آریا بانو - خراسان / موسسه نظرسنجی گالوپ اعلام کرده که استرس مردم جهان از سال 2020 افزایش چشم‌گیری یافته است چه کنیم این اتفاق ما را بدخلق نکند؟
موسسه نظرسنجی گالوپ از سال 2006 هر سال میزان استرس مردم جهان(140 کشور) را در قالب نظرسنجی بررسی می کند. جدیدترین نتایج منتشر شده توسط این موسسه نشان می‌دهد 40 درصد مردم (حدود نصف مردم دنیا) در سال 2020 به سوال «آیا در طول روز گذشته استرس(فشارروانی) را تجربه کردید؟» جواب مثبت داده‌اند و این سال و احتمالا 2021 تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا پراسترس‌ترین سال‌های قرن خواهند بود. این آمار در سال 2014، 30 درصد بوده است(منبع خبر: ایسنا). شاید شما هم این روزها احساس می‌کنید به شدت عصبی شده اید؛ هرچیزی از تبدیل شدن ماسک‌ها به یک مد جدید و رعایت نشدن فاصله گذاری اجتماعی گرفته تا ترافیک ، گرما و ... ناراحت و عصبی‌تان می‌کند و باعث می‌شود از کوره در بروید. استرس زیاد باعث شده تا عصبیت و تحریک‌پذیری، مشکل شایع این روزهای بسیاری از ما شود. در ادامه نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.
میزان برانگیختگی‌عصبی به شخصیت‌مان بستگی دارد
استرس و نگرانی مستمر، چه در حد یک بیماری قابل پیگیری باشد و چه نسبت سالمی با واقعیت روزمره زندگی از همه‌گیری بیماری گرفته تا فشارهای اقتصادی داشته باشد، عصبی بودن و تحریک‌پذیری ما را به دنبال خواهد داشت.
این که این برانگیختگی عصبی چگونه خودش را نشان بدهد، به شخصیت ما و شرایط‌مان مثلا این‌که در کدام روز هفته به سر می‌بریم، بستگی دارد. نکته‌ای که می‌توانیم از آن مطمئن باشیم این است که ما تنها نیستیم و شرایطی که آن را تجربه می‌کنیم کاملا طبیعی است. درواقع واکنش‌پذیری احساسی، نشانه خوبی از تعادل شخصیت فرد است و تحریک‌پذیری، به طور خاص، ویژگی بارز یک ذهن مضطرب و پراسترس است.
چرا این‌روزها ذهن‌مان به دنبال پرخاش و تندی است؟
شاید عجیب به نظر برسد که استرس، نگرانی و اضطراب، ما را تا این حد بدخلق می‌کند. اما از دیدگاه روان شناختی هنگامی که افراد در واکنش به یک عامل استرس‌زا طوری رفتار می‌کنند که گویی به یک تهدید فیزیکی مستقیم واکنش نشان می‌دهند، قشر مغز و سیستم لیمبیک درحال انجام کار سنگین پردازش عامل استرس‌زا هستند. در برابر این برانگیختگی عصبی(یعنی اضطراب) مغز واکنش‌های عاطفی شامل عصبانیت و تحریک‌پذیری را به عنوان سازوکاری برای آرام کردن خودش فعال می‌کند. «کاتلین اسمیت»، نویسنده و روان شناس، در این باره می‌گوید: «در نگاه اول به نظر نمی‌رسد که تنش و کشمکش راهکار خوبی برای آرام شدن شما باشد اما این راهکار، واقعا تطابق‌پذیری خوبی دارد.» اسمیت می‌افزاید: «اگر من متقاعد شوم که دیگری رفتار آزاردهنده‌ای دارد یا اشتباه می‌کند و باید رفتارش را تغییر دهد، آن وقت می‌توانم متقاعد شوم که مشکل اصلی، من نیستم. به عبارت دیگر وقتی به خودم می‌گویم که طرف مقابلم کسی است که باید افکارش را تغییر دهد و عذرخواهی کند، کمی آرام می‌شوم.» پس وقتی به یک پست اینستاگرامی که اعصابم را به هم می‌ریزد اعتراض می‌کنم، درواقع تلاش می‌کنم خودم را آرام کنم؟ بله، اسمیت می‌گوید: «بروز اضطراب و نگرانی به شکل عصبانیت یا تحریک پذیری یکی از راهکارهای مغز ما برای
مدیریت پریشانی، استرس و اضطراب است. خوب یابد، تمرکز ما بر خطاها و نقص‌هایی که از دید خودمان در دیگران می‌بینیم و سرزنش کردن آن‌ها، راهی است که ما از طریق آن خودمان را آرام می‌کنیم.»
چگونه با تحریک‌پذیری عصبی‌مان مقابله کنیم؟
بدیهی‌ترین راه حل این است که روی رفع استرس خود کار کنید. ما می‌توانیم استرس ناشی از شرایط نامشخص را با تلاش برای پذیرفتن آن شرایط کاهش دهیم، هرچند این کار، روند طبیعی که مغز انسانی ما آن را دنبال می‌کند، نیست. دکتر جاد بروور روان پزشک، عصب‌شناس و نویسنده، توصیه می‌کند با به کار بردن ترکیبی از روش‌های تنفس عمیق و ذهن‌آگاهی، سیستم عصبی خود را آرام و از ایجاد تنش‌عصبی در لحظه حال جلوگیری کنید. همچنین می‌توانید بروز رفتار نرم و با محبت را به جای برخورد تند، تمرین کنید. اگر متوجه شدید که در آستانه پرخاش کردن به کسی هستید، نفس عمیق بکشید و گزینه اثربخش‌تری را در نظر بگیرید. با شخصی که مورد اعتمادتان است درباره آن چه در ذهن‌تان می‌گذرد صحبت کنید، به عنوان مثال این که امروز همه چیز برای شما آزاردهنده است و این شما را عصبی و پریشان می‌کند. به این نکته هم توجه داشته باشید که دیگران ممکن است شرایط ذهنی و روحی شما را داشته باشند و در آن لحظه، از روحیه ملاطفت‌آمیزی برخوردار نباشند. قبل از این که واکنش نشان بدهید، به دیگران
گوش کنید. خودتان را حق به جانب ندانید و این فرصت را به دیگران بدهید که به خودتان با دیده تردید نگاه کنید. این کار هم به شما و هم به طرف مقابل‌تان کمک می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد رفتار کردن از روی دلسوزی می‌تواند تأثیر مستقیم و مثبتی بر تصویر ذهنی ما از خود، روابط ما با دیگران و
سلامت روان شناختی ما داشته باشد. با خودتان هم مهربان‌تر باشید. شما این حق را دارید که در شرایط نگران کننده، احساس خوبی نداشته باشید. پذیرفتن این موضوع می‌تواند کمک کننده باشد. وقتی
دامن زدن به غرغر درون‌تان را متوقف کنید، احساس خوبی پیدا خواهید کرد.
مترجم : یاسمین مشرف منبع: medium.com