفاقی که برای کشتی افتاده را به صورت زنده در شبکه های اجتماعی برای بقیه پخش می کردید.