بزرگنمايي:

آریا بانو - باشگاه خبرنگاران / هدف یکی از شرایط موثری است که موجب بر انگیختن کودک و نوجوان به یادگیری می‌شود. وقتی کودک یا نوجوان به خوبی بداند که هدف از آموختن درس و یا هنر و یا رشته ورزشی چیست، علاقه‌ او به یادگیری افزایش پیدا می‌کند و تلاش او نیز بیشتر می‌شود. البته باید گفت که والدین نباید بنا به خواست خود یا بر پایه هوس، هدف‌های دشوار و ناممکن را برای فرزندشان تحمیل کنند، زیرا در چنین شرایطی او با شکست مواجه خواهد شد.
آسیه اناری روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه درباره بهبود یادگیری کودک و نوجوان گفت: به طور کلی مهم‌ترین و موثرترین کاری که والدین برای یادگیری کودک یا نوجوان باید انجام دهند، ایجاد انگیزه در اوست. اگر فرزند بخواهد با اجبار و تنش چیزی را یاد گیرد، مقاومت خواهد کرد و یاد نمی‌گیرد.
وی در ادامه بیان کرد: این نکته بسیار مهم است که کودک همراه والدین باشد. با انتخاب معلم مناسب می‌توان همراهی را ایجاد کرد. معلمی که بداخلاق نباشد، کودک را سرکوب نکند، به کودک فضا دهد و برای جبران اشتباهات کودک فرصتی قائل باشد، نقش بسزایی در رشد او دارد.
این روانشناس گفت: دومین نکته این است که والدین بهتر است که اهل یادگیری چیز‌های جدید باشند. زمانی که کودک ببیند پدر و مادرش برای یادگیری موضوعی تمرین می‌کنند، تاثیر زیادی بر او گذاشته و انگیزه اش بیشتر می‌شود. حال اگر فرزند ببیند پدر و مادرش دنبال چیز‌های جدید نیستند، انگیزه و علاقه ای برای یادگیری در او ایجاد نخواهد شد.
این روانشناس گفت: نقش یادگیری در همه صحنه‌های زندگی نمایان است. یادگیری تنها آموختن مهارتی خاص با مطالب درسی نیست؛ بلکه در رشد هیجانی، رشد شخصیتی، تعامل اجتماعی انسان دخالت دارد. فرد یاد می‌گیرد که از چه چیزی بترسد، چه چیزی را دوست بدارد و کجا چگونه رفتار کند.
اناری در ادامه افزود: سومین مسئله این است، آیا موضوعی که والدین به کودک برای یادگیری تاکید می‌کنند، جزء علایق و استعدادهایش است یا خیر. اگرموضوعی، مورد استعداد و علاقه‌های فرزند نباشد نمی‌توان او را مجبور به یادگرفتن کرد. باید زمینه و شرایط را برای کودک و نوجوان ایجاد کرد و با فراهم کردن شرایط اجازه داد که تجربه کند و نباید اجبار و زور به کار گرفته شود.
وی تصریح کرد: بسیاری از بچه‌ها مخصوصا در سنین نوجوانی، به یک موضوعی علاقه مند می‌شوند برای مثال می‌خواهند نواختن سازی را یاد بگیرند و بعد ممکن است رهایش کنند. پدر و مادر از این موضوع بسیار شاکی می‌شوند و این را مسئله منفی می‌دانند و فرزند را سرزنش می‌کنند. به خاطر عوض کردن رشته مورد علاقه و چیزی که فرزند دارد یاد می‌گیرد نباید سرزنش کرد، این مسئله نشان دهنده‌ پویایی فکری او است و می‌تواند تصمیم گیرد.
این روانشناس خاطرنشان کرد: مسئله دیگری که باید به آن اشاره کرد، والدین به خاطر یاد نگرفتن، نباید فرزند خود را از حقوق طبیعی اش محروم کنند. یعنی والدین نباید فرزند خود را به خاطر ضعف در یادگیری درس، تنبیه سفت و سخت کنند.
وی ادامه داد: اگر قرار باشد سر مسائلی مانند درس، فرزند تنبیه شود باید والدین از قبل به او بگویند، مثلا اگر نمره درست زیر 17 باشد حق بیرون رفتن با دوستانت را نداری و یا یک روز از تبلت استفاده نمی‌کنی و... والدین نباید وقتی به فرزند از قبل این موضوع را طی نکرده اند و عملکرد خوبی نداشتند را تنبیه کنند.
وی افزود: تمرکز داشتن دانش آموزان بسیار ضروری است. تنها راه برای آموختن، تمرکز داشتن بر آن موضوع است، دانش آموزان باید این نکته را بدانند که موقع یادگرفتن درس اگر به موسیقی پر سرو صدا گوش دهند یا خیالبافی کنند یا به چیز‌های نامربوط به درس فکر کنند، چیزی یاد نمی‌گیرند.
اناری تاکید کرد: با کودک و نوجوان نباید قهر کرد، این مسئله بسیار مهمی است. از همه مهم‌تر به استعدادیابی فرزندان نیز توصیه می‌شود. والدین آگاه باشند، فرزندان به چیز‌هایی که علاقه‌مند هستند آن‌ها را به کلاس‌های متفاوت ثبت نام کنند.
این روانشناس در پایان گفت: اگر فرزندی در زمینه یادگیری مشکل داشت و با ایجاد انگیزه، فضا و معلم خوب پیشرفتی حاصل نشد حتما باید تست‌های اختلالات یادگیری و تست‌های عدم توجه و تمرکز دهند تا والدین متوجه شوند، مسئله بنیادی در او وجود ندارد. در غیر این صورت با فراهم کردن محیط یادگیری درست و مناسب فرزند پیش می‌رود و چیز‌های جدیدی را یاد می‌گیرد.
این روانشناس گفت: احترام به هوش‌ فردی و سبک‌های یادگیری به این معنا است که انواعی از راه‌های مختلف برای یادگیری را به فرزندتان ارائه دهید. در واقع برای آموزش هر مطلبی می‌توان با شیوه‌ای که به هوش اصلی ارتباط دارد به خوبی عمل کرد. توجه به نقاط قوت کودک سبب افزایش کارایی و سرعت آموزش مهارت‌های مختلف می‌شود و در کودک نوعی علاقه به یادگیری پدید می‌آورد که همواره همراه او خواهد ماند.