چاپ

آریا بانو - خراسان / مادری هستم که دختر و پسری 5 و 8 ساله دارم. یک پیشنهاد شغلی به من شده است. نمی دانم چه کنم. آیا کار کردن من روی تربیت فرزندانم تاثیر بدی می گذارد؟
پاسخ اول
فائقه رزاقی؛ مشاور
این که مادری دغدغه رشد و پرورش سالم فرزندانش را داشته و در عین حال به رشد اجتماعی خویش نیز اهمیت دهد، امتیاز مهمی است. فرزندان برای رشد سالم به امنیت و توجه والدین خویش نیاز دارند. فرزندان شما در سنین 5 و 8 سال هستند. بدیهی است فرزند 8 ساله شما ساعاتی از روز را در مدرسه به یادگیری مشغول است. کودکان از 4 سالگی به بعد برای یادگیری مهارت های اجتماعی، بازی های گروهی و مهارت کنار آمدن با دیگران به محیط سالم یک مهد کودک مناسب نیاز دارند. مهارت های ذکر شده را والدین هرگز نمی توانند به کودکان بیاموزند چرا که این مهارت ها مانند هر مهارت دیگری به بودن در فضای مناسب و تمرینات متوالی نیاز دارد.
کیفیت ارتباط تان مهم است
فرزند شما باید در فضای گروهی قرار بگیرد تا بتواند مهارت های اجتماعی، بازی های گروهی و توان کنار آمدن سالم با دیگران را بیاموزد. معمولا کودکانی که از چنین فضاهایی بی بهره اند، به شدت به والدین وابسته اند یا برای بازی با همسن و سالان خود دچار مشکل می شوند. ممکن است در برخورد با همسالان خود حالت های انحصارطلبی و پرخاشگری داشته باشند یا بر عکس به شدت از منافع خود برای تجربه بازی در کنار همسالان خود چشم پوشی کنند که هر دو این رفتارها برای آینده کودک خطرناک و ناسالم است. اگر رابطه والدین و فرزندان از کیفیت بالایی برخوردار باشد، می تواند به رشد سالم فرزندان منجر شود. رابطه با کیفیت، رابطه ای است که در آن والدین بتوانند در ساعات حضور خود در کنار فرزندانشان، از عهده پاسخ به نیاز فرزند به بازی، جواب گویی به سوالات وی و همراهی با او با صبر و حوصله برآیند و خستگی کار بیرون از خانه مانعی بر سر راه این مهم ایجاد نکند؛ بنابراین تجربه شغلی که مانع این نشود که شما در ساعات حضور فرزندانتان در منزل (ساعاتی که آن ها در مدرسه یا مهد کودک نیستند) در کنار آن ها باشید مانعی برای رشد سالم فرزندانتان ایجاد نمی کند.
با شوهرتان هماهنگ باشید
نکته مهم دیگر این که والدین هر دو در رسالت رشد سالم فرزندان سهیم هستند. بدیهی است در صورت وجود فضای همکاری میان والدین می توان هم رشد اجتماعی و حرفه ای را در فضای بیرون از منزل تجربه کرد و هم رسالت والدینی را با موفقیت به انجام رسانید.
پاسخ دوم
نسیم احمدی؛ روان‌شناس بالینی
مخاطب گرامی! همان طور که می دانید هم اکنون بسیاری از زنان در جوامع مختلف، شاغل هستند و شغل خود را به دلیل کسب درآمد، ارتباط با تخصص و رشته تحصیلی یا صرفا لذت بردن از کار و به روز بودن در محیط های اجتماعی انتخاب کرده اند. البته مادران شاغل مسئولیت سنگین تری دارند زیرا باید هم در داخل و هم خارج از منزل وظایف خود را به بهترین نحو انجام دهند. واضح است که مادران شاغل همانند مادران غیرشاغل نمی توانند به طور تمام و کمال به فرزندان خود رسیدگی کنند چون چندین ساعت از روز را خواه یا ناخواه جدای از فرزند به سر می برند و وقتی که بعد از سپری شدن این ساعات به فرزند می رسند، خستگی ناشی از دنیای ماشینی امروز و خستگی فکری و ذهنی به آن ها اجازه نمی دهد که در آن ساعات باقی مانده روز به کودک رسیدگی کافی و لازم را داشته باشند و از طرف دیگر، مسئولیت خانه و خانه داری نیز به دوش آن هاست؛ با این حال و در ادامه این مطلب، مضرات و فواید شاغل بودن مادران بیان می شود تا شما مخاطب عزیز با دید وسیع تری نسبت به این موضوع، تصمیم گیری کنید.
مزایای کار کردن مادران برای فرزندان
داشتن یک مادر شاغل می تواند به فرزندان بیاموزد که می توانند روی پای خودشان بایستند. کودکانی که مادران شاغل دارند، حداقل بخشی از روز را با بزرگسالانی به غیر از والدین شان می گذرانند. این جدایی در واقع می تواند احساس خود اتکایی را در کودک پرورش دهد که سبب افزایش میزان اعتماد به نفس کودک می شود. همچنین زندگی در خانواده های دو نان آور، روی نگرش و برداشت کودکان از زنان، مردان و خانواده تاثیر می گذارد. هم پسران و هم دخترانی که والدینشان هر دو، شاغل هستند پس از ازدواج در کارهای منزل و نگهداری از بچه ها بیشتر به همسر خود کمک می کنند. همچنین آن ها هم به وظایف مادری و هم به وظایف شغلی خود می رسند و به احتمال بیشتری ادامه تحصیل می دهند و مشاغل رده بالا به دست می آورند.
مضرات شاغل بودن مادران برای فرزندان
مادران شاغل علاوه بر مسئولیت خانه و فرزندان، وظایف کاری را نیز به عهده دارند. رسیدن به همه این امور و وظایف به واقع مشکل است و ممکن است موجب ایجاد فشار روانی در آن ها شود. زمانی که افراد دچار فشار روانی مستمر می شوند، میزان انرژی و همچنین صبر و تحمل آن ها کاهش می یابد. در این گونه موارد، زمانی که مادران خسته از محل کار به منزل باز می گردند، تحمل کوچک ترین خطای فرزندشان را ندارند و با او به شدت برخورد می کنند. همچنین برعکس مادران خانه دار زمانی که فرزندشان در مهدکودک یا مدرسه است می توانند استراحت کنند و از تنهایی خود لذت ببرند و با انرژی مضاعف از فرزندانشان پذیرایی کنند اما مادران شاغل ترجیح می دهند زمانی که فرزندشان در مدرسه یا مهدکودک است کار کنند و زمانی برای تنها بودن و پرداختن به خود ندارند. این امر می تواند موجب خستگی مضاعف به ویژه در افراد درونگرا که به تنهایی نیاز دارند، شود.
دوستان همراه! به زودی مطالبی درباره برقراری ارتباط با فرزندان برای مادران شاغل ارائه خواهیم کرد. مخصوصا با توجه به این که متاسفانه بیشتر مهدهای کودک از بایسته‌های لازم برای پرورش کودکان بی‌بهره‌اند، وظایف مادران شاغل حساس‌تر و سنگین‌تر است