بزرگنمايي:

آریا بانو - یک مطالعه از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد نشان داد، کودکان در معرض خطر پس از شرکت در یک برنامه درسی ذهن آگاهی در مدارس ابتدایی خود، بیش از یک ساعت در شب می‌خوابند.
این تحقیق در تاریخ 6 ژوئیه در مجله پزشکی بالینی خواب منتشر شد. این مطالعه برای اولین بار است که از تکنیک‌های پلی سومنوگرافی که فعالیت مغز را اندازه گیری می‌کنند، برای ارزیابی نحوه آموزش ذهن آگاهی در مدرسه در خواب کودکان استفاده می‌شود. این برنامه درسی به کودکان می‌آموزد که چگونه با تمرکز توجه خود بر وضعیت فعلی استراحت و کنترل استرس داشته باشند، اما به آن‌ها در مورد چگونگی خواب بیشتر آموزش داده نشده است.
دکتر روت اوهارا، متخصص خواب و استاد روانپزشکی و رفتاری و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: کودکانی که برنامه درسی دریافت کردند، به طور متوسط 74 دقیقه بیشتر از هر شب می‌خوابند. این یک تغییر بزرگ است.
حرکت سریع چشم که شامل خواب دیدن است و به تحکیم خاطرات کمک می‌کند، همچنین در کودکانی که این تکنیک‌ها را یاد گرفته‌اند، طولانی‌تر می‌شود.
اوهارا گفت: آن‌ها تقریبا نیم ساعت خواب REM داشتند. این واقعا چشمگیر است. شواهد نظری، حیوانی و انسانی نشان می‌دهد که این یک مرحله بسیار مهم از خواب برای رشد عصبی و عملکرد شناختی و عاطفی است.
کودکان در این مطالعه در دو جامعه کم درآمد و در درجه اول اسپانیایی زبانان در منطقه خلیج سانفرانسیسکو زندگی می‌کردند. یک جامعه مداخله را دریافت کرد. دیگری به عنوان شاهد بود. هر دو دارای میزان بالایی از جرم و خشونت بودند و خانواده‌ها با عوامل استرس زا مانند ناامنی غذایی و مسکن ناپایدار شلوغ روبه‌رو بودند.
ویکتور کارین و جان آ. ترنر، اساتید روانپزشکی کودک و نوجوان گفتند: این شرایط یک دستورالعمل برای خواب کم است. کاریون، کارگردان برنامه استرس و انعطاف پذیری زودرس استنفورد، این مطالعه را برای کمک به جوانان در مدیریت اثرات زندگی در یک محیط پرتنش آغاز کرد. توانایی در خواب بهتر کودکان در معرض خطر فقط این نیست که به آن‌ها بگویید بیشتر بخوابند یا ساعت‌های خواب منظم را حفظ کنند.
کارین گفت: برای خوابیدن باید آرام باشید، اما آن‌ها این تجربه آرامش را ندارند؛ آن‌ها احساس امنیت نمی‌کنند و ممکن است شب‌ها کابوس و ترس داشته باشند.
برنامه درسی مطالعه شامل آموزش در جلب توجه فرد به زمان حال بود. تمرینات شامل تنفس آهسته و عمیق و حرکت مبتنی بر یوگا بود. مربیان یوگا و معلمان کلاس هفته‌ای دو بار، به مدت دو سال، در همه مدارس ابتدایی و راهنمایی جامعه‌ای مورد مطالعه، برنامه درسی را آموزش می‌دادند. مربیان به کودکان یاد می‌دهند که استرس چیست و آن‌ها را به استفاده از این روش‌ها برای کمک به آن‌ها در استراحت و آرامش تشویق می‌کنند، اما آن‌ها هیچ گونه دستورالعمل در مورد تکنیک‌های بهبود خواب مانند حفظ وقت ثابت برای خواب را نمی‌دهند.
مربیان از برنامه درسی قدرت خالص که توسط یک سازمان غیرانتفاعی به نام PureEdge تهیه شده استفاده کردند که به دو زبان اسپانیایی و انگلیسی به صورت رایگان در دسترس مدارس است.
از بین بیش از 1000 دانش آموز کلاس سوم و پنجم که در این مطالعه شرکت داشتند، محققان 58 کودک را که برنامه درسی دریافت کردند و 57 کودک را از گروه کنترل برای سه ارزیابی خواب در خانه، قبل از شروع برنامه درسی، پس از یک سال استخدام کردند؛ و بعد از دو سال این ارزیابی‌ها فعالیت مغز را در هنگام خواب، از طریق درپوش الکترودهای قرار گرفته روی سر کودک و همچنین تنفس و ضربان قلب و میزان اکسیژن خون اندازه گیری می‌کنند.
در آغاز مطالعه، محققان دریافتند که کودکان گروه شاهد به طور متوسط 54 دقیقه بیشتر می‌خوابند و در هر شب 15 دقیقه بیشتر از کودکان گروهی که بعدها آموزش می‌بینند، REM خواب دارند: کودکان گروه کنترل حدود 7.5 ساعت و کسانی که در گروه برنامه درسی بودند حدود 6.6 ساعت در هر شب خواب بودند؛ محققان نمی‌دانند که چرا کودکان در این دو جامعه، علی رغم شباهت در سطح درآمد و سایر مشخصات جمعیتی، متوسط زمان خواب متفاوت داشتند.
اما الگوی خواب این دو گروه متفاوت تغییر کرد. در طول دوره مطالعه دو ساله، در میان کودکان گروه کنترل، خواب کل 63 دقیقه در هر شب کاهش یافت در حالی که دقیقه خواب REM ثابت بود؛ در مقابل کودکانی که در برنامه درسی شرکت کردند 74 دقیقه خواب کامل و 24 دقیقه خواب REM به دست آوردند.
محققان این فرضیه را مطرح کردند که کودکان ممکن است با کاهش استرس، در خواب بهبود یابند. با این حال کودکانی که بیشترین خواب را در طول مطالعه داشتند نیز افزایش استرس را گزارش کردند، شاید به این دلیل که برنامه درسی به آن‌ها کمک کرد تا درک کنند که استرس چیست. با این وجود، آن‌ها خواب بهتری داشتند.
محققان قصد دارند یافته‌ها را به طور گسترده‌تر منتشر کنند. آن‌ها همچنین برنامه ریزی می‌کنند تا مطالعات بیشتری انجام دهند تا بفهمند چگونه عناصر مختلف برنامه درسی مانند تمریناتی که باعث تنفس عمیق و آهسته می‌شوند، می‌توانند عملکرد بدن را تغییر دهند تا خواب بهتر ایجاد شود.