آریا بانو - در حال حاضر، کودکان در گروه واکسیناسیون قرار ندارند و باتوجه به نگرانی از بروز میوکاردیت (Myocarditis، التهاب عضلات قلب) پس از واکسیناسیون در این گروه سنی، درک، تجزیه و تحلیل خطرات مهم است زیرا عوارض ابتلا به کووید در میان جمعیت جوان همیشه خوش‌خیم نیست. با افزایش موارد کنونی و فصلی بودن ویروس، می‌توان افزایش موارد شدید در پاییز امسال یعنی در زمان بازگشت به مدرسه را انتظار داشت.
بنابراین، چه تدابیری - چه جدید و چه قدیمی - برای اطمینان از بازگشت ایمن به کلاس‌های درس باید انجام دهیم؟
هنگام در نظر گرفتن حمایت از کودکان در مدارس یک رویکرد متعادل، کلیدی است. برای محاسبه خطرات عفونت ویروسی و محافظت از دانش‌آموزان در یک دوره طولانی و کوتاه مدت با واکسیناسیون موردی پیچیده است. اگر واقعا دلتا، گاما، لامبدا یا سایر سویه‌ها در پاییز صعودی باقی بمانند آیا می‌توانیم عفونت را کنترل کنیم؟ آیا این اقدامات برای از بین بردن ترس والدین، معلمان، موسسات و اجتماعات کافی خواهد بود؟ آیا باید راهبردهای اضافی در نظر گرفته شود؟
یکی از این راهبردهایی که برای کنترل بهتر انتقال سارس-کوو-2 (SARS-CoV-2) در مدارس کمتر به آن توجه شده است استفاده از غرغره ضدعفونی‌کننده خوراکی رقیق یا شست‌وشوی دهانی است. مشابه محافظت دوطرفه استفاده از ماسک، درمان با داروی ضدعفونی‌کننده رقیق بی‌خطر و موثر می‌تواند با کاهش انتشار و جلوگیری از عفونت، از دانش‌آموزان بهتر محافظت کند.
اگر کودک بدون علامت باشد این روش درمانی قبل و بعد از مدرسه می‌تواند به‌طور بالقوه از مقدار یا کیفیت ویروس فعال وارد شده به قطرات عفونی / آئروسل‌ها بکاهد و باعث کاهش عفونت شود. از طرف دیگر، اگر کودکی سالم است اما در معرض ویروس قرار دارد ممکن است این درمان پیشگیری کننده باشد و یا حداقل عفونت را کاهش دهد. این ایده‌ها جدید نیستند اما علم داروهای ضدعفونی‌کننده خوراکی و تاثیرات آنها بر پویایی انتقال ویروس طی سال گذشته گام بزرگی در این زمینه برداشته است.

غرغره کردن روشی با قدمت هزاران سال است که پیشینه آن به رومیان باستان، مصری‌ها و چینی‌ها بازمی‌گردد و در آسیا، فرهنگ پیشرفته‌تری در مورد غرغره کردن و تاثیرات سرشار آن وجود دارد. در اوایل هزاره کنونی گروهی از پزشکان ژاپنی تحت عنوان «محققان بزرگ سرما» بررسی تاثیر غرغره بر روی عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی و بیماری‌های مشابه آنفلوآنزا را آغاز کردند. آنچه آنان و محققان دیگر یافتند، قابل توجه است. مجموعه آزمایش‌های کنترل شده تصادفی این عقیده را پشتیبانی می‌کند که غرغره با موادی مانند آب، چای سبز و پوویدون آیوداین (PVI) ممکن است در واقع از بروز این بیماری‌ها بکاهد.
جالب اینجاست که غرغره آب ممکن است پروتئازهای حلقی را که برای عفونت ویروسی حیاتی هستند، کاهش دهد و کلر موجود در آب لوله‌کشی از غلظت کافی برای غیرفعال‌سازی ویروس‌ها برخوردار است. از غرغره‌های دهانی می‌توان برای پیشگیری و درمان پوسیدگی دندان و بیوفیلم‌های سخت نیز استفاده کرد. در یک مطالعه مهم که در ژاپن انجام شد کودکان دبیرستانی شهر یاماگاتا که به‌طور مداوم PVI رقیق را به مدت سه ماه در طول زمستان غرغره می‌کردند، غیبت کمتر از سرماخوردگی و آنفلوانزا را گزارش کردند.
میزان اطلاعات علمی ارائه شده طی بیماری همه‌گیر کووید-19 فوق‌العاده بوده است. قطعا غرغره کردن سودمند بوده است زیرا دانشمندان و پزشکان ناامیدانه به دنبال راه‌هایی برای تقویت مکانیسم کنترل عفونت بودند و گزارش‌های متعدد درون‌کشتگاهی (in-vitro) اثر مواد دارویی فعال غرغره در برابر سارس-کوو-2 را برجسته کرده‌اند. تفاوت این زمان این است که این مطالعات در آزمایش‌های بالینی با مقیاس کوچکتر انجام می‌شود.
از بین تمام مواد دارویی فعال مورد مطالعه شاید بهترین داده‌ها مربوط به PVI رقیق باشد که میکروب‌کشی آن با سال‌ها داده از قابلیت ضدعفونی کردن بافت‌های انسانی و از بین بردن سرایت‌های قابل گسترش همه‌گیر، پشتیبانی شده است. این ماده بی‌خطر و در فهرست داروهای سازمان بهداشت جهانی قرار گرفته است که در مقاومت ضدمیکروبی نقشی ندارد البته نکته مهم این است که استفاده از آن برای تغییر جمعیت سالم و حمایتی میکروبیوم شناخته شده نیست. آزمایش‌های بالینی مستقل در تنظیم کووید-19 فعال نشان داده است که تجویز PVI رقیق باعث کاهش کمی RNA ویروس، بار ویروسی عفونی، ویروس فعال در مایع دهان و قطرات تنفسی شده و پاکسازی ویروس را تسریع کرده و از عفونت محافظت می‌کند.

از ابتداء این بیماری همه‌گیر، ایده شست‌وشوی دهانی با داروهای ضدعفونی کننده ایمن و موثر مورد توجه قرار گرفته است اما فاقد داده‌های پشتیبانی‌کننده بود. با توجه به ارائه گزارش‌های در حال گسترش برای اطلاع‌رسانی بهتر، شواهد حاکی از آن است که استفاده از داروهای ضدعفونی‌کننده خوراکی رقیق ممکن است روشی ایمن برای کاهش انتقال ویروس باشد.
کارآزمایی‌های بالینی مبتنی بر غرغره در مقیاس نسبتا کوچک، آنها را در برابر انتقادات عملکرد ضعیف و کمبود قدرت آسیب‌پذیر می‌کند. در حالی که آزمایش‌های کنترل شده تصادفی در مقیاس بزرگ فقدانی در این زمینه است اما از سایر انواع و شواهد هنوز می‌توان مواردی را جمع‌آوری کرد، به‌ویژه هنگامی که هزاران سال تجربه مطلوب داشته باشید و برای نیاز بالینی طی یک بیماری همه‌گیر اجرا شود.
این روش کم هزینه و ایمن در پیشگیری از ابتلا به بیماری یعنی غرغره یا شست‌وشوی دهانی با اصل احتیاط و سوگند بقراط مطابقت دارد و این مورد در ترکیب با سایر اقدامات بهداشت عمومی شاید یک مداخله ایده‌آل برای کودکان آسیب‌پذیر هنگام بازگشت به مدرسه باشد و ممکن است تعادل درستی بین انجام دادن کاری و انجام هیچ کاری برای نشان دادن این که ما هنوز در حال تفکر، تکامل و در نظر گرفتن هستیم و نه سقوط در همان الگوهای واکنشی که در نهایت منجر به تعطیلی مدارس شد، برقرار کند.