گفت و گو با نوجوان 15ساله ای که در رقابت های آسیایی مچ اندازی مدال نقره کسب کرد
اجتماعي
بزرگنمايي:
آریا بانو - خراسان / چند روز پیش شاهد افتخارآفرینی بانوان کشورمان در رقابت های آسیایی مچ اندازی بودیم. «بهار بدیعی» نوجوان اهل استان سیستان و بلوچستان که همراه تیم ملی مچ اندازی عازم قزاقستان شده بود، توانست بر سکوی دوم آسیا بایستد. گفت‌وگوی من را با ایشان می‌خوانید.
استعدادت در این رشته را چگونه کشف کردی و چه مراحلی را طی کردی تا به این جا برسی؟
پنج سال است که به طور حرفه‌ای ورزش می‌کنم. ورزش را با کونگ فو آغاز کردم و صاحب مدال طلای استانی هم هستم. بعد از گذشت چند سال یک روز در کلاس کونگ فو، شرکت در مسابقات مچ اندازی به من پیشنهاد شد و در مسابقات ثبت نام کردم. اولین بار در 12سالگی در مسابقات
مچ اندازی شرق کشور مدال طلا کسب کردم. بعد از پیروزی در مسابقات متوجه استعداد و توانایی‌ام در این رشته شدم. در 13سالگی توانستم یک مدال طلا و یک مدال نقره در مسابقات کشوری کسب کنم . امسال هم پس از کسب دو مدال طلای کشوری ، عضو تیم ملی شدم. در اوایل شهریور امسال در مسابقات آسیایی که در قزاقستان برگزار شد، در رده نوجوانان صاحب 2 مدال نقره شدم و در رده امید،
2 مدال برنز از دست راست کسب کردم. مدتی است در کنار مچ اندازی، به طور حرفه‌ای پاورلیفتینگ (وزنه برداری قدرتی) کار می‌کنم و تا الان در این رشته دو دوره قهرمان کشور شده‌ام.
بازخورد خانواده و اطرافیانت درباره انتخاب رشته مچ اندازی چه بود؟
به نظر من برای شروع حرفه‌ای هر ورزشی به حمایت خانواده نیاز است و پدر و مادر من علاوه بر
حمایت های مالی، وقتی متوجه علاقه‌ام به ورزش‌های قدرتی شدند، من را برای شرکت در کلاس‌ها و مسابقات این رشته‌ها تشویق کردند. اما متاسفانه بعضی از اطرافیان با حضور خانم‌ها در رشته‌های قدرتی مخالف هستند و معتقدند که دختر نباید به فعالیت های ورزشی بپردازد. این سبک نگرش، دیدگاه اشتباهی است و می‌تواند استعدادهای زیادی را از بین ببرد. مسابقات آسیایی امسال، اولین حضور بانوان ما در رشته مچ اندازی بود و ما تمام تلاش‌مان را کردیم تا با وجود سطح بالای مسابقات خودمان را به همه اثبات کنیم.
در آینده چه شغلی را دنبال خواهی کرد؟
اگر در
ورزش از جانب مسئولان حمایت شوم و شغل مرتبط با رشته‌ام وجود داشته باشد؛ قطعا علاوه بر شرکت در مسابقات و کسب مدال‌های بیشتر، به مربیگری در رشته های قدرتی می‌پردازم. اما اگر شاهد بی توجهی مسئولان به این ورزش‌ها باشم، به دنبال رشته
دندان پزشکی می‌روم. چون رشته انتخابی‌ام در دبیرستان علوم تجربی خواهد بود اما هیچ وقت
ورزش را رها نمی‌کنم. آرزو دارم در آینده رکورد حرکت لیفت جهانی بین
بانوان را در جهان به نام خودم ثبت کنم و بتوانم جزو قوی ترین‌ها در رشته خودم باشم.
خیلی از نوجوان ها ممکن است مثل تو در ورزش هایی مستعد باشند و به واسطه شناخته شده نبودن آن رشته‌ها قید استعدادشان را بزنند؛ چه صحبتی با آن‌ها داری؟
ملاک اصلی برای انتخاب هر حرفه‌ای، چه ورزشی و چه غیر ورزشی، باید علاقه باشد. علاقه در پیشرفت نقش موثری دارد اما در رشته‌های ورزشی، شرط کافی نیست و به نظرم در انتخاب رشته ورزشی باید فرم بدن را هم از ملاک های اصلی دانست. برای مثال در رشته مچ اندازی، بعد از تمرین های سخت و مداوم بدنسازی، سرعت، قدرت و تکنیک سه رکن اساسی هستند که لازمه همه این‌ها، داشتن بدنی چابک و قوی است. کسی که به حرفه‌ای علاقه داشته باشد، هرطور شده دنبال علاقه‌اش می‌رود. مثلا در استان من، هنوز تکنیک های مچ اندازی ترویج نیافته است اما من با پیگیری‌های شخصی این تکنیک‌ها را در
تهران آموختم. اگر مطمئن هستید که در رشته‌ای علاقه و استعداد دارید؛ موضوع را با والدین خود درمیان بگذارید و با دلیل و منطق با آن‌ها صحبت کنید. مطمئنا آن‌ها هم همراه و همپای شما خواهند شد.
نویسنده : اشکان محمودی| خبرنگار افتخاری جوانه
-
سه شنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۰ - ۰۴:۰۸:۴۸
-
۳۰ بازديد
-
-
آریا بانو
لینک کوتاه:
https://www.aryabanoo.ir/Fa/News/666155/