چاپ

آریا بانو - تاکنون 31 دوره المپیک در طول تاریخ برگزار شده و آمار قابل توجه و لحظات بزرگی در مهمترین تورنمنت ورزشی جهان دیده شده است. به نوشته روساریو، برای نخستین بار المپیک در سال 1896 برگزار شد و پس از آن هر چهار سال یک بار در یک شهر متفاوت این رقابت ها به انجام رسید.
در ادامه به مهمترین اتفاقات چهار دوره نخست اشاره می شود.
آتن 1896
اولین دوره المپیک در عصر مدرن بود‌. پیر دو کوبرتین بنیانگذار این بازی ها بود. 311 ورزشکار از 13 کشور مختلف در این رقابت ها شرکت کردند که همه مرد بودند. چهره بزرگ بازی ها و نخستین قهرمان المپیک اسپیریدون لوییس بود که توانست ماراتن را با ثبت زمان 2 ساعت و 58 دقیقه و 50 ثانیه به عنوان نفر اول به پایان برساند. آمریکا در فهرست مدال ها در صدر قرار گرفت و از 19 مدال کسب شده یازده طلا به دست آورد. یونان با وجود کسب 47 مدال به دلیل 10 مدال طلا در رتبه دوم قرار گرفت. آلمان هم در رتبه سوم قرار گرفت. ژرمن ها 15 مدال به دست آوردند که هفت مدال طلا بود.
پاریس 1900
دومین دوره المپیک در پایتخت فرانسه برگزار شد. 1319 ورزشکار از 22 کشور شرکت کردند. برای نخستین بار زنان هم در المپیک به رقابت پرداختند که تنها 19 نفر بودند. شارلوت کوپر اولین زن قهرمان المپیک لقب گرفت. او در رشته تنیس به این عنوان دست یافت. ورزشکار برجسته این دوره آلوین کرانزلین بود. دونده آمریکایی چهار مدال طلا در تاریخ بازی های المپیک در رشته های 60 متر، 110 متر با مانع، 200 متر با مانع و پرش طول به دست آورد. این بازی ها تحت تاثیر یک بی نظمی قرار گرفت. از 13 شرکت کننده ماراتن تنها هفت نفر به خط پایان رسیدند چون شش نفر دیگر مسیر را گم کردند. میشل تیتو مدال طلایش را پس از 12 سال دریافت کرد چون زمانی که از خط پایان گذشت جزو نفرات معرفی شده توسط IOC نبود. میزبان با کسب 29 مدال طلا، 41 نقره و 32 برنز (101 مدال در مجموع) در صدر قرار گرفت و آمریکا با 20 مدال طلا و مجموع 53 مدال در جایگاه دوم جای گرفت. بریتانیا هم 17 مدال طلا (35 در مجموع) به دست آورد و سوم شد.
سنت لوییس 1904
بازی های المپیک برای اولین بار در آمریکا برگزار شد و چهار ماه طول کشید. 645 ورزشکار (تقریبا همه مرد جز 6 زن) از 12 کشور شرکت کردند. ورزشکاران اروپایی خیلی کمی حضور داشتند چون سفر با کشتی یازده روز طول می کشید و با قطار بیش از 40 ساعت. آرچیبالد هان ورزشکار برجسته این دوره بود که در دو 60، 100 و 200 متر قهرمان شد. در ماراتن اتفاق عجیبی افتاد. فرد لورز به عنوان نفر اول از خط عبور کرد اما سپس اخراج شد چون مسئولان برگزاری متوجه شدند بخش زیادی از مسیر را با اتومبیل طی کرده است. به همین خاطر توماس هیکس به عنوان قهرمان معرفی شد. آمریکا با کسب 242 مدال (79 طلا) در صدر قرار گرفت. آلمان با فاصله خیلی زیاد و با کسب 15 مدال (پنج طلا) در رتبه دوم جای گرفت و رتبه سوم به کوبا اختصاص یافت که یازده مدال (پنج طلا) به دست آورد.
لندن 1908
لندن برای اولین بار میزبان المپیک شد و 2035 ورزشکار در این بازی ها شرکت کردند. ورزشکار برجسته رای اوری آمریکایی بود که دو مدال طلا در پرش به دست آورد و توانست تعدال مدال های هایش را در المپیک به عدد هشت برساند (در پاریس و سن لوییس مدال کسب کرده بود). عملکرد اوری تحسین برانگیز بود چون در دوران کودکی فلج اطفال داشت و توانست با تمریناتی که خودش خلق کرده بود بر آن غلبه کند. دوباره ماراتن خبر ساز شد. دوراندو پیتری، دونده ایتالیایی سر حال رقابت را شروع کرد اما پیش از خط پایان غش کرد. برخی از داوران او را بلند کردند تا بتواند از خط پایان رد شود اما به خاطر همین موضوع اخراج شد. سپس مشخص شد در طول مسابقه مردم به دونده ایتالیایی آب نداده اند و به جای آن نوشیدنی الکلی داده اند. او به خاطر مست شدن بر زمین افتاده بود و نه از ضعف بدنی. با وجود اینکه دوراندو اخراج شد اما به شهرت دست یافت. در صدر جدول بریتانیا با کسب 146 مدال طلا، 51 نقره و 39 برنز قرار گرفت. جایگاه دوم به آمریکا با 23 مدال طلا (47 مدال در مجموع) و سوم به سوئد با هشت مدال طلا (مجموع 25 مدال) اختصاص یافت.