بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / مشکلی دارم که به تازگی شدت زیادی پیدا کرده است، به خصوص بعد از شیوع کرونا که بیشتر ساعات روز را در خانه هستم. دختری 18 ساله‌ام و مشکلم این است که دچار توهم شده ام. مثلا یکهو می‌بینم یک رتیل روی دیوار است، وقتی پلک می‌زنم، می‌بینم چیزی نیست! بعضی شب‌ها احساس می‌کنم از زیر تختم صدا می‌آید، بعدش زیر تخت را می‌بینم ولی چیزی نیست. نگران خودم شدم چه مشکلی برای من پیش آمده است؟
پاسخ
با توجه به سوال مخاطب گرامی‌مان بهتر است تعریفی صحیح از توهم داشته باشیم و سپس علت‌های احتمالی آن را بررسی کنیم. توهم به معنی ادراک محرکی است که وجود ندارد، مثلا همین مشکلی که مخاطب گرامی بیان کردند، دیدن عنکبوتی روی دیوار که در واقعیت وجود ندارد. این مثال و انواع آن نوع ضعیف‌تری از توهم هستند زیرا فرد پس از مدت کوتاهی بررسی می‌کند و متوجه واقعی نبودن داستان خواهد شد. در نوع شدیدتر فرد باور راسخ دارد که عنکبوت روی دیوار وجود دارد و احتمالا به حضور عنکبوت واکنش هم نشان می‌دهد. با توجه به گفته شما در پیامک ارسالی، این مشکل از قبل وجود داشته و الان شدت گرفته است. پیشنهاد کلی من این است که حتما از درمانگر کمک بگیرید، مخصوصا اگر در خانواده فردی وجود دارد که از این جنس مشکلات دارد.
علت‌های احتمالی و پیشنهادها
ترس‌ها باید بررسی شوند| خیلی وقت‌ها در لایه‌های زیرین توهمات، ترس‌ها وجود دارند. چون فرد ترس از روبه‌رو شدن با بعضی موضوعات را دارد، ترس‌ها به شکل توهم خودشان را نشان می‌دهند که این مسئله نیاز به بررسی کارشناسانه دارد.
کودکی را باید بررسی کنیم| خیلی از ترس‌های ما ریشه در کودکی دارند مثلا کودکی که موقع خواب به والد خود اصرار دارد که او هم در اتاقش بماند و والد هم این کار را انجام می‌دهد، باعث می‌شود کودک تنهایی را تجربه نکند و همواره ترس از تنها ماندن در اتاق را داشته باشد یا اگر کودک مدام کنترل شود و مراقبت بیش از حد داشته باشد. واقعیت این است که پس از گذراندن کودکی، ما بزرگ سالان متفاوتی خواهیم بود. در واقع کودکی که تا به حال زمین نخورده است، در بزرگ سالی هم احتمالا سخت‌تر می‌تواند با ناکامی کنار بیاید.
انفجار انرژی | در زمان کرونا همه ما به علت تخلیه نشدن انرژی‌مان تبدیل به بمب‌هایی از انرژی شده‌ایم که با اندک جرقه‌ای، فورانی از خشم، ترس و ... خواهیم داشت. ممکن است دلیل مشکل شما این باشد.
تفکر مه آلود | در شرایط کنونی خیلی وقت‌ها در خانه هستیم و این کم تحرکی باعث می‌شود فرصت بیشتری برای فکر کردن باشد. ما ناخودآگاه وقتی فعالیتی انجام نمی‌دهیم، مدت طولانی فکر می‌کنیم؛ افکار پاره پاره، پشت سر هم و نامنظم به روان ما آسیب خواهند زد، به خصوص اگر همیشه منفی باشند. در این مواقع می‌توانیم فعالیت‌مان را افزایش دهیم و با ورزش کردن بخشی از این کم‌تحرکی را جبران کنیم تا روان سالم‌تری داشته باشیم.