بزرگنمايي:

آریا بانو - رکنا / وقتی پزشکی قانونی سلامت روان مرد عصبانی که به خاطر سر و صدای کارگر ساختمانی را کشته بود ،تایید کرد وی پای میز محاکمه ایستاد.
این متهم ادعا کرد در اوج عصبانیت اختیاری بر رفتارش نداشته و ناخواسته مرتکب قتل شده است.
رسیدگی به این پرونده از بیست و چهارم آذرماه سال 98 به دنبال انتقال پیکر نیمه جان یک کارگر ساختمانی به نام اکبر به بیمارستانی در غرب تهران آغازشد . مرد جوانی که وی را به بیمارستان منتقل کرده بود مدعی بود اکبر از بالای ساختمان به پایین سقوط کرده است اما جای چاقو خوردگی روی پهلو و پیشانی وی نمایان بود که شک پزشکان را برانگیخته و ماموران کلانتری 150 تهرانسر در جریان قرار گرفتند .
اکبر تحت عمل جراحی قرارگرفت اما ساعتی بعد به خاطر شدت خونریزی تسلیم مرگ شد و ماموران پلیس برای رازگشایی جنایت به تکاپو افتادند .با تحقیق پلیس از دوستان اکبر و همسایه ها مرد 36 ساله ای به نام مسعود به اتهام درگیری با کارگر ساختمانی ردیابی و بازداشت شد و به قتل اعتراف کرد .
وی گفت کارگر ساختمانی را به خاطر سر و صدا و آوازخوانی کشته است .این مرد در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد و گفت :کارگران در ساختمان روبه رویی خانه مان مشغول به کار بودند. آنها همیشه سر و صدا می کردند .شبها با صدای بلند آواز می خواندند و با هم شوخی می کردند.ظهرها هم همیشه صدای خنده شان به گوشم میرسید .خانواده‌ام در آسایش نبودند. به همین خاطر چند بار به آنها تذکر داده بودم اما بی اعتنا به تذکر من به سر و صداها ادامه می دادند.
وی ادامه داد: آخرین بار اکبر را مقابل خانه دیدم و به او تذکر دادم اما وقتی به من بی اعتنایی کرد با او درگیر شدم و در اوج عصبانیت چند ضربه چاقو به او زدم .همان موقع پدرم او را سوار ماشین کرد و به بیمارستان رساند. من واقعا قصد کشتن او را نداشتم و در اوج عصبانیت کنترلم را از دست دادم.
سپس وکیل وی به دفاع پرداخت و گفت: موکلم به بیماری اعصاب و روان مبتلاست و به همین خاطر هم از خدمت سربازی معاف شده است. تقاضا دارم تا وی برای بررسی دقیق تر سلامت روان به کمیسیون پزشکی قانونی معرفی شود.
با این درخواست مسعود به کمیسیون پزشکی قانونی منتقل شد.
کارشناسان کمیسیون پزشکی قانونی در گزارشی اعلام کردند اگر چه وی به اختلال اعصاب و روان مبتلاست اما این اختلال موجب رافع مسئولیت کیفری نیست و او هنگام ارتکاب جرم جنون نداشته است.
با این اظهار نظر مسعود دیروز بار دیگر در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد.در ابتدای جلسه وکیل اولیا یدم درخواست قصاص را مطرح کرد.
سپس متهم در جایگاه ویژه ‌ایستاد و گفت :کارگر های ساختمانی همیشه سر و صدا می کردند و آرامش را از من و خانواده‌ام گرفته بودند .چند بار به آنها تذکر دادم اما بی فایده بود. ول نمی‌کردند آن روز برای خریدن نان از خانه بیرون رفته بودم که با با اکبر روبه رو شدم و به اواعتراض کردم .من آن روز عصبانی بودم و کنترلی بر رفتار خودم نداشتم .به همین خاطر به روی او چاقو کشیدم و یک ضربه به پهلو و پیشانی او زدم .وقتی کارگر جوان روی زمین افتاد از ترسم به خانه خواهرم فرار کردم اما روز بعد بازداشت شدم.
وی ادامه داد: من از کودکی به بیماری اعصاب و روان مبتلا بودم و به همین خاطر هم از خدمت سربازی معاف شدم .باور کنید هنگامی که چاقو کشیدم قصد کشتن او را نداشتم .من متوجه نبودم چه کاری انجام می دهم.
سپس وکیل وی به دفاع پرداخت و از اولیای دم در خواست تا با توجه به شرایط روحی و روانی متهم از قصاص گذشته کنند.
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.