آریا بانو - قدس آنلاین / انجام هر کاری بدون برنامهریزی، به درستی اصوال صـورت نمیپذیرد
مدیریت کالنشهرها نیز از این قاعده مستثنا نیست و نیازمند برنامهای هوشمند و کاراست.
در حال حاضر چون تصمیمگیران و مجریان
امور شهری متعددند
مدیریت شهر بدون انسجام و
کلنگری است و با توجه به گستردگی سازمانهای
دخیل در
مدیریت و توسعه شهری، برنامهریزی
شهری روزبهروز بیشتر با پدیده نهادها درهم تنیده
میشود، چراکه در مقوله
مدیریت شهری از یکسو
عوامل و نیروهای گوناگونی بر آن تأثیرگذارند و از
سوی دیگر نیروهای مختلفی نیز از آن شکل گرفته
و یا تأثیر میپذیرند. استقرار نهادهای خدماترسان
مختلف با انبوهی از فعالیتها و گسترهای از منافع
و قلمروها در کنار یکدیگر موجب میشود رقابت
شدیدی برای کسب حداکثر منافع و قلمروها صورت
پذیرد. در این میان، الزم است شورای اسالمی شهر
در میان انـبـوه سـازمـانهـا و نهادها و رقابتها بر
سر منافع میانجیگری کند، اندیشه برتر و راهکار
بهینه را برگزیند و تعادل الزم میان تقاضا و رقابت
را برقرار سـازد تا حرکت به سوی توسعه شهری با
چالشهای کمتری مواجه شود و اقدامها براساس
برنامهریزیهای از پیشتعیینشده صـورت پذیرد.
هماهنگی، تلفیق و یکپارچهسازی اهداف، راهبردها،
سیاستها، آرزوها و توان نیروها و عوامل ذینفع و
ذینفوذ، کاری بس پیچیده و نیازمند اندیشههای
قوی، راهکارهای متقن و پارلمانی توانمند و در عین
حـال اندیشمند اســت. در فهم رفـتـارهـای نهادی
درک تضادهای منافع میان سازمان و رقبای بیرونی
آن مهم است. بسیاری از نهادهای توسعه شهری
در خصوص موضوعاتی همچون امور مالی، اعتبار
اجتماعی، قلمروهای جغرافیایی و حــوزه نـفـوذ و
قدرت با یکدیگر دچار تضاد منافع هستند. یافتن
تضادهای میان منافع و حـوزه فعالیت سازمانها
بایستی با مصالحه و تعیین مرز مورد توافق میان
دو نهاد پیگیری شود، در غیر این صورت گرچه در
نهایت پیروزی با نهاد دارای قـدرت و دامنه عمل
بیشتر اســت، امـا نهادهای شکست خــورده تمام
نیروی خود را صرف ناپایدار کـردن نتیجه نهایی و
بـاالبـردن هزینههای اقــدام خواهند کـرد که بخش
اعظم تحققپذیری بسیار پایین برنامههای توسعه
شـهـری را مـیتـوان بـه خـاطـر همین سوءتفاهمها
دانست به طوری که هر دستگاه، دیگری را مسئول
ضعفها و نقایص میداند و نکته مهم اشراف به این
موضوع است که نهادها فقط شامل نهادهای رسمی
نمیشوند؛ در یک سامانه شهری طیف گستردهای
از نهادهای رسمی و غیررسمی در کنار یکدیگر و گاه
با سطوحی از تضاد منافع، توسعه زیست شهری
را بهپیش میبرند. غیررسمی بــودن یـک نهاد به
معنی حذف یا نادیده گرفتن آن از فرایند برنامهریزی
نیست، بلکه بر ضرورت تالش برنامهریز و دشواری
عمل اجتماعی برای درک مناسبتر پدیده شهری
خواهد افـزود. بنابراین مجموعه این شرایط ایجاب
مینماید نظام
مدیریت شهری متحول شـود که
اکنون این امر، فرایند و دوره گذار خود را با طول مدت
22 سال در پنج دوره عمر شوراهای اسالمی شهر
ً دوره ششم باید و قطعا سپری کرده است و حتما
دوره عبور از فرایندهای موقتی و تفاهمی به رسمی
و قانونی در تحقق
مدیریت یکپارچه شهری باشد.
