چاپ

آریا بانو - سینما باز/ در مقایسه سینمای کمدی دهه هشتاد با دهه نود متوجه میشویم سینمای کمدی دهه هشتاد دغدغه مندتر از سینمای کمدی دهه نود است همین نکته باعث میشود فیلم های کمدی به یاد ماندنی در دهه هشتاد تولید شود البته در دهه نود هم فیلم های کمدی خوبی ساخته شد ولی به دلیل اینکه فقط تمرکزشان روی بار کمدی فیلم بود مثل فیلم های کمدی دهه هشتاد ماندگار نشدند
مثلا فیلم مارمولک ، کما و مکس را با فیلم های کمدی مطرب ، چهار انگشت ، نهنگ عنبر و هزار پا مقایسه کنیم متوجه میشویم مارمولک کما مکس در کنار بخش کمدی ، دغدغه جامعه آن سال ها در فیلمنامه هایشان گفته میشد اما در نهنگ عنبر چهار انگشت مطرب هزارپا تمرکز اصلی روی موقعیت های کمدی است نه فضای جامعه دهه نود ، میتوان گفت فیلم های کمدی دهه نود محافظه کارانه تر از فیلم های کمدی دهه هشتاد شدند
استقبال مخاطبین از سینمای کمدی دهه نود شگفت انگیز بود اما ماندگاری هر فیلم بستگی به استقبال مخاطب ندارد بلکه بار مفهومی هر فیلم باعث میشود ماندگار شود مثلا دغدغه فیلم مارمولک یا فیلم کما تاریخ مصرف ندارد چون فرار مغزها و عوض شدن انسان ها در تمام دوران اتفاق می افتد نکته جالب ماجرا این است که کما و مارمولک خیلی سریع از پرده سینما کشیده شدند پایین ولی سی دی های این دو فیلم آنقدر دست به دست شد تا مخاطبین با این دو فیلم آشنا شدند پس میتوان نتیجه گرفت فروش یک فیلم دلیل بر ماندگاری آن فیلم نیست
در مکس و مطرب با اینکه ایده اصلی دو فیلم اشاره به ممنوعیت خوانندگان خارج از کشور است اما دغدغه مندی که در مکس حس میشود در مطرب متاسفانه سطحی تر روایت میشود همین نکته خاص باعث شد مکس فیلم ماندگاری شود ولی برای مطرب این اتفاق رخ نداد
سینمای دهه نود به دلیل محافظه کاری اش فضای نوستالژیک دهه شصت یا دهه های پیشین را بیشتر در فیلمنامه هایش زنده کرد مثل فیلم نهنگ عنبر ، مطرب و هزار پا که هر سه فیلم فضای نوستالژیک دهه های پیشین را زنده میکند تا مخاطبین سریع تر با فیلم ارتباط برقرار کنند اما در دهه هشتاد حرف های بی پرده تری در قصه های کمدی معاصر گفته میشد ولی در دهه نود برای فرار از ممیزی ها وارد فضای نوستالژیک دهه های پیشین میشدند
شما سینمای کمدی دهه هشتاد را می پسندید یا دهه نود؟