چاپ

آریا بانو - ایسنا / حدود یک ماه از واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیط زیست می‌گذرد؛ حادثه‌ای که ناباورانه به از دست دادن مهشاد کریمی -خبرنگار ایسنا- و ریحانه یاسینی -خبرنگار و مصدومیت حدود 20 خبرنگار و عکاس انجامید اما متاسفانه مقصران حادثه به‌ویژه ستاد احیای دریاچه ارومیه وسازمان محیط زیست ودر راس آن عیسی کلانتری که باید ضمن عذرخواهی در محضر خداوند و خانواده عزاداران و خبرنگاران و عکاسانی که علاوه برغم از دست دادن دوستان و همسفرانشان با رنج بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند، قصور خود را می‌پذیرفتند، نسبت به این موضوع بی‌تفاوت هستند و این بی‌تفاوتی موجب شده که رسانه‌ها مطالبات خود را از مقصران این حادثه تکرار کنند.
قرار بود دوم تیرماه ستاد احیای دریاچه ارومیه خبرنگاران را برای بازدید از آخرین اقدامات انجام شده برای احیای دریاچه به ارومیه ببرد و حدود دو هفته قبل از آن خبرنگاران برخی رسانه‌ها را بدون اطلاع مدیران رسانه که مسولیت مستقیم رسانه و خبرنگاران را به عهده دارند ، شخصا دعوت و اعلام کرد حدود پنج خبرنگار را با توجه به شیوع کرونا به همراه خواهد برد و بر رعایت حداکثری پروتکل‌های بهداشتی تاکید کرد اما در نهایت این تعداد به 23 خبرنگار و عکاس افزایش پیدا کرد!
ایسنا از ابتدا برای حفاظت از جان خبرنگار مخالف اعزام خبرنگار بود و به مهشاد کریمی هم این موضوع را اعلام کرد ولی مهشاد با توجه به احساس مسوولیت نسبت به حوزه کاری خود و با این توجیه که به علت آنکه یک بار به کرونا مبتلا شده، اصرار بر اعزام داشت که در نهایت با موافقت مدیر مربوطه می شود.
در روز اعزام و پس از رسیدن خبرنگاران به ارومیه مهشاد کریمی با دبیر خود در تهران در تماس بود. در شرایطی خبرنگاران در ساعات آغازین روز برای بازدید به ارومیه رفتند که از فرودگاه و بدون آنکه برای استراحت و تجدید قوا به هتل برده شوند، سوار اتوبوس مرگ شدند تا به بازدید از اقدامات انجام شده برای احیای دریاچه ارومیه بروند. یکی از این برنامه‌ها بازدید از تونل در دست احداث زاب بود و در شرایطی خطرناک و ناایمن این بازدید انجام شد.
در بازگشت از این بازدید بود که حادثه دلخراش واژگونی اتوبوس خبرنگاران رخ داد؛ حادثه‌ای که داغ سنگینی برای خانواده‌ها و جامعه رسانه‌ای کشور است اما هنوز ستاد احیای دریاچه ارومیه که در راس آن عیسی کلانتری قرار دارد، حاضر به عذرخواهی نشده‌اند و حتی کلانتری با بیان مطالبی مانند اینکه اگر آقای رییس جمهوری یا معاون اول هم می‌آمد، آن را می‌آوردند، نمک به زخم داغداران ریخته است.
ماجرا به همین جا ختم نشد. در شرایطی که پلیس در اطلاعیه خود که شش روز بعد از واقعه (8 تیرماه) منتشر شد، بی مبالاتی و قصور مسئولین هماهنگی سفر به علت عدم تامین وسیله نقلیه مناسب را یکی از علل وقوع حادثه ذکر کرد اما ستاد احیای دریاچه ارومیه باز هم حاضر به پذیرش قصور خود نشد و مسعود تجریشی – نماینده تام‌الاختیار کلانتری در حادثه اتوبوس خبرنگاران – با کمال تعجب !! به جای عذرخواهی و حمایت از خبرنگاران نظر قاضی را ملاک دانست و نه دیدگاه کارشناسی پلیس را. با این حال غلامحسین اسماعیلی - سخنگوی قوه قضاییه - در 22 تیرماه نظر کارشناسی این قوه را درباره حادثه اعلام کرد. بر این اساس « 50 درصد تقصیر عوامل و مسئولان مختلف بوده است.»
در حالی چنین نظری اعلام شد که تجریشی به عنوان نماینده دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه حاضر به اظهار نظر نشده است و پیگیری خبرنگار محیط زیست ایسنا در روزهای اخیر بی‌نتیجه مانده است. در شرایطی که چهار هفته از حادثه واژگونی اتوبوس خبرنگاران می‌گذرد، نه تنها لازم است بلکه ستاد احیای دریاچه ارومیه وظیفه دارد به پرسش‌های زیادی درباره انتخاب خودروی نامناسب، اصرار به بازدید از پروژه ناایمنی مثل تونل زاب و ... پاسخ دهد و قصور خود را بپذیرد و قدری به این موضوع «انسانی» نگاه کند و نه صرفا یک پرونده حقوقی، اما گویا دست اندرکاران محیط زیست که مسوول مستقیم این حادثه ناگوار بوده‌اند همچنان در بی تفاوتی بسر می‌برند که گویا اتفاقی نیفتاده و در قبال جوانان مردم که به امانت به دست آنان سپرده شده بود مسولیتی نداشته است.
آنچه که باعث شد ایسنا بعد از چند روزی سکوت خود را شکسته و مطالبه را آغاز کند بی‌تفاوتی سازمان محیط زیست و ستاد احیای دریاچه ارومیه نسبت به حادثه‌ای است که مسوول مستقیم آن خودش بوده و هست و گروه اعزامی امانتی بوده است که از سوی رسانه‌ها و خانواده‌ها به آنان سپرده شده بود و سازمان و ستاد احیا امانت را به دست اهلش نسپردند و تصمیم به پاسخگویی ندارند!!!