چاپ

آریا بانو - خراسان / یادش به‌خیر قدیما حتی اگه برای افطار مهمونی بودیم یا مهمون داشتیم با دستپاچگی سفره رو جمع می‌کردیم تا سریال‌هایی مثل «خانه به‌دوش»، «متهم گریخت» و... رو تماشا کنیم. سریال‌هایی بامزه و دوست‌داشتنی که از دیدن‌شون خنده‌مون می‌گرفت، یا از خنده بقیه بازم خنده‌مون می‌گرفت و کلاً می‌شنگیدیم. گاهی قبل از برنامه‌های محبوب یک آگهی هم پخش می‌شد اما الان چی؟ سریال‌ها فوق بی‌مزه و در محاصره آگهی‌های بی‌شمار. یعنی آگهی می‌بینیم که گاهی بینش دوتا دیالوگ هم ردوبدل می‌شه. قبل، حین و بعدش آگهی هست بماند؛ یهویی می‌بینی دو تا شخصیت با هم صحبت می‌کنن و این یکی به اون یکی می‌گه: «خب چرا تو فلان بانک حساب باز نمی‌کنی»؟ اون یکی هم می‌گه: «راست می‌گی، چقدر خنگم من»! یا یکی می‌گه: «برای روستامون چی کار کنیم»؟ اون یکی می‌گه: «با نصب اپلیکیشن فلان، استفاده از تابه بهمان، مصرف اون یکی تُن ماهی، روستایی زیبا، آباد و اهالی شاد خواهیم داشت». بعد همه اشک تو چشماشون جمع می‌شه و می‌گن: «راست می‌گی، باید همین کار رو کنیم». بعد سوال پیش میاد بودجه 24 هزار میلیاردی صدا وسیما برای چیه که حتی شخصیت‌ها در خلال داستان هم باید تبلیغ کنن؟ شیرین با سلمان ازدواج کرده به قدر کافی اعصاب بیننده‌ها خرد هست، لطفاً بیشتر از این ناراحت‌شون نکنین!
نویسنده: دانیال دایی داووداینا طنزپرداز