چاپ

آریا بانو - جام جم / محمود پاک نیت (بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون) در یادداشتی نوشت:
از دست دادن هر هنرمندی سخت است و دردناک و دیروز غم از دست دادن زنده یاد پرویز پورحسینی همه را متاثر و غمگین کرد. افتخار این را داشتم که با شادروان در سریال های شهرازد و شب دهم هم بازی باشم. او یکی از هنرمندانی بود که برای کارش ارزش زیادی قائل بود و برای نقشی که قرار بود بازی کند، زحمت می کشید. حساسیتی که او برای نقش هایش داشت، ستودنی بود و با علاقه کار می کرد. امکان نداشت در کارش کم فروشی کند. همیشه تمام قد برای کارهایش حاضر می شد و انرژی فوق العاده برای ایفای نقش داشت. او نه تنها در دنیای هنر، هنرمندی بسیار حرفه ای بود، بلکه به لحاظ اخلاقی هم انسان بسیار وارسته ای بود. مگر می شود کارنامه پرویز پورحسینی را رصد کنیم و به نقش های ماندگارش نرسیم. او در تئاتر، سینما و تلویزیون خالق نقش های بسیار متفاوتی بود که هرکدام برای بازیگران جوان، کلاس درس بود.
برایش فرقی نداشت که نقش تا چه میزان از او دور باشد، آن قدر مطالعه داشت و صاحب تجربه که راحت آن را روی صحنه تئاتر می برد یا جلوی دوربین بازی می کرد. زنده یاد پرویز پورحسینی، نقش راسکول نیکف در جنایت و مکافات به کارگردانی دکتر رفیعی را با این که سخت بود، متفاوت بازی کرد. این اتفاق در سینما و تلویزیون هم افتاد. کافی بود نقشی متفاوت و چالش برانگیز به او پیشنهاد شود، آن وقت بود که شاهد بازی پرقدرت زنده یاد پورحسینی بودیم. به هیچ وجه اهل خودشیفتگی نبود و اعتقاد داشت مردم بهترین منتقدان و مشوقان ما هنرمندان هستند. آنچه بازیگری را به هنر نزدیک می کند، خلاقیت است، وگرنه شاید بعضی ها بتوانند متنی را حفظ کنند و جلوی دوربین بروند.
خلاقیت در کار بازیگری این است که بازیگر چیزی را به نقش اضافه کند که از روح و ذهن خودش تراوش می کند. چیزی که نه در سناریو و نه در ذهن کارگردان وجود نداشته و بازیگر آن را به نقش اضافه می کند، پورحسینی این گونه عمل می کرد و رنگ و روح تازه ای به نقش می داد. باید تا زمانی که چنین هنرمندان عزیزی در قید حیات هستند، از آنها تجلیل کنیم، زیرا روزی می رسد که بسیار دیر شده است. در آخر باید بگویم پرویز پورحسینی، هنرمند پر قدرتی بود که جامعه هنری برای از دست دادنش، متاسف شد. به خانواده اش تسلیت می گویم، گرچه می دانم از دست دادن این عزیز، برای همه سخت و دردناک است.