بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا /پژوهشگران هلندی سعی دارند با کمک برچسب‌های پوستی دیجیتال، امکان ورزش کردن بدون آسیب دیدن را فراهم کنند.
به نقل از اینوویشن اوریجینز، ورزش کردن برای سلامتی مفید است اما می‌تواند به بروز آسیب‌هایی نیز منجر شود. پژوهشگران "مرکز پزشکی آکادمیک آمستردام"(AMC) و "دانشگاه فناوری آیندهوون"(TU/e) در حال بررسی برچسب‌هایی هستند که میزان سلامتی کاربر را نشان می‌دهند.
شما فکر می‌کنید که با دویدن در حال به دست آوردن سلامتی هستید اما برچسب دیجیتال نشان می‌دهد که عضلات خود را از دست می‌دهید. شاید شنیدن این موضوع، خوشایند نباشد اما برچسب‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا بدون این که آسیبی ببینید، ورزش کنید. 
این گروه پژوهشی در حال بررسی رابط‌هایی هستند که روی پوست نصب می‌شوند و بازخوردی در مورد پارامترهای سلامتی دوندگان ارائه می‌دهند. "اورت ورهاگن"(Evert Verhagen)، سرپرست این پژوهش گفت: منظور ما از دوندگان، "سیفان حسن"(Sifan Hassan) یا "یوسین بولت"(Usain Bolt) نیست؛ بلکه دوندگانی مانند من شما است.
دویدن، ورزش محبوبی در هلند به شمار می‌رود. تقریبا 40 درصد از مردم هلند، هر از گاهی کفش‌های مخصوص دویدن خود را می‌پوشند. در عین حال دویدن، پس از فوتبال، حساس‌ترین ورزش به شمار می‌رود. 50 درصد از دوندگان به آسیب‌هایی دچار می‌شوند.
بخش قابل‌توجهی از پژوهش‌های علمی، بر ورزشکاران نخبه متمرکز شده است اما ورهاگن و گروهش، بر هفت میلیون نفری تمرکز دارند که هفته‌ای یک یا دو بار می‌دوند. ورهاگن ادامه داد: ما می‌خواهیم داده‌ها و نکات باکیفیتی را در اختیار مردم عادی قرار دهیم تا بتوانند به شیوه‌ای سالم ورزش کنند.
ورهاگن و گروهش در حال بررسی هستند تا بدانند که کدام حرکات و تمرین‌ها، کارآیی خوبی دارند و کدام یک از این کارآیی برخوردار نیستند. آنها برای رسیدن به پاسخ خود قصد دارند شرکت‌کنندگان را طی هفت روز و در 24 ساعت کامل مورد بررسی قرار دهند. ورهاگن گفت: یک دونده تفریحی، یک روز کامل را تمرین نمی‌کند؛ بلکه خوابیدن و کار کردن در خانه را نیز انجام می‌دهد. 
داده‌ها با استفاده از نوارهای کششی، پد مخصوص پا و دستگاه‌های بررسی ضربان قلب جمع‌آوری می‌شوند که الکترون‌های کوچک در آنها به کار رفته است. ورهاگن اضافه کرد: ما نوارهای کششی را روی ساق پا قرار می‌دهیم تا زاویه کشش مفصل زانو را اندازه‌گیری کنیم. همچنین برای اندازه‌گیری میزان وارونگی، آنها را روی مچ پا قرار می‌دهیم. اگر کاربر، 100 بار با زاویه 10 درجه و سپس 10 بار با زاویه پنج درجه حرکت کند، مشخص می‌شود که احتمالا اشتباهی وجود دارد.
ورهاگن در جستجوی ارزش مطلق نیست؛ بلکه تفاوت در سطح فردی را جستجو می‌کند. وی افزود: تصور کنید که قصد دارید تا 10 کیلومتر بدوید. تا 9 کیلومتر نخست را به طور معمول می‌دوید اما به محض خسته شدن، شکل متفاوتی از دویدن را آغاز می‌کنید. ما می‌خواهیم نقشه‌ای از این تغییر فشار ارائه دهیم. به ویژه در دوندگان تازه‌کار، تفاوت بسیاری در سطح فشار هنگام آغاز خستگی وجود دارد. در حالت ایده‌آل، به دونده هشدار داده می‌شود که سرعت خود را کاهش دهد یا تغییری در وضعیت خود ایجاد کند.
ورهاگن ادامه داد: یک نتیجه مهم این است که دوندگان دوست دارند انتخابی داشته باشند. بارها دیده‌ایم که دوندگان می‌خواهند خودشان در مورد انتخاب‌ها تصمیم بگیرند. ما اکنون می‌دانیم که دوندگان چگونه می‌توانند با مسئولیت‌پذیری ورزش کنند اما نمی‌توانیم توصیه‌ای به آنها بکنیم. علاوه بر آزادی انتخاب، مهم است که مردم احساس کنند داده‌ها به آنها تعلق دارد.
سوالی که باقی می‌ماند این است که دانش و داده‌های جمع‌آوری شده چگونه می‌توانند بر دونده معمولی تاثیر بگذارند. رابط‌های پوست در اینجا وارد می‌شوند. ورهاگن توضیح داد: هنگامی که چیزی به پوست نزدیک‌تر باشد، مردم نسبت به پذیرش آن تمایل بیشتری دارند.
وی افزود: پوست به نوبه خود، منبع مهمی از اطلاعات به شمار می‌رود. به عنوان مثال، میزان عرق کردن، گرما و حرکت می‌تواند در مورد واکنش بدن نسبت به فشار و میزان آبی که باید بنوشید، اطلاع دهد. رابط‌های پوست را شبیه به خالکوبی‌هایی در نظر بگیرید که تحت فشار زیاد، تغییر رنگ می‌دهند. یا برچسبی که با توجه به مایعات بدن مانند عرق و رطوبت، شدت ورزش کردن کاربر را نشان می‌دهد.
ورهاگن و گروهش، با دانشگاه فناوری آیندهوون همکاری می‌کنند که به طراحی این رابط‌های پوست می‌پردازند. "خوان رسترپو"(Juan Restrepo)، از پژوهشگران دانشگاه فناوری آیندهوون، اخیرا مقاله‌ای منتشر کرده است که در آن، گزینه‌های گوناگون را برای طراحی مورد بررسی قرار می‌دهد. رابط‌های پوست هنوز در مرحله مفهومی هستند اما ورهاگن انتظار دارد که آنها را بین سه تا چهار سال آینده مورد بررسی قرار دهد. وی در این باره گفت: سرانجام همه این داده‌ها به ساعت ورزش شما منتقل می‌شوند تا بفهمید که بدن چه زمانی در حال تمرین بیش از اندازه است.