چاپ

آریا بانو - مجله ایلیاد / تغییرات اقلیمی مشکلات متعددی را باعث می‌شود که از این بین می‌توان به از بین رفتن سکونتگاه‌ها و افزایش دمای محیط‌زیست‌ها اشاره کرد. این موضوع باعث کمیاب شدن برخی از گونه‌های حیوانی می‌شود. دانشمندان می‌خواهند با استفاده از توالی‌یابی ژنتیکی دریابند که کدام گونه‌ها می‌توانند خود را با تغییرات اقلیمی وفق دهند و زنده بمانند.
آن‌ها به همین روش دریافته‌اند که گونه‌ای از ماهی‌ها به نام ماهی «آبنوس سه‌خاره» می‌تواند به سرعت خود را با تغییرات فصلی منطبق کند. این کشف کمک می‌کند تا دانشمندان آینده‌ی تکاملی جمعیت گونه‌های مختلف را پیش‌بینی کنند.
آبنوس‌ها معمولاً به خاطر تفاوت‌هایی که در شکل، اندازه و رفتار دارند، مورد توجه زیست‌شناسان تکاملی هستند. آن‌ها امکان زندگی در آب دریا و آب شیرین در دماهای متنوعی را هم‌زمان دارند. پرسش اینجا است که چه چیزی باعث وفق‌پذیری بالای این گونه‌ی ماهی شده است؟
شناسایی پایه‌های ژنتیکی سازگاری به آب شیرین و تغییرات آب و هوایی امری چالش‌برانگیز است. نسخه‌ی مدرن نظریه‌ی داروین اینچنین شرح می‌دهد که اُرگانیسم‌های دارای ژن بقا و تولیدمثل به نسبت گذشتگان خود نوادگان بیشتری از خود به‌جای می‌گذارند و به این ترتیب تناوب ژن‌های مذکور در نسل‌های بعدی افزایش پیدا می‌کند. به همین ترتیب جمعیت‌های آتی این اُرگانیسم‌ها در طول زمان سازگاری بیشتری به محیط زندگی خود پیدا می‌کنند.
به هر حال این فرآیند در جمعیت‌هایی که در گذشته با محیط خود سازگاری پیدا کرده‌اند مورد بررسی قرار گرفته است، ولی هنوز هم درک اینکه توالی رخدادها چگونه بوده نامشخص است و به‌عنوان مثال معلوم نیست کدام صفت‌ها مهم‌تر بوده‌اند و کدام صفت‌ها منجر به سازگاری با محیط شده است.
محققین در این مطالعه شش گروه از آبنوس‌های سه خاره را قبل و بعد از بروز تغییرات فصلی در محیط زندگی‌شان مورد بررسی قرار داده‌اند و توالی ژنوم آن‌ها را آنالیز کرده‌اند. تغییرات فصلی از زمستان‌های تر تا تابستان‌های خشک باعث بروز تغییرات عمده در ساختار محیط‌زیست و تعادل بین آب شیرین و شور شده است و تنها ماهی‌هایی توانسته‌اند این شرایط را تاب بیاورند که از قابلیت‌های آبنوس‌های سه خاره بهره برده باشند.
در سواحل کالیفرنیا در برخی از فصول قسمتی از ساحل از دریا جدا می‌افتد و آب آن نسبتاً شیرین می‌شود و این موضوع به صورت متناوب بین آب شیرین و آب شور عوض می‌شود. محققین امیدوارند تغییرات ژنتیکی درون ماهی‌های آبنوس سه خاره را درک کنند تا به این ترتیب، سازگاری آن‌ها با شرایط مختلف را مورد آنالیز قرار دهند. آن‌ها در تحقیقات آینده تکرارپذیری تغییرات ژنتیکی در نسل‌های بعدی را مورد بررسی قرار می دهند.