آریا بانو - بنا به هر دلیل خیلی از والدین دوست دارند حرف اول اسم فرزندشان شروع شده با حرف خاصی باشد. به همین دلیل است که به دنبال لیست هایی از اسامی مانند اسم پسر با الف ، اسم دختر با الف ، اسم دختر با ب یا … هستند. از این رو ما این مطلب را برای آن دسته از والدینی تهیه کرده ایم که به دنبال اسامی دخترانه شروع شده با حرف ب هستند؛ با ما همراه باشید.
لیست کامل اسم دختر با ب
باختر /baakhtar/
معنی: مغرب، (در پهلوی) ستاره
ریشه: فارسی
بادام /baadaam/
معنی: نام میوه‌ای کوچک و کشیده با دو پوسته که یکی نرم و سبز بوده و دیگری سخت و چوبی است
ریشه: فارسی
بادامک /baadaamak/
معنی: بادام کوچک، نوعی درخت بادام
ریشه: فارسی
بادون /baadun/
معنی: صحرا نشینان
ریشه: عربی – قرآن
باران /baaraan/
معنی: قطره‌های آب که بر اثر مایع شدن بخار آبِ موجود در جو زمین ایجاد می‌شود
ریشه: فارسی
بارانک /baaraanak/
معنی: نام درختی است
ریشه: فارسی
بارد /baared/
معنی: سرد و خنک
ریشه: عربی – قرآن
بارلی /baarli/
معنی: بار(فارسی) + لی (ترکی) = میوه دار، سودمند
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
بارنک /baarenak/
معنی: نام درختی است (بارانک)
ریشه: فارسی
باروشه /baaroshe/
معنی: بادبزن
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
باری /baari/
معنی: از اسماءحسنی به معنی آفریدگار
ریشه: عربی – قرآن
بازغا /baazegha/
معنی: تابان
ریشه: عربی – قرآن
باسا /baasaa/
معنی: نیرو، قوت
ریشه: عربی – قرآن
باستیان /baastiaan/
معنی: بردبار، شکیبا
ریشه: بین المللی – فرانسوی
باسقات /baaseghaat/
معنی: بلند بالا (جمع)
ریشه: عربی – قرآن
باغداگل /baaghdaagol/
معنی: گلی در باغ، باغ گل، کنایه از دختر زیبا
ریشه: فارسی
بافرین /beaafarin/
معنی: بآفرین، لایق تحسین و تشویق، درخور آفرین
ریشه: فارسی
باق /baagh/
معنی: پایدار، ماندنی
ریشه: عربی – قرآن
باقیات /baaghiyaat/
معنی: ماندنی ها
ریشه: عربی – قرآن
باقیه /baaghiye/
معنی: عمل صالح، آن که یا آنچه وجود دارد، موجود، پاینده، پایدار (مونث باقی)
ریشه: عربی
بال /baal/
معنی: حال و کار، سرانجام
ریشه: عربی – قرآن
بالغ /baalegh/
معنی: رسیده، رساننده
ریشه: عربی – قرآن
بالنده /baalande/
معنی: آن که یا آنچه در حال رشد یا ترقی و پیشرفت است
ریشه: فارسی
بالیده /baalide/
معنی: رشد و نمو کرده
ریشه: فارسی
بالین /baalin/
معنی: کمکی دیوار و ستون، چوبی که ‏پشت در نهند، کلون
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
بامک /baamak/
معنی: بامداد، صبح
ریشه: فارسی
بامی /baami/
معنی: درخشان، لقب شهر بلخ صفت شهر اوشیدر
ریشه: زبان باستانی – اوستا
بامین /baamin/
معنی: نام روستایی در نزدیکی هرات
ریشه: زبان باستانی – اوستا
بانو /baanoo/
معنی: خانم، کلمه احترام درباره بانوان
ریشه: فارسی
بانواز /baanavaaz/
معنی: باخبر ساختن مردم با صدای بلند
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
بانوگشسب /baanoogashb/
معنی: نام دختر رستم زال، زن گیو و مادر بیژن
ریشه: فارسی
باهره /baahere/
معنی: مونث باهر، ظاهر، آشکار
ریشه: عربی
باوان /baavaan/
معنی: خانه‌ی پدری، جگر گوشه و عزیز
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
باور /baavar/
معنی: مجموعه اعتقادهایی که در یک جامعه مورد پذیرش قرار گرفته است، حالت یا عادتی که باعث اعتقاد یا یقین انسان می‌شود
ریشه: فارسی
بت آرا /botaaraa/
معنی: آرایش دهنده بت، کنایه از زن زیباروی
ریشه: فارسی
بتسابه /betsaabe/
معنی: دختر، سوگند، نام همسر داوود (ع) و مادر سلیمان (ع)
ریشه: عبری
بتی /beti/
معنی: مخفف الیزابت
ریشه: بین المللی – انگلیسی

اسم دختر با ب باکلاس
بحار /behaar/
معنی: دریاها
ریشه: عربی – قرآن
بحر /bahr/
معنی: دریا
ریشه: عربی – قرآن
بحیرا /bohayraa/
معنی: زاهدی که پیامبررا شناخت
ریشه: عبری
بحیره /bahire/
معنی: شتری که پنجمین زایمانش نر باشد
ریشه: عربی – قرآن
بخت آفرید /bakhtaafarid/
معنی: آفریده بخت و اقبال
ریشه: فارسی
بخشادخت /bakhshaadokht/
معنی: دختر بخشنده
ریشه: فارسی
بخشایش /bakhshaayesh/
معنی: گذشت و چشم پوشی کردن از گناه یا کار نادرست کسی، عفو، رأفت، رحمت و شفقت (اسم مصدر از بخشودن و بخشاییدن)
ریشه: زبان باستانی – اوستا
بخشنده /bakhshande/
معنی: آنکه چیزی را بی آنکه عوضی بخواهد میبخشد، عطا کننده (صفت فاعلی از بخشیدن)
ریشه: فارسی
بخشین /bakhshin/
معنی: بخشیدن، آمرزیدن
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
بدرالزمان /badrozamaan/
معنی: ماه زمانه، ماه روی روزگار، (به مجاز) زیباروی زمانه
ریشه: عربی
بدرالسادات /badrosaadaat/
معنی: ماه تمام سادات
ریشه: عربی
بدرالملوک /badrolmoluk/
معنی: ماه تمام و کامل پادشاهان
ریشه: فارسی
بدری /badri/
معنی: بارانی که پیش از زمستان ببارد، بارانی که پیش از سرما بیاید، بدر بودن، ماه تمام و دو هفته بودن، حالت ماه دو هفته
ریشه: عربی
بدن گل /badangol/
معنی: آن که بدنی لطیف و زیبا
ریشه: فارسی
بدو /badv/
معنی: بادیه نشینان، بیابان
ریشه: عربی – قرآن
بدیعه /badie/
معنی: مؤنث بدیع
ریشه: عربی
برجیس /berjis/
معنی: سیاره مشتری، چشمه آفتاب و زهره و ماه، هرمز، زئوس
ریشه: فارسی
برد /bard/
معنی: تگرگ، خنک
ریشه: عربی – قرآن
بردبار /bordbaar/
معنی: شکیبا، با حوصله
ریشه: فارسی
برزآفرید /barzaafarid/
معنی: آفریده با شکوه، نام مادر فرود
ریشه: فارسی
برسادخت /barsaadokht/
معنی: دختر دلیر و نیرومند
ریشه: فارسی
برسومه /barsoomeh/
معنی: برسم، شاخه‌های گیاه
ریشه:
برشید /barshid/
معنی: بر(میوه) + شید (خورشید)، میوه خورشید
ریشه: فارسی
برفانک /barfaanak/
معنی: پرنده کوچک صحرایی، برف بانو
ریشه: اقوام ایرانی – گیلکی
برفین /barfin/
معنی: برفی، از جنس برف، سفید مانند برف، (به مجاز) زیبا چهره
ریشه: فارسی
برکات /barakaat/
معنی: برکت ها
ریشه: عربی – قرآن
برکت /barekat/
معنی: فراوانی و بسیاری و رونق، خجستگی، یمن، مبارک بودن، نعمت های موجود در طبیعت، چنان که نان
ریشه: عربی
برگ /borg/
معنی: ابرو
ریشه: فارسی
برنادخت /bornaadokht/
معنی: دختر جوان توانا و خوب
ریشه: فارسی
برهون /barhun/
معنی: هاله، خرمن ماه
ریشه: فارسی

اسم دختر با ب ایرانی اصیل
بروج /boruj/
معنی: دژها، برجها، قصرها
ریشه: عربی – قرآن
برومند /boroomand/
معنی: خوش قامت، نام مادر بابک خرمدین
ریشه: فارسی
بریا /bariyaa/
معنی: واژه ایکاش
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
بریار /beryaar/
معنی: قرار، عهد
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
بریه /baryyah/
معنی: آفریدگان
ریشه: عربی – قرآن
بریوان /barivaan/
معنی: شیردوش، زن یا دختری که در شیردوشگاه شیر گوسفندان را می‌دوشد
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
بساط /basaat/
معنی: زیرانداز
ریشه: عربی – قرآن
بسامه /basaame/
معنی: مونث بسام
ریشه: عربی
بسمه /basme/
معنی: نام دختر اسماعیل (ع)
ریشه: عبری
بسیمه /basime/
معنی: مونث بسیم
ریشه: عربی
بشارت /beshaarat/
معنی: خبر خوش، مژده، مژده دادن، مژده آوردنف (در ادبیات عرفانی) بشارت به وصل حبیب به سوی حبیب است
ریشه: عربی
بشرا – بشری /boshra/
معنی: بشارت، مژده، مژدگانی؛ از واژه‌های قرآنی
ریشه: عربی
بصر /basar/
معنی: قوه بینائی، چشم
ریشه: عربی – قرآن
بصل /basal/
معنی: پیاز
ریشه: عربی – قرآن
بصیرا /basiraa/
معنی: منسوب به بصیر، منتسب به دانایی، (به مجاز) دختری که بینا و دانا باشد
ریشه: عربی
بصیرت /basirat/
معنی: بینایی، (به مجاز) آگاهی داشتن از امری و جزئیات آن را در نظر داشتن، آگاهی و دانایی، (در تصوف) نیروی باطنی که سالک با آن حقایق و باطن امور و اشیا را در می‌یابد
ریشه: عربی
بطانه /betaane/
معنی: همدلی
ریشه: عربی – قرآن
بطش /batsh/
معنی: قدرت، با شدت گرفتن
ریشه: عربی – قرآن
بطن /batn/
معنی: اندرون، نهان
ریشه: عربی – قرآن
بعیر /baeer/
معنی: شتر
ریشه: عربی – قرآن
بقعه /boghe/
معنی: جایگاه
ریشه: عربی – قرآن
بقل /baghal/
معنی: سبزی
ریشه: عربی – قرآن
بقیه /baghiye/
معنی: یادگار، بازنهاده
ریشه: عربی – قرآن
بلا /bellaa/
معنی: زیبا
ریشه: بین المللی – ارمنی
بلاد /belaad/
معنی: شهرها
ریشه: عربی – قرآن
بلاغ /belaagh/
معنی: پیام رسانی، پند و پیام، تبلیغ
ریشه: عربی – قرآن
بلد /balad/
معنی: شهر
ریشه: عربی – قرآن
بلقیس /belgheys/
معنی: ملکه شهر سبا که در روایات نام همسر حضرت سلیمان (ع) است (پیشینه و ریشه نام بلقیس به درستی دانسته نیست، برخی آن را برگرفته از واژه احتمالا یونانی pallaxis، به معنای دختر باکره یا همخوابه دانسته‌اند و برای آن معادل‌هایی در زبان‌های آرامی وعبری برشمرده و بعضی ریشه‌ یونانی آن را به معنای نوعی آلت موسیقی دانسته‌اند و معادل‌هایی در زبان سومری، اَکَدیِ بابلی ولاتین برای آن برشمرده‌اند. همچنین برخی بر این عقیده‌اند که نام بلقیس از واژه اوستایی pairika در دوره هخامنشیان است که بعدها در فارسی به صورت پری درآمده است. در هر صورت اینان متفق‌اند که این واژه وارد زبان عبری شده و در عربی به صورت بلقیس درآمده است.
ریشه: عبری

اسم دختر ایرانی با ب
بلگا /belgaa/
معنی: حکیم و دانشمند
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
بلواژ /belvaazh/
معنی: آبگینه
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
بلوت /baloot/
معنی: درخت سودبخش
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
بلور /bolur/
معنی: معرب از یونانی، آبگینه صاف و شفاف، نوعی شیشه
ریشه: عربی
بلورین /bolurin/
معنی: بلوری، به شکل بلور، ساخته شده از بلور، (به مجاز) شفاف و درخشان مانند بلور
ریشه: عربی
بلوط /baloot/
معنی: گیاهی درختی و جنگلی که میوه آن خوراکی است
ریشه: فارسی
بلیغ /baligh/
معنی: رسا
ریشه: عربی – قرآن
بلیغه /balighe/
معنی: زن زبان آور و چیره زبان
ریشه: عربی
بمانی /bemaani/
معنی: نامی که با آن طول عمر کودک را بخواهند
ریشه: فارسی
بناء /benaa/
معنی: سر پناهی
ریشه: عربی – قرآن
بنت الهدی /bentolhodaa/
معنی: دختر هدایت شده
ریشه: عربی
بنفشه /banafshe/
معنی: نام گل، (به مجاز) مو، زلف، در اصطلاح شاعرانه بنفشه یا دسته‌ گل بنفشه تداعی کننده زلف آشفته یا مجعّد یا جعد گیسوی یار، نزد شاعران است
ریشه: فارسی
بنیتا /benitaa/
معنی: دختر بی همتای من
ریشه: فارسی
به آفرید /behaafarid/
معنی: خوب آفریده، خوش سیما، خوش منظر، در شاهنامه خواهر اسفندیار، که ارجاسپ تورانی او را زندانی کرده بود و اسفندیار آزادش کرد
ریشه: فارسی
به آیین /behaaeen/
معنی: دارای آیین بهتر
ریشه: فارسی
به خاتون /behkhaatoon/
معنی: بهترین بانو
ریشه: فارسی
به گل /behgol/
معنی: مرکب از به (زیباتر) + گل
ریشه: فارسی
بهار /bahaar/
معنی: فصل اول سال
ریشه: فارسی
بهار دخت /bahaardokht/
معنی: دختر بهار
ریشه: فارسی
بهارا /bahaaraa/
معنی: بهار
ریشه: فارسی
بهاران /bahaaraan/
معنی: هنگام بهار، موسم بهار، (به مجاز) زیبا و با طراوت
ریشه: فارسی
بهاراندام /bahaarandaam/
معنی: خوش اندام، زیبا اندام، متناسب
ریشه: فارسی
بهارآفرین /bahaarafarin/
معنی: آفریننده بهار
ریشه: فارسی
بهاربانو /bahaarbaanoo/
معنی: بانوی جوان و زیبا
ریشه: فارسی
بهاررخ /bahaarrokh/
معنی: آن که چهره‌ای زیبا و شاداب چون بهار دارد
ریشه: فارسی
بهارک /bahaarak/
معنی: به معنای مانند بهار، همچون بهار، (به مجاز) زیبا با طراوت
ریشه: فارسی
بهارگل /bahaargol/
معنی: گلی که در بهار می‌روید
ریشه: فارسی
بهارناز /bahaarnaaz/
معنی: موجب فخر و نازش بهار
ریشه: فارسی
بهاره /bahaareh/
معنی: مربوط به بهار، به عمل آمده در بهار، منسوب به بهار
ریشه: فارسی
بهارین /bahaarin/
معنی: منسوب به بهار، بهاری
ریشه: فارسی
بهان /behaan/
معنی: خوبان، نیکان
ریشه: فارسی
بهاندخت /behaandokht/
معنی: دختر خوبان
ریشه: فارسی
بهانه /bahaane/
معنی: دلیل، علت
ریشه: فارسی
بهاور /bahaavar/
معنی: گرانبها، پر ارزش، مرکب از بها (ارزش) + پسوند دارندگی
ریشه: فارسی
به‌آفرین /behaafarin/
معنی: نیک آفریده شده
ریشه: فارسی
به‌آیین /behaaein/
معنی: دارای آیین بهتر
ریشه: فارسی
بهتا /behtaa/
معنی: مرکب از به (بهتر، خوبتر) + تا (یار، همتا)
ریشه: فارسی
بهدخت /behdokht/
معنی: دختر نیکو ، بهترین دختر
ریشه: فارسی
بهدیس /behdis/
معنی: مانند به (به میوه ای خوش عطر و بو)
ریشه: فارسی
بهرانه /behraane/
معنی: مرکب از بهر (فایده، سود) + انه (پسوند نسبت)
ریشه: فارسی
بهرخ /behrokh/
معنی: نیک چهره
ریشه: فارسی
بهرو /behroo/
معنی: خوبرو، نیک منظر، دختر زیبا، خوش چهره
ریشه: فارسی
بهسا /behsaa/
معنی: (به + سا (پسوند شباهت)) نیک چون خوبان و نیکان
ریشه: فارسی
بهسان /behsaan/
معنی: مانند خوب، بمانند نیک
ریشه: فارسی
بهشت /behesht/
معنی: پردیس، بهترین
ریشه: فارسی
بهشید /behshid/
معنی: تابناک و دارای فروغ و روشنایی
ریشه: فارسی
بهکامه /behkaame/
معنی: مرکب از به (بهتر، خوبتر) + کامه (آرزو)
ریشه: فارسی
بهمن دخت /bahmandokht/
معنی: دختری که در بهمن به دنیا آمده، دختر بهمن
ریشه: فارسی

اسم دختر با ب جدید و دلنشین
بهناز /behnaaz/
معنی: از نام های برگزیده
ریشه: فارسی
بهنانه /behnaane/
معنی: زن خوشبو، نرم گفتار، خندان
ریشه: عربی
بهنگار /behnegaar/
معنی: خوب چهره، نیکو صورت
ریشه: فارسی
بهنواز /behnavaaz/
معنی: مهربان‌ترین فرد، دختر مهربان، مرکب از به و نواز که به ترتیب به معنای بهترین و اسم فاعلی مرخم نوازنده به معنای نوازش کننده و مهربان است
ریشه: فارسی
بهنوش /behnoosh/
معنی: نیکوترین نوشیدنی
ریشه: فارسی
بهی /behi/
معنی: خوبی، نیکی، نیکویی، تندرستی، سلامت، نیکبختی، سعادت (این کلمه چنانچه بَهی تلفظ شود به معنی زیبا، نیکو و خوب است)
ریشه: فارسی
بهیج /bahij/
معنی: خرم، سرور آور
ریشه: عربی – قرآن
بهین بانو /behinbaanoo/
معنی: مرکب از بهین (بهترین) + بانو
ریشه: فارسی
بهین دخت /behindokht/
معنی: مرکب از بهین (بهترین) + دخت (دختر) نام دختر ایرانی
ریشه: فارسی
بهینه /behine/
معنی: بهترین، خوبترین
ریشه: فارسی
بهیه /behiye/
معنی: تابان، روشن، فاخر، شکوهمند، زن نیکو، خوب، گزیده
ریشه: عربی
بوته /booteh/
معنی: گیاه، ساقه جوان
ریشه: فارسی
بوختار /bookhtaar/
معنی: از نام های برگزیده
ریشه:
بوران /buraan/
معنی: سرخ، گلگون، سرمای سخت، توفان به همراه باران
ریشه: فارسی
بوران دخت /buraandokht/
معنی: دخترزیبای سرخ چهره، دختر خسرو پرویز، که به پادشاهی رسید
ریشه: فارسی
بوژنه /buzhne/
معنی: شکوفه، غنچه اسم دختر
ریشه: فارسی
بوستان /boostaan/
معنی: بستان، باغ و گلزار
ریشه: فارسی
بویه /booieh/
معنی: آرزو
ریشه: فارسی
بی بی /bibi/
معنی: خانم خانه، خاتون، کدبانو، بانوی محترم
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
بی بی گل /bibigol/
معنی: بی بی (ترکی) + گل (فارسی)، بی بی عنوانی احترام آمیز برای زنان سالخورده
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
بی بی ماه /bibimaah/
معنی: بی بی (ترکی) + ماه (فارسی)
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
بی بی ناز /bibinaaz/
معنی: بی بی (ترکی) + ناز (فارسی)
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
بیت /bayt/
معنی: مسکن، خانه کعبه
ریشه: عربی – قرآن
بیتا /bitaa/
معنی: بی مانند، بی همتا، یکتا
ریشه: فارسی
بیدار /bidaar/
معنی: هشیار و سرزنده
ریشه: فارسی
بیدگل /bidgol/
معنی: نام شهری از بخش آران شهرستان کاشان
ریشه: فارسی
بیژه /bizhe/
معنی: ویژه، خالص
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
بیض /bayz/
معنی: سپیدها
ریشه: عربی – قرآن
بیضاء /bayza/
معنی: سپید و درخشان
ریشه: عربی – قرآن
بیع /bay/
معنی: خرید و فروش، معابد مسیحی
ریشه: عربی – قرآن
بیکژ /bikezh/
معنی: هموار، صاف
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
بینا /binaa/
معنی: روشن، دل آگاه
ریشه: فارسی
بینات /bayenaat/
معنی: دلایل آشکار
ریشه: عربی – قرآن
بی‌نظیر /binazir/
معنی: بی‌مانند، بی‌همتا
ریشه: عربی
بیوگ /biyoog/
معنی: عروس، ویوگ
ریشه: فارسی
سخن آخر
در این مطلب فهرستی کامل از اسم دختر با ب را ملاحظه کردید؛ به نظر شما زیباترین اسم دختر با ب کدام است؟ آیا اسم دختر با ب سراغ دارید که در این مطلب جا افتاده باشد؟ در پایین همین مطلب نظرات خود را ثبت کنید.
همچنین شما می توانید مطلب اسم پسر با ب (فهرست اسامی پسرانه شروع شده با حرف ب) را نیز برای روز مبادا از نظر بگذرانید! شاید مسافر کوچک شما پسر بود!