آریا بانو - آخرین خبر /
ورزش پهلوانی‌و زورخانه‌‌ای جزو ورزش‌های اصیل و بومی کشورمان محسوب می‌شود که می‌توان از آن به عنوان ورزشی ملی و
مذهبی که ریشه در تاریخ کهن
ایران دارد، نام برد. در طول دهه‌های گذشته پهلوانان زیادی بودند که از دل این زورخانهها رشد کرده و به چهره ملی معرفی شده‌اند. خراسان رضوی نیز در این حوزه سابقه طولانی دارد و قهرمانان و پهلوانان زیادی در زورخانه‌های آن رشد کرده و شناخته شده‌اند. به نوعی می‌توان گفت در‌حال‌حاضر این استان دارای بیشترین بازوبند پهلوانی در کشور است، اما متاسفانه آنچنان که باید و شاید به این
ورزش ملی بهایی داده نمی‌شود و در این‌زمینه فرهنگ‌سازی صحیحی صورت نگرفته که این موضوع باعث شده تا
جوانان به رشته‌های دیگر سوق پیدا کنند که عملکرد ضعیف متولیان این رشته در این موضوع تاثیرگذار بوده است. هر‌چند در طی چند سال اخیر استقبال از این
ورزش بیشتر شده، ولی فرهنگ‌سازی مداوم و برنامه‌ریزی شده برای معرفی و احیای
ورزش زورخانه‌‌ای صورت نگرفته که این موضوع باعث می‌شود این
ورزش به مرور زمان به فراموشی سپرده شود. محسن گلستانی در حال حاضر تنها قهرمان ورزش‌های زورخانه‌‌ای در استان است که سابقه کسب طلای جهانی را هم در کارنامه خود دارد. او معتقد است می‌توان بیشتر به
ورزش زورخانه‌‌ای پرداخت و آن را گسترش داد، چراکه هنوز به جایگاه واقعی‌مان دست نیافته‌ایم و در این زمینه ضعف‌های زیادی داریم که باید برطرف شود. به این بهانه گفت‌وگویی با این قهرمان زورخانه‌‌ای داشتیم که ماحصل آن در ادامه تقدیم می‌شود.
مسابقه‌‌ای نداریم
محسن گلستانی از
جوانان با‌استعداد
ورزش زورخانه‌‌ای محسوب می‌شود که سال 93 در مسابقات قهرمانی جهان موفق شد 2 طلای رشته تیمی زورخانه‌‌ای و کباده را به‌دست آورد. وی که اصالتا اهل سبزوار است، درباره شرایط این روزهای
ورزش زورخانه‌‌ای می‌گوید: «متاسفانه امسال به خاطر شرایط کرونا اصلا تمرین و مسابقه‌‌ای نداشتیم. هر‌چند به‌صورت انفرادی تمرین‌هایی برای حفظ آمادگی بدنی داشتیم، اما چون مسابقه‌‌ای برگزار نشده، وررزشکاران هم انگیزه‌‌ای برای تمرینات سخت و جدی ندارند. حتی مسابقات آسیایی هند که امسال پیش‌رو داشتیم، کنسل شده است. آخرین مسابقه‌‌ای که شرکت کرده‌ام مربوط به آذر‌ماه سال 98 است که یک سال از آن می‌گذرد و این شرایط برای ورزشکاران خوب نیست و باعث افت آن‌ها می‌شود. وقتی از تمرین دور شویم، ناخودآگاه از شرایط مسابقه‌‌ای هم دور می‌شویم و سطح عملکرد فنی ورزشکاران پایین می‌آید. شهر سبزوار در زمینه
ورزش زورخانه‌‌ای حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. او درباره وضعیت سالن‌های زورخانه این شهر می‌افزاید: «در شهر سبزوار از نظر سالن زورخانه‌‌ای کمبودی نداریم. الان حدود 7 سالن زورخانه در این شهر داریم. اما ضعف اساسی آن‌ها، استاندارد نبودن سالن‌‌‌ها‌ست که تاکنون به این مسئله توجهی نشده است. علت آن را هم نبود بودجه اعلام می‌کنند و اعتباری برای بازسازی زورخانهها ندارند. البته مشکل دیگر هم این است که سالن‌های زورخانه‌‌ای در تمام شهر تقسیم نشده‌اند و دسترسی سخت‌تر شده و مردم به‌راحتی نمی‌توانند از این امکانات بهره‌مند شوند. این قهرمان همچنین درباره سطح استقبال
جوانان به ورزش‌های زورخانه‌‌ای اظهار می‌کند: «در حال حاضر استقبال از
ورزش زورخانه‌‌ای نسبت به قبل بهتر شده است. همین که این
ورزش در برنامه‌های مختلف دیده می‌شود، خیلی در جذب
جوانان تاثیرگذار است. اما به نظرم خود فدراسیون
ورزش زروخانه‌‌ای باید بیشتر تلاش کند تا از افراد قوی‌تر در فرهنگ‌سازی این
ورزش استفاده کند تا اثر گذار باشد.»
مشکل حامی
مالی گلستانی در کارنامه خود 4 مقام اولی رشته میانداری 12گانه را هم دارد که جزو رشته‌های سخت زورخانه محسوب می‌شود. وی درباره وضعیت این
ورزش در استان خاطر‌نشان می‌کند: «تاکنون اقدامات خوبی برای این
ورزش انجام شده. اما ضعف‌هایی هم وجود دارد که باید برطرف شود. به عنوان مثال بیشتر امکانات برای شهر مشهد لحاظ می‌شود و مسئولان از شهرستان‌‌‌ها غافل می‌شوند. هر‌چند از نظر اعلام مسابقات و ارسال بخشنامه و... نسبت به دوره‌های قبل بهتر شده و زودتر به شهرستان‌‌‌ها اعلام می‌شود. اما انتظار می‌رود که به شهرستان‌‌‌ها بیشتر توجه شود. الان شهر سبزوار قطب
ورزش استان است و در
ورزش زورخانه‌‌ای حرفی برای گفتن دارد و باید توجه بیشتری به این استان شود.»
گلستانی در ادامه سخنان خود به بحث
مالی اشاره می‌کند و می‌افزاید: «مشکل اصلی
ورزش زورخانه‌‌ای استان، بحث
مالی است و هیئت مربوطه در جذب حامی
مالی ضعیف عمل می‌کند. با بکار‌گیری نیروهای کارآمد و قوی به‌راحتی می‌توان در این زمینه اقدامات خوبی انجام داد .اما شرایط در هیئت زورخانه‌‌ای استان طوری است که از افراد کمتر استفاده می‌شود. به نوعی تفویض اختیار می‌شود، اما افراد اختیار لازم برای کار ندارند. اگر مسئولیتی به کسی داده می‌شود، باید قدرت اجرایی هم داشته باشد که این‌گونه نیست.» وی تصریح می‌کند:« اعتباری از سوی وزارتخانه برای ورزش‌های زورخانه‌‌ای استان در نظر گرفته شده و به حساب اداره کل
ورزش وجوانان واریز شد، اما هنوز برای این رشته ورزشی اختصاص پیدا نکرده است.»
ضعف در قهرمان‌پروری
در‌طی چند سال اخیر هیئت زورخانه‌‌ای در قهرمان‌پروری خیلی ضعیف عمل کرده و الان قهرمان به نامی در سطح کشور نداریم. محسن گلستانی در این‌باره می‌گوید: «به نظرم قهرمان‌پروری به نبود حامی
مالی بر‌می‌گردد. وقتی در طول سال مسابقه‌‌ای وجود نداشته باشد و کار استعدادیابی انجام نشود، به‌طور طبیعی قهرمانی هم پرورش پیدا نمی‌کند. حتی در بحث مربی هم ضعف‌هایی وجود دارد. تاکنون برای هر تیمی و در هر رده سنی که به مسابقات اعزام شده، بنده مربی آن تیم بوده‌ام. به‌طور معمول باید برای هر رده سنی مربی خاص و جداگانه باشد. حتی برای مربیگری حق‌الزحمه‌‌ای هم دریافت نکرده‌ام. این ضعف‌‌‌ها باعث می‌شود در قهرمان‌پروری حرفی برای گفتن نداشته باشیم.» این قهرمان استان‌مان که طلای مسابقات بازی‌های کشورهای
اسلامی را هم کسب کرده، به غیبت خراسانی‌‌‌ها در لیگ برتر اشاره می‌کند و می‌گوید: «متاسفانه خراسان رضوی در رقابت‌های لیگ برتر
ورزش زورخانه‌‌ای تیمی اعزام نمی‌کند که به دلیل مشکلات
مالی است. فقط سال 92 تیمی از سبزوار به نمایندگی خراسان رضوی روانه لیگ برتر شد و از آن زمان به بعد دیگر تیمی از استان به مسابقات کشوری اعزام نشده و این هم یک ضعف اساسی به حساب می‌آید. در‌حال‌حاضر هم بیشتر ورزشکاران برای دیگر استان‌‌‌ها به میدان می‌روند. امیدواریم شرایط طوری شود که این
ورزش زورخانه‌‌ای بیشتر دیده شود تا
جوانان بیشتر به این
ورزش علاقه‌مند شوند.»